تاریخ سند: 14 تیر 1357
جناب آقای بهرام بهرامی
سفیر اعظم همایون شاهنشاه آریامهر
پاریس
متن سند:
تاریخ:14 /4/[1357]
شماره:1574 ـ 1 ـ 260/ت
جناب آقای بهرام بهرامی
سفیر اعظم همایون شاهنشاه آریامهر
پاریس
یک قطعه قالیچه که از طرف قرینالشرف اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر و علیاحضرت شهبانوی ایران به مناسبت ازدواج پرنسس کارولین مرحمت شده که با کوریه سیاسی وزارت امور خارجه ارسال میگردد.
خواهشمند است دستور فرمایند قالیچه مرحمتی را به نحو مقتضی به مقصد تسلیم و وصول آن را به تشریفات کل شاهنشاهی اعلام فرمایند.
رئیس کل تشریفات شاهنشاهی
به آقای دانشور 1 تحویل گردید. امیر اصلان افشار
اقدام کننده:
توضیحات سند:
1. حسین دانشور، فرزند مصطفى در سال 1306 در تهران متولد شد. وى پس از سپرى کردن دورهى ابتدایى از دبیرستان حکیم نظامى دیپلم گرفت. نامبرده مدتى در دانشکدهی هنرهاى دراماتیک ایتالیا تحصیل کرد، ولى موفق به اخذ مدرک نشد. مشارالیه در سال 1323 به عنوان آموزگار به استخدام آموزش و پرورش درآمد و در سال 1327 به دلیل عدم حضور در محل کار اخراج شد. حسین دانشور در امور هنرپیشگى از نوع مبتذل آن دستى داشت و در فیلم شرمسار بازى کرد و در سینما رویال مدیر داخلى و مدتى کارمند بانک ایران و انگلیس بود. وى که بعد از کودتاى 28 مرداد 1332 پیشکار اردشیر زاهدى بود وسایل تفریح و خوشگذرانى!؟ زاهدى را فراهم مىکرد و در کار خریدوفروش املاک با اشرف پهلوى همکارى داشت. نامبرده در زمینهی اقتصادى فعالیت داشت واز جمله سهامداران شرکت ایران ناسیونال و شرکت قند و شکر اهواز بود و در سال 1350 با چند تن از اتباع رژیم صهیونیستى یک کارخانهی تراش الماس، برلیان و سایر سنگهاى قیمتى تأسیس کرد. وى از طریق اردشیر زاهدى به دربار پهلوى راه یافت و در مناصب مهمى مثل ریاست دربار شاهنشاهى، آجودان کشورى محمدرضا، عضو باشگاه شاهنشاهى، رئیس هیأت مدیرهی شرکت سهامى نوسازى و عمران تهران به رژیم خدمت کرد.
حسین دانشور به لحاظ اخلاقى داراى مفاسد شدید بود و در یک ارزیابى ساواک وى را فردى زرنگ، فعال، باهوش و موقع شناس، پشت هم انداز، لوطى مسلک، بذلهگو، عیاش و خوشگذران، قدرى تندخو و عصبانى و بددهن معرفى کرده است. نامبرده از طرف محمدرضا پهلوى نشان همایون، نشان درجه یک آبادانى و پیشرفت و در سال 1354 لقب «جناب» گرفت. حسین دانشور در سال 1366 درگذشت. وی کارگردانی و بازیگری در چند فیلم را در کارنامه خود دارد.
منبع:
کتاب
زنان دربار به روایت اسناد ساواک - فرح پهلوی - جلد سوم صفحه 264
