تاریخ سند: 12 اسفند 1344
درباره : دکتر شاهپور بختیار و دکتر عبدالرحمن برومند
متن سند:
از : اداره کل سوم
به: ریاست ساواک استان مرکزی شماره : 62360 /312
برابر تلگراف ساواک اصفهان قرار است که نامبردگان بالا روز 15 /12 /44
به اصفهان مسافرت و از تأسیسات سدی که در نزدیکی خوانسار در دست
ساختمان است دیدن نمایند.
علیهذا خواهشمند است
دستور فرمایید به منظور
تعیین صحت و سقم موضوع
و در صورت مثبت منظور
نهایی مشارالیهم از این
مسافرت تحقیقات لازم و
غیرمحسوس معمول و نتیجه
را سریعا به این اداره کل
اعلام نمایند.
مدیرکل اداره سوم.
مقدم1
12 /12
تهیه کننده ـ قضاوی
12 /12 /44
رئیس بخش 312 ـ باقری
12 /12
رئیس اداره یکم عملیات و
بررسی.
لیقوانی
یک نسخه به پرونده دکتر عبدالرحمن برومند ضمیمه گردید
توضیحات سند:
1ـ احمد مقدم (خلیل اللّه ) فرزند
محمدرضا در سال 1307 در
تهران به دنیا آمد.
پس از اخذ
دیپلم ادبی به ارتش رفت و در
سال 1329 با درجه گروهبان
سومی از آموزشگاه گروهبانی
استحکامات خارج شد و مدت 4
سال در هنگ پهلوی خدمت کرد
و پس از آن به دانشگاه نظامی
منتقل گردید و در سال 1335 به
علت دستبرد به انبار خواروبار،
دستگیر و 5 ماه در زندان به سر
برد و سه ماه بعد از آزادی از
زندان، از ارتش اخراج شد و به
استخدام اداره برق درآمد.
مشارالیه که به عضویت حزب
ایران درآمده بود، در سال
1339 در حالی که کارمند بانک
صادرات و معادن بود، از
طرفداران سرسخت مصدق
معرفی شد.
و در بهمن ماه سال
1340 به علت شرکت در
تظاهرات دانشجوئی دستگیر و
حدود یک ماه ونیم در زندان به
سر برد.
وی در مدت خدمت در
بانک صادرات، مدتی به
شهرستان لار منتقل شد و در
تهران نیز در شعبه های مختلفی،
کار کرد.
احمد مقدم در سال
1349، کتاب «سنگ گناهکار»
را در 30 صفحه تألیف کرد و در
مردادماه سال 1350 به علت
پخش اعلامیه و نشریات جبهه
ملی، یک هفته در بازداشت بود.
در سال 1353 به علت نوشتن
کتاب «فساد مدرن» به یک سال
زندان محکوم گردید.
مشارالیه
که بعد از پیروزی انقلاب
اسلامی در سال 1359
بازنشسته شده بود، با نوشتن
اعلامیه های مختلف، به مخالفت
با حکومت اسلامی و جنگ
تحمیلی پرداخت و در این راستا
با شاهپور بختیار همکاری
کرد و به عنوان مشاور
مطبوعاتی به فعالیت پرداخت و
پس از دستگیری یک روزه در
سال 1359، به فرانسه رفت و به
همراه بختیار به فعالیت های خود
ادامه داد.
او در دهه 1370 به
ایران بازگشت.
پرونده انفرادی
منبع:
کتاب
شاپور بختیار به روایت اسناد ساواک صفحه 311