تاریخ سند: 20 خرداد 1357
موضوع: ملاقات روحانیون تبعیدی
متن سند:
شماره: 379 /5 تاریخ: 20 /3 /2537[1357] 13570320
از: شهربانی سقز
به: ریاست سازمان اطلاعات و امنیت سقز
موضوع: ملاقات روحانیون تبعیدی
طبق اطلاع ساعت 2130 مورخه 18 /3 /2537 آقایان شهابالدین حسینی و شیخ حسین نوری و سید علیمحمد دستغیب1 روحانیون تبعیدی مقیم حوزه استحفاظی متفقاً به مسجد جامع مراجعه و پشت سر آقای ملاعبداله محمدی2 پیشنماز و واعظ مسجد مذکور پیرو مذهب شافعی مثل سایر اهل تسنن به طور دستبسته نماز جماعت مغرب اجراء و سپس در جلو درب ورودی مسجد جامع با ملاعبداله محمدی تماس چند دقیقهای با زبان عربی با همدیگر صحبت و از نامبرده دعوت نمودهاند که به ملاقات آنان برود لیکن مشارالیه دعوت آنها را قبول نکرده است. ضمناً در ساعت 2130 روز 19 /3 /2537 نیز مجدداً شیخ نوری به اتفاق مرتضی فهیم و یک نفر دیگر که به ملاقات آنان آمده و کت و شلوار به تن داشته جهت برگزاری نماز جماعت مغرب به مسجد جامع رفته و پس از اجرای نماز جماعت پشت سر آقای ملاسعید طلبه مسجد مذکور با وی تماس گرفته به نامبرده گفتهاند که چرا روحانیون اهل تسنن به دیدار آنان نمیروند و پیشنهاد کردهاند بر اینکه جهت تأسیس مراکز مذهبی در سقز اقدام و در این مورد با روحانیون تشیع همکاری داشته باشند. علیهذا با توجه به مراتب فوق موضوع جهت اطلاع و هرگونه اقدام مقتضی اعلام میگردد.
رئیس شهربانی سقز. سرهنگ 2 خلیل پورآذری
گیرنده .
فرمانداری محترم شهرستان سقز جهت استحضار و هرگونه اقدام مقتضی
امنیت داخلی . سوابق امر بررسی و تحقیق و اقدام لازمه به عمل آید.
برابر تحقیقات معموله موضوع صحت دارد. اقدام شد. 25 /3 /2537
توضیحات سند:
1. آیتالله سید علىمحمد دستغیب، فرزند سید على اکبر در سال 1313 ﻫ ش در شیراز متولد شد. پس از اخذ دیپلم، با بهرهگیرى از محضر آیات عظام: شهید دستغیب، شیخ حسنعلى نجابت، گلپایگانى، خویى، شیخ محمدباقر زنجانى و حضرت امام خمینى(ره) به تحصیلات حوزوى همت گمارد. مبارزات سیاسى خود را در سال 1342 و با شرکت در جلسات مذهبى آغاز کرد و براساس اسناد موجود در سال 1349 در مجلس ختم آیتالله حکیم، در مسجد نو شیراز، تصویب مرجعیت حضرت امام را از سوى جامعه روحانیت شیراز به اطلاع عموم رسانید. با ادامه فعالیتها و مبادرت به جذب جوانان، چندین بار توسط ساواک احضار و یا ممنوعالمنبر شد و حکم تبعید وى در دو نوبت به سقز و اهر صادر گردید. با اوجگیرى انقلاب، در آذرماه 1357 به شیراز بازگشت و پس از پیروزى انقلاب اسلامى به سرپرستى پادگان هوابرد شیراز، ریاست دادگاه انقلاب اسلامى شیراز (استان فارس) و نیز سرپرستى حزب جمهورى اسلامى فارس اشتغال یافت. وی سپس به تأسیس حوزه علمیه ابوصالح در شیراز اقدام کرد و علاوه بر سرپرستى حوزه، خود در آنجا به تدریس پرداخت. ایشان نماینده دور اول و سوم مجلس خبرگان رهبرى از استان فارس مىباشد. وی در جریان فتنه سال 1388 به جانبداری از سران فتنه پرداخت.
2. ملاعبدالله محمدى، فرزند محمود در قریه قلته سردشت در سال 1296 ﻫ ش به دنیا آمد. تحصیلات خود را نزد ملاسید حسین طایر بوغهیى که دانشمندى مشهور بود آغاز کرد و نزد استادان بزرگى همچون ملاعبدالله ولزى و مولانا ملاحسین شیخى درس خواند و پس از اتمام علوم و معارف اسلامى در سال 1319 در خدمت ملاابوبکر معروف به ملاگچکه اربیلى در اربیل عراق به فراگیرى دروس نهایى پرداخت و اجازه فتواء و تدریس را از او گرفت. از سال 1341 مقیم سقز شد و در علوم دینى اهل سنت داراى درجه اجتهاد شد. فعالیتهاى سیاسى چشمگیرى در زمان طاغوت داشت و پس از انقلاب به عنوان امام جمعه سقز منصوب شد و در سمتهایى همچون عضو کمیته انقلاب اسلامى و مسئول مرکز بزرگ اسلامی سقز خدمت کرد و همچنین نماینده منتخب مردم کردستان در مجلس خبرگان بود.
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک صفحه 402