موضوع: فعالیت مخالفین دولت
تاریخ سند: 16 آذر 1340
موضوع: فعالیت مخالفین دولت
متن سند:
شماره: 4069 /312 دوستان مورد اعتماد رشیدیان اظهار می دارند که نامبرده برای حفظ ظاهر تصمیم گرفته است که با وارد نمودن افراد و شخصیت های خوشنام و ظاهرالصلاحی در جمیعت خود راه انتقاد مخالفین راحتی المقدور سد نماید و از جمله افرادی که بدین منظور در نظر گرفته است.(رحیمیان) می باشد و ضمنا (احمد شارق) که از ایادی مورد وثوق رشیدیان می باشد مأموریت یافته است که با بعضی از طرفداران غیر معروف فداییان اسلام1 که چندان مشخص و مورد توجه نبوده اند رابطه برقرار نموده و آنان را به طرف رشیدیان جلب نماید و وی نیز جهت اخذ تماس با آنان (سیدمحسن کفاش) یکی از همدستان قاتل مرحوم هژیر2 را به کمک گرفته است.
در پرونده جمعیت مجاهدین و مدافعین قانون اساسی بایگانی شود.
ثابتی 19 /9 /40
توضیحات سند:
1ـ فدائیان اسلام، نخستین گروه مبارز اسلامی بود که رهبری آن را روحانی شجاع، سید مجتبی نواب صفوی برعهده داشت.فدائیان اسلام مشی مسلحانه را برگزیده و طی دوران فعالیت خود موفق به اعدام انقلابی چند تن از مهره های اصلی رژیم شاه از جمله سپهبد رزم آرا نخست وزیر و هژیر وزیر دربار و نیز احمد کسروی شدند.
سرانجام نواب به اتفاق خلیل طهماسبی، سید محمود واحدی و مظفر ذوالقدر در بیدادگاه رژیم محاکمه و در سحرگاه 27 دی ماه سال 1334 تیرباران شدند.
ـ شهید سعیدی به روایت اسناد ساواک، وزارت اطلاعات، ص 14 ـ 15.
2ـ عبدالحسین هژیر فرزند محمد وثوق متولد 1280 ه ش در خردسالی هنگام بازی با ترقه و انفجار آن یک چشمش آسیب دید و قدرت بینائی خود را در آن چشم از دست داد.
تحصیلات مقدماتی و متوسطه را در مدارس مظفری و دارالفنون پایان داد و وارد مدرسه علوم سیاسی شد و دوره مدرسه مزبور را در هجده سالگی تمام کرد.
زبانهای روسی و فرانسه را بخوبی فراگرفت و به استخدام در وزارت امور خارجه درآمد.
پس از دو سال استعفا داد و به سفارت شوروی وارد شد.
در همان سال روزنامه پیکان را به مدیریت پدرش و سردبیری خودش دایر کرد.
در سال 1307 همزمان با اخراج ایرانیان از سفارت شوروی هژیر هم بیکار شد.
تا اینکه وزارت طرق و شوارع تشکیل گردید و تقی زاده هم در راس آن قرار گرفت و هژیر به سمت بازرس در آنجا مشغول کار شد پس از انتقال تقی زاده به وزارت دارایی وی نیز به آن وزارتخانه انتقال یافت.
هژیر در وزارت مالیه عملاً مشاور وزیر در امور نفتی شده بود و پس از مدت کوتاهی رئیس اداره حقوقی شد پس از روی کار آمدن فروغی، داور در راس وزارت دارائی قرار گرفت و چون در آن زمان هژیر کار مهمی نداشت به جای دکتر علی علامیر مفتش بانک ملی ایران شد.
چون در آن زمان بانک ملی وظایف بانک مرکزی را انجام میداد جهت انتشار اسکناس دو امضاء لازم بود که یکی مدیر کل بانک ملی و دیگری امضای مفتش بود که امضای هژیر روی سری دوم اسکناسهای منتشره وجود دارد.
در 1318 مدیر کل وزارت دارائی شد و در همان سال به جای ابوالحسن ابتهاج به معاونت بانک ملی رسید.
در اسفند 1320 با دوندگیهای بسیار موفق شد در آخرین ترمیم کابینه فروغی به سمت وزیر پیشه و هنر و بازرگانی منصوب شود.
در کابینه دوم سهیلی هژیر وزیر راه شد و در کابینه محمد ساعد مراغه ای مقام وزارت کشور را گرفت ولی در ترمیم سوم کابینه جای خود را به محمد سروری و معاون خویش سپرد و از دولت خارج شد.
در کابینه های اول و دوم حکیمی وزیر دارائی بود و متوالیا در چهار ترمیم کابینه قوام سمت خود را حفظ کرد.
در سال 1326 در کابینه حکیمی به وزارت مشاور انتخاب شد و پس از سقوط حکیمی با رای اکثریت مجلس به زمامداری رسید.
پس از کناره گیری از نخست وزیری و در سال 1328 به نمایندگی مجلس موسسان انتخاب شد.
سپس وزیر دربار و فعال مایشاء شد.
بالاخره روز سیزدهم آبان 1328 در مجلس عزاداری و روضه خوانی که دربار در مسجد سپهسالار تشکیل داده بود هژیر هدف گلوله حسن امامی عضو جمعیت فدائیان اسلام قرار گرفت و پس از 24 ساعت درگذشت.
هژیر هنگام فوت 49 ساله بود.
وی گاهی دچار اوهام و خرافات می شد، از عدد 13 وحشت زیادی داشت.
عده ای محاسباتی کرده اند و تصادف این رقم را با سوانح زندگی او مرتبط ساخته اند.
نام او (عبدالحسین هژیر) سیزده حرف است.
روز 13 خرداد متولد شد.
در طول زندگانی 13 بار به مقام وزارت رسید و در 13 آبان تیر خورد و در 13 صفر درگذشت.
سن او هنگام فوت 49 سال بود که جمع آن 13 می شود.
نخست وزیران ایران از مشیرالدوله تا بختیار ـ باقر عاقلی ـ نشر جاویدان ـ 1370