موضوع : ارسال نامه جهت علی مزاری پیرو : 9972/11هـ - 5/7/36 [1356]
تاریخ سند: 26 مهر 1356
موضوع : ارسال نامه جهت علی مزاری پیرو : 9972/11هـ - 5/7/36 [1356]
متن سند:
از : 11هـ به : 312 شماره : 10177 /11هـ اخیراً یک فقره نامه از طرف سید مرتضی پسندیده1 از قم برای نامبرده بالا ارسال گردیده است.نظریه یکشنبه : خبر صحت دارد عین نامه توزیع گردیده و فتوکپی آن به پیوست تقدیم است.
عیّار نظریه سه شنبـه : نظریـه یکشـنـبـه تایـید می‌شود.
قابوس نظریه چهارشنبه : نظریه سه شنبه مورد تاییـد است.
ماکان نظریه 11هـ : آقای ...
[ناخوانا] مشخصات این شخص تهیه و از وی مراقبت شود سعی شود کسانی‌که به نام خمینی به وی وجوهات می‌دهند...
[ناخوانا] شناسایی شوند.
27 /7 بهره‌برداری گردید – اصل در پرونده شیخ علی مزاری کلاسه 5611 بایگانی است.
توضیحات سند:
1.آیت الله سیدمرتضی پسندیده فرزند سید مصطفی خمینی و برادر بزرگ امام خمینی(ره) در 17 شوال 1313 ق برابر با 1274 ش در شهرستان خمین متولد گردید.
پس از طی مقدمات، در سال 1327 عازم اصفهان شد و نزد بزرگانی چون حاج آقا رحیم ارباب، شیخ علی یزدی، سید علی نجف آبادی و آیت‌الله خاتون آبادی تلمذ نمود و پس از پایان دوره سطح و خارج فقه و اصول، به خمین مراجعت کرد و ضمن اقامه نماز جماعت، به تدریس فقه، اصول، منطق، کلام و ادبیات پرداخت که از جمله شاگردان وی حضرت امام خمینی(ره) بود.
در دوران سلطنت رضاشاه به دلیل مخالفت با قانون لباس متحدالشکل مورد غضب حکومت و مأموران رژیم قرار گرفت.
به هنگام اشغال ایران توسط نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم، به اتهام جلوگیری از تأمین نان و ارزاق برای نیروهای اشغالگر، محکوم به تبعید شد.
در جریان مبارزات ملی شدن نفت از این نهضت پشتیبانی کرد و با سران و رهبران نهضت ارتباط داشت.
در روز قیام 15 خرداد 1342 با سخنرانی پرشوری در میدان مرکزی شهر خمین، حمایت خود را از حضرت امام و اهداف نهضت اسلامی ابراز داشت و در اعتراض به بازداشت حضرت امام، به همراه جمعی از روحانیون، به تهران سفر نمود.
پس از تبعید حضرت امام، فعالیت های او همواره تحت کنترل مأموران ساواک قرار داشت.
پس از مدتی به قم مهاجرت کرد و به عنوان وکیل تام الاختیار حضرت امام در اخذ سهم امام و پرداخت شهریه طلاب و حمایت از روحانیون مبارز مجاهدت کرد، تا سرانجام به خمین تبعید گردید، اما پس از چندی به قم بازگشت و سپس به جرم شرکت در مجالس سوگواری در منزل امام بازداشت و مجدداً به خمین تبعید شد.
با اوج گیری انقلاب اسلامی در خرداد 1357 به سه سال تبعید در انارک یزد محکوم گردید و در پی بی‌اعتنایی به این حکم و بازگشت به قم، حکم تبعید وی به داران فریدن صادر شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رغم موقعیت ویژه‌ای که از جهت علمی و سابقه مبارزه داشت، همچون گذشته وکالت حضرت امام(ره) در امور شرعی را بر هر عنوان و سمتی ترجیح داد و سر انجام در آبان 1375 به دیار باقی شتافت.