دهن کجی‌ها و رذالت‌های بی شمار از یک نفر ناشناس بی شرم خدانشناس وقیح بی آزرم در روزنامه اطلاعات
تاریخ سند: 19 دی 1356
دهن کجی‌ها و رذالت‌های بی شمار از یک نفر ناشناس بی شرم خدانشناس وقیح بی آزرم در روزنامه اطلاعات
متن سند:
تاریخ : 19 /10 /2536[] 1019دهن کجی‌ها و رذالت‌های بی شمار از یک نفر ناشناس بی شرم خدانشناس وقیح بی آزرم در روزنامه اطلاعات1 کوچکترین فرد مسلمان خاصه جامعه روحانیت را ناراحت و سخت متأثر ساخته است درج اینگونه مطالب که هتک به عالم اسلام، خدا و پیغمبر است باید از ناحیه مراجع بزرگ جواب کوبنده و مثبت داده شود تا امثال این مزخرفات تکرار نشود مراتب همدردی خود را اعلام و در انجام دستورات عالیه بزرگان افتخار داریم
محمد صدوقی . سیدمحمد مدرسی . محمود علومی . سیدجواد مدرسی . جلال آیت الهی
تلگراف فوق جهت . گلپایگانی . شریعتمداری . حائری2 . روحانی3 . مرعشی مخابره گردیده است.
مدرسین علوم دینی یزد 24 /12 /36
فیش سابقه 5 نفر نامبرده شده در بالا بررسی شود. 24 /12 /36
به غیر از محمد صدوقی بقیه فاقد سابقه در فیش بایگانی سازمان اطلاعات و امنیت یزد می‌باشند. 25 /12 /36
______________________
1. این تلگراف، در اعتراض به مقاله‌ی موهن روزنامه‌ی اطلاعات شماره 15506 مورخه 17 /10 /36، که توسط شخص مجعولی به نام احمد رشیدی مطلق نوشته شده و در آن به امام خمینی(ره) نسبت‌های ناروا و توهین‌های زننده‌ای صورت گرفته بود، صادر شده است. بخش ضمائم
2. آیت‌الله حاج شیخ مرتضى حائرى یزدى، فرزند آیت‌الله‌العظمى حاج شیخ عبدالکریم حائری(ه)، مؤسس حوزه علمیه قم، در سال 1294ﻫ ش در اراک متولد شد. پس از طى تحصیلات مقدماتى و ادبیات، سطوح عالیه را در قم نزد آیات عظام: سیدمحمدتقى خوانسارى و سیدمحمد محقق داماد به اتمام رسانید و در درس خارج والد معظم و آیت‌الله حجت (پدر همسرشان) شرکت کرد و پس از آنکه مدتى در حوزه علمیه قم، سطوح عالیه را تدریس کرد از سال 1326 به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال یافت. ایشان، کلیه دروس فقه و اصول خود را شخصاً به رشته تحریر درآورده که هم اکنون یک دوره کامل اصول فقه و نیز کتاب‌هاى طهارت، خمس، مکاسب و قسمتى از صلوه ایشان در دست است و یک جلد از مکاسب ایشان نیز به نام ابتغاء الفضیله فى شرح الوسیله به چاپ رسیده است.
آیت‌الله حاج شیخ مرتضی حائری، علاوه بر مقام علمى، از نظر تقوى، زهد و ورع نیز زبانزد همگان بود و بر قضاء حوائج نیازمندان و رسیدگى به مستمندان سعى وافر داشت. ایشان در 15 اسفند ماه سال 1364 به ملکوت اعلى پیوست و در جوار حضرت معصومه (س) جاى گرفت. امام راحل درباره ایشان فرمودند: ایشان در علم و عمل به حق خلف بزرگوار مرحوم آیت‌الله‌العظمى استاد معظم حضرت آقا شیخ عبدالکریم بودند و کفى به شرفاً و سعاده و در جاى دیگر فرمودند : علاوه بر فقاهت و عدالت، از صفاى باطن به طور شایسته برخوردار بودند و از اوایل نهضت اسلامى ایران، از اشخاص پیشقدم در این نهضت مقدس بودند.»
3. آیت‌الله سیدمحمدصادق روحانی، فرزند سیدمحمود در سال ١٣٠٠ﻫ ش در قم متولد شد. پس از گذراندن دروس مقدماتی و ادبیات، در سال ١٣١٥ به شهر نجف مهاجرت کرد و در حوزه علمیه این شهر تحصیلات خود را پی گرفت. ایشان در سال ١٣٢٧ به ایران بازگشت و به تدریس فقه و اصول پرداخت. وی در طول دوران مبارزه، همگام با دیگر علمای ایران با موضعگیری‌ها و انتشار اعلامیه‌ها از نهضت اسلامی ایران پشتیبانی کرد.