تاریخ سند: 15 شهریور 1350
متن سند:
روحانیون معتدل و بی نظر از رفتار آقایان شیخ جعفر شجونی و شیخ فضل اله مهدوی و شیخ مهدوی خراسانی به تنگ آمده اند.گویا این افراد به طرفداری از آقای خمینی مرتبا مردم را علیه روحانیون و وعاظ تحریک می کنند.
گفته می شود به دست این عناصر ماهیانه در حدود دویست هزار تومان برای تبلیغ به نفع خمینی بین عده ای تقسیم می شود.
1 عده ای از روحانیون می گویند خوب است این چند نفر لااقل تا پایان جشن ها در محلی مانند فومن یا نظیر آن زیر نظر مأمورین بسربرند.
تحقیق شود در صورت صحت فورا تبعید شوند.
16 /6 /50 اداره یکم ـ آقای جوان مذاکره بشود 21 /6 اطلاع دهنده آقای اسلامی وکیل مجلس مذاکره شد بخش 312 مذاکره شود 21 /6 /50
توضیحات سند:
1ـ از آنجا که مأموران و عوامل رژیم خود افرادی به شدت مادی بوده و هر حرکت و فعالیتی را از این منظر مورد بررسی قرار می دادند.پیوسته در اخبار و تحلیلهای خود در خصوص اطرافیان امام نیز این نکته را دخالت می دادند.
آنها گمان می کردند یاران امام به سبب انگیزه های مادی از ایشان حمایت می نمایند غافل از آن که آن چه آنان را بر این امر وامی داشت تکلیف الهی، اخلاص و صمیمیت امام بود و نه چیز دیگری.
بررسی رفتار و منش امام (ره) در طول دوران مبارزه نیز این ادعا را اثبات می کند.
شهید محلاتی در خاطراتش می نویسد : «گاهی اوقات بعضی از افراد اهل علمی که توی خانه امام خدمت می کردند و وظیفه ای داشتند، در زندگی لنگ بودند، یا بعضی از دوستان ایشان از نظر مالی در زندگی لنگ بودند.
من یک وقت به امام عرض کردم، آقا یک مقدار به اینها کمک کنید، امام فرمود : که حالا اگر مبارزه کرده من باید پول به او بدهم، یک کسی اگر نماز خواند، باید پول بگیرد؟ وظیفه اش را انجام داده.
گفتم : نه از باب اینکه مبارزه کرده، زندگیشان لنگ است.
ولی در عین حال امام اصلاً توجهی به این مسئله نداشت.
» آنهایی که امام را دوست داشتند، روی اعتقادشان کار می کردند.
نه روی جنبه های مادی.
جانشان را حاضر بودند بدهند تا چه رسد به امور مادی.
» ر.ک : خاطرات و مبارزات شهید محلاتی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، 1376 ش، ص 76.