موضوع: پخش اعلامیه مضره
تاریخ سند: 9 فروردین 1357
موضوع: پخش اعلامیه مضره
متن سند:
سند شماره 30613570109
به: تیمسار ریاست سازمان اطلاعات و امنیت استان اصفهان تاریخ: 9 /1 /2537
از: 16 ز شماره: 45 /6123 /950
موضوع: پخش اعلامیه مضره
برابر اطلاع واصله در تاریخ 29 /12 /2536 شاهنشاهی در شهر گز و برخوار (از توابع اصفهان) پیشنماز شهر (به نام آقای رسول)1 پس از خاتمه نماز به اهالی که در مسجد جمع بوده‌اند اظهارداشته ما عزادار هستیم و عید نوروز کسی جشن نگیرد و برای دید و بازدید به منزل من هم نیائید و شب همان روز تعداد زیادی اعلامیه مضره در خیابانها و داخل منزلها پخش گردیده است.
ملاحظات: قابل تحقیق و بررسی می‌باشد.
امنیت داخلی، برابر روش با شخص مورد نظر اقدام شود.
17 /1 [هوشمند]
توضیحات سند:
1- حجت‌الاسلام رسول پناهنده در سال ۱۳۲۳ ه ش در اصفهان متولد شد و پس از طی تحصیلات ابتدائی، به فراگیری علوم حوزوی نزد پدرش آیت‌الله شیخ غلامرضا پناهنده پرداخت و در سال ۱۳۴۰ جهت ادامه تحصیل به قم عزیمت نمود و در درس آیات عظام گلپایگانی و محقق داماد شرکت کرد و پس از هفت سال به اصفهان بازگشت و به تدریس و ارشاد مردم منطقه برخوار پرداخت.وی در سال ۵۷ - ۵۶ به افشاگری علیه رژیم پرداخت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان مسئول کمیته انقلاب و سپس فرماندهی سپاه پاسداران منصوب گردید و امامت جمعه شهر گز را نیز عهده‌دار گردید و دو بار از طرف مردم برخوار به نمایندگی مجلس شورای اسلامی برگزیده شد.
حجت‌الاسلام پناهنده در مرداد ماه سال ۱۳۸۰ به رحمت ایزدی پیوست.
فروردین 1356
وقایع فروردین ۵۷ در یک نگاه
نوروز سال ۵۷ در حالی آغاز شد که شاه در اوج قدرت نظامی با ذخیره‌های فراوان از دلارهای نفتی قرار داشت، اما بی‌خبر از تقدیر الهی که در انتظار او بود.
مردم نیز در عین امیدواریهایی که حضرت امام (ره) مبنی بر پیروزی به آنان داده بودند، اصلاً نمی‌توانستند باور کنند که آخرین نوروز را در رژیم ستم شاهی با پشتوانه ۲۵۰۰ ساله سپری می‌کنند و هیچ‌کس نمی‌توانست این را باور کند که انقلاب اسلامی طی چند ماه آینده طومار رژیم پهلوی را در هم خواهد پیچید.
در واپسین روزهای اسفندماه ۵۶ اعلامیه‌های فراوانی در سطح استان پخش گردید که در آن حضرت امام، مراجع، روحانیت و سایر گروهها از مردم خواسته بودند که به احترام خون شهدای قم و تبریز از برگزاری مراسم سنتی نوروز خودداری نمایند. مردم نیز به این ندای الهی لبیک گفته و به جای تبریک به یکدیگر، تسلیت می‌گفتند و لباس مشکی به نشانه عزادار بودن به تن کردند و در مساجد یاد و خاطره شهدا را گرامی داشتند.
با نزدیک شدن به روز چهلم شهدای تبریز مردم خود را برای شرکت گسترده در مراسم این روز آماده می‌کردند.
در این ماه شعارنویسی‌ها و تهیه و تکثیر اعلامیه‌ها رشد فزاینده‌ای پیدا کرد. شبکه توزیع اعلامیه با وجود اختناق، محدودیت و پنهان کاری، اعلامیه رهبر انقلاب و مراجع را در کمترین زمان ممکن توزیع و به دست مردم رساندند.
ساواک و نیروهای انتظامی برخی از این شبکه‌ها را کشف و نسبت به دستگیری و زندانی نمودن آنها اقدام نمود لیکن روز به روز بر ابعاد آن افزوده می‌شد.
با تمهیداتی که ساواک جهت جلوگیری از برگزاری این گونه مراسم اندیشیده بود باز نتوانست از برگزاری با شکوه آن جلوگیری کند. با فرا رسیدن چهلم شهدای تبریز مردم در مساجد گرد هم آمده و یاد و خاطره شهیدان را گرامی داشتند و روحانیون با سخنرانیهای افشاگرانه خود مردم را در جریان مسائل و حوادث قرار دادند. سخنرانان با صراحت بیشتری وارد میدان شدند و تاوان آن را با رفتن به زندان و تبعید می‌پرداختند.
در چهلم شهدای تبریز، شهر اصفهان، شاهد بزرگترین اجتماع ضد رژیم بود. مردم به دعوت روحانیت انقلابی شهر جهت برگزاری مراسم در مسجد حکیم مجتمع شدند و حجت‌الاسلام سید محمد احمدی بر فراز منبر قرار گرفت و ضمن سخنرانی مبسوطی مردم را به اتحاد و یکپارچگی دعوت و به افشای غارتگریهای امریکا و اسرائیل و شاه پرداخت و سیاستهای رژیم را مورد سؤال قرار داد. حجت‌الاسلام احمدی پس از این سخنرانی به سقز تبعید گردید. این سخنرانی در حالی انجام گرفت که اطراف مسجد توسط نیروهای رژیم محاصره شده بود و پلیس به حالت آماده باش کامل در آمده بود. پس از پایان سخنرانی شرکت کنندگان اقدام به تظاهرات گسترده خیابانی نموده و با پلیس و به زد و خورد پرداختند و تعدادی از آنان دستگیر و روانه زندان شدند.
متعاقب تشکیل این جلسه، مجالس یادبود در شهرهای مختلف اصفهان برگزار و در شهرستان کاشان به درگیری با پلیس و دستگیری تعدادی از تظاهرکنندگان منجر شد. در این تظاهرات بعضی از بانکها و مراکز دولتی نیز مورد حمله قرار گرفت.
رژیم که در این زمان در بحرانی شدید فرو رفته بود به وانمود کردن چهره‌ای غیر واقعی از نهضت مردم پرداخت و آنان را افرادی افراطی، معدودی خرابکار، اخلالگر، مرتجع و مارکسیست اسلامی معرفی می‌نمود.
در نماز جمعه‌ای که در تاریخ 11 /1 /57 در مسجد اعظم حسین‌آباد اصفهان برگزار گردید، در حالی که مسجد مملو از جمعیت شده بود آیت‌الله سید جلال‌الدین طاهری اصفهانی علیرغم ممنوع‌المنبر بودن، اقامه نماز نمود و در مورد مسائل سیاسی روز به بحث پرداختند و به دنبال این نماز بود که وی نیز به مهاباد تبعید گردید.