موضوع : شیخ محمد کفعمی خراسانی پیشنماز مسجد جامع زاهدان
تاریخ سند: 28 فروردین 1357
موضوع : شیخ محمد کفعمی خراسانی پیشنماز مسجد جامع زاهدان
متن سند:
از : 11هـ به : 312 شماره : 10265 /11هـ روز 26 /1 /37 [1357] دختر نامبرده بالا که همسر شخصی به نام عبادی1 شغل واعظ ساکن قم می‌باشد از شهرستان مذکور با خانواده خود در زاهدان تلفنی تماس گرفته و مبلغی پول جهت برادر خود (کاظم [عبادی] شغل طلبه در قم) که قرار است قطعه زمینی را از عبادی خریداری نماید خواسته است.ضمناً در همین مکالمه شیخ کفعمی از دختر خود خواست حکم تحریم نوشابه پپسی کولا که از طرف آقایان بروجردی2 و گلپایگانی امضا گردیده توسط عبادی یا مطهری (داماد کفعمی شغل واعظ ساکن قم) تهیه و به نحو مقتضی برای وی به زاهدان ارسال نمایند.
نظریه شنبه : خبر صحت دارد.
نظریه یکشنبه : نشانی سید مهدی عبادی فرزند حیدر و سید حسین مطهری (دامادهای کفعمی) در قم به شرح زیر می‌باشد :1- عبادی – قم – صفائیه کوچه حقیقت پلاک 2 2- مطهری – قم – گذرخان – سوهانی لسانی نظریه سه‌شنبه : نظریه یکشنبه مورد تایید است.
قابوس نظریه چهارشنبه : نظریه سه‌شنبه مورد تایید است.
ماکان نظریه 11 هـ : نظریه چهارشنبه مورد تایید است.
در پرونده کاظم تکثیر شد.
توضیحات سند:
1.آیت الله سید مهدی عبادی فرزند حجت الاسلام سید حیدر در سال 1315 هـ .
ش در شهر خوسف از توابع بیرجند در خانواده ای روحانی به دنیا آمد و پس از طی دوران ابتدائی، تحصیلات حوزوی را در حوزه علمیه معصومیه شروع کرد و مدت چهار سال در حدود سالهای 1334 -1333 هـ .
ش وارد حوزه علمیه سلمانیه شهر مقدس مشهدگردید و به مدت 10سال در آنجا نزد اساتیدی مانند آیت الله العظمی میلانی، آیت الله مدرس یزدی، میرزا جواد آقا تهرانی و آیت الله شیخ هاشم و آیت الله شیخ مجتبی قزوینی به فراگیری علوم اسلامی پرداخت.
با تبعید حضرت امام در سال 1343 ایشان به همراه چند نفر دیگر به نجف اشرف مهاجرت و در درس حضرت امام(ره)، آیت الله خوئی و آیت الله وحید خراسانی حاضر گشت و مدتی به کویت مسافرت و به تدریس مشغول بود.
ایشان پس از سه سال به شهر قم عزیمت و حدود پانزده سال در درس بزرگان حوزه علمیه آن حاضر گشت.
برای ترویج دین و فرهنگ شیعه به زاهدان مهاجرت نمود و دوشادوش آیت الله کفعمی به تبلیغ دین و ترویج فرهنگ اهل بیت مشغول گردید و نقش مهمی در مبارزات مردم سیستان و بلوچستان ایفا کرد.
در دوران انقلاب انقلاب اسلامی به دستور آیت الله خامنه ای در مشهد مقدس سخنرانی های افشاگرانه داشت.
بعد از انقلاب در صحنه های مختلف شرکتی فعال داشت و در دوران دفاع مقدس نیز چندین بار برای سرکشی به جبهه ها عزیمت نمود و در این دوران نیز دو تن از فرزندانش به نامهای سید محمدعلی و سید محسن عبادی به شهادت رسیدند.
آیت الله عبادی پس از فوت آیت الله کفعمی از طرف حضرت امام (ره) به نمایندگی ایشان در استان و امام جمعه زاهدان منصوب و در آن خطه منشاء خیراتی گردید و منادی وحدت شیعه و سنی شد و به مبارزه با ضد انقلابیون پرداخت.
آیت الله سید مهدی عبادی از طرف مردم سیستان و بلوچستان در دوره ی اول و دوم مجلس خبرگان رهبری حضور داشت.
در سال 1372 هـ .
ش از طرف حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی به عنوان امام جمعه مشهد مقدس منصوب گردید و به عنوان نماینده مردم استان خراسان در سومین دوره مجلس خبرگان رهبری، با بالاترین رای، برگزیده شد.
سرانجام در بهمن 1383 در حال بازگشت از ماموریتی از بیرجند در حادثه رانندگی مجروح و پس از چند روز دار فانی را وداع گفت.
حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در تجلیل از مقام ایشان نوشتند : این عالم خدمتگزار که شهادت دو جوان برومندش در جبهه های دفاع مقدس را صبورانه و شکرگزارانه تحمل می کرد، خود از دیر باز در شمار مبارزان راه اسلام و خدمتگزاران به ملت بود و سالهای متمادی پرچم ارشاد و هدایت مردم و جوانان را در سنگر امامت جمعه در مشهد و زاهدان بر دوش داشت.
خدمات با ارزش این روحانی پر تلاش فراموش نشدنی است.
2.
آیت الله العظمی حاج آقا سیدحسین طباطبایی بروجردی فرزند سید علی در سال 1254 هـ .
ش در بروجرد متولد گردید.
او تحصیلات خود را در مکتب شروع کرد و سپس به مدرسه نوربخش بروجرد منتقل شد و از آنجا به حوزه علمیه بروجرد رفـت و صـرف ونحو، بدیع، عروض، منطق و فقه و اصول را فرا گرفت و برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه صدر اصفهان رفت و از محضر میرزا جهانگیر خان قشقایی، سید محمد باقر درچه ای و میرزا کلباسی و محمد تقی مدرس کسب فیض کرد.
او در سال 1281 بر اساس درخواست والد خود پس از نه سال تحصیل در اصفهان به بروجرد رفت و درسال 1282 به نجف اشرف جهت ادامه تحصیل عزیمت و در درس آیات عظام آخوند خراسانی، سید محمدکاظم یزدی و آقا سید ابوالحسن اصفهانی شرکت نمود.
در 36 سالگی در حوزه نجف مشهور شد و چنان موقعیتی پیدا نمود که در معابر و مدارس مورد توجه عام و خاص قرار گرفت و حوزه درسی او بسیار با شکوه برگزار می شد.
او از سال 1282 تا سال 1289 در نجف اشرف بود و باز به تقاضای والد خود در سال 1289 هـ .
ش به بروجرد حرکت کرد که در سال 1290 پدر او رحلت فرمودند و مرگ پدر باعث شد که دیگر به نجف نرود و در بروجرد بماند.
12 سال در بروجرد مشغول تربیت طلاب شد و در سال 1304 هـ .
ش بعد از مرگ فرزند خود جهت مسافرت عازم مشهد شد.
در برگشتن به قم می رود و به گرمی از طرف آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی و حوزه علمیه قم تکریم می شود و به دعوت فضلای قم شروع به مباحثه می نماید ولی با پیگیری مردم بروجرد پس از یکسال و نیم توقف در سال 1306 هـ .
ش به بروجرد برمی گردد و چند سفر به حوزه قم آمد و شد می‌نماید.
در سال1320 هـ .
ش پس از رحلت آیت الله حائری به درخواست علما و اهل علم ایشان به قم رفتند و خلأ وجودی آیت الله حائری را پر نمودند و همه به دور او جمع شدند.
با درگذشت مرحوم آیت الله قمی، آیت الله بروجردی مرجع تقلید جهان تشیع شدند و ایشان نسبت به گسترش حوزه علمیه قم توجه وافری داشت و آنرا بیش از گذشته گسترش داد و مکتب فقهی خاص و مکتب علم رجال را پایه گذاری نمود.
در عصر ایشان شیخ محمود شلتوت مفتی و رئیس جامع الازهر مصر، با فتوای خود کرسی فقه جعفری را در ردیف فقه مذاهب جهان اسلام قرار داد و مورد تأیید واقع گردیده و تثبیت شد.
از اینرو، وی آیت الله حاج میرزا خلیل کمره ای را به همراه آیت‌الله سید محمود طالقانی و گروهی از روحانیون، به نمایندگی خود به قاهره فرستاد تا از شیخ محمود شلتوت مفتی اعظم و رئیس وقت دانشگاه الازهر مصر به خاطر فتوای تاریخی‌اش تشکر نمایند.
در زمان او رساله عملیه توضیح المسائل برای مقلدین با اسلوب تازه و جالبی در سراسر جهان منتشر شد.
مرحوم آیت الله بروجردی از روحانیونی بود که با سلطنت رضاشاه مخالفت می کرد و در دوره سلطنت محمدرضا شاه با بسیاری از اقدامات رژیم نظیر لایحه اصلاحات ارضی مخالف بود و تلاش می کرد تا بوسیله نامه و پیامهای ارسالی از خلافکاری‌های رژیم شاه نسبت به حریم اسلام جلوگیری نماید او در مواردی نیز تقیه نمود و مبارزه با رژیم شاه را به فرصت مناسب تری موکول کردند .
سرانجام وی پس از یک عمر خدمت به اسلام و مسلمین در دهم فروردین 1340 هـ .
ش (12 شوال 1380 هـ .
ق) رحلت نمود و در حرم حضرت فاطمه معصومه (س) در قم به خاک سپرده شدند.
زندگی حضرت آیت الله بروجردی نوشته: سید محمد علوی بروجردی آیت الله بروجردی/ علی دوانی