موضوع : مواردی مربوط به کنفرانس اخیر آموزشی رامسر
تاریخ سند: 18 مهر 1352
موضوع : مواردی مربوط به کنفرانس اخیر آموزشی رامسر
متن سند:
از : 20 ه 15 به : 324 شماره : 42189 /20 ه 15 1ـ هنگام تهیه پیش نویس قطعنامه در اطاق آقای وزیر علوم که آقای مجیدی و خانم دکتر پارسای هم حضور داشتند در مورد اجازه ثبت نام دیپلمه های کلیه رشته های وزارت آموزش و پرورش در کنکور سراسری یکی از مسئولین وزارت علوم به نامبردگان توضیح داد که این کار احتیاج به مطالعه داشته و در حال حاضر خطراتی در بر دارد از جمله این که در سال گذشته تعداد داوطلب کنکور 70 هزار و امسال حدود 20 هزار نفر افزایش یافته سال آینده این رقم به 110 هزار نفر بالغ خواهد شد و اگر به کلیه دیپلمه ها اعم از رنگرزی، کشاورزی، حرفه ای، خانه داری و غیره اجازه شرکت در کنکور داده شود این رقم ممکن است به 130 تا 140 هزار نفر و یا بیشتر برسد و در حالی که ظرفیت دانشگاههای زیر چتر آزمون شناسی حدود 10 هزار نفر است انعکاس آن در جامعه خوب نیست و همین امسال برای 90 هزار نفر وزارت علوم با هزاران مسئله و مشکل روبرو بود و در مطبوعات هم اثر بدی به جای گذاشت به علاوه سؤالات کنکور در سطح معلومات دیپلم های ریاضی، طبیعی و ادبی طرح می شود و قبولی دیپلمه های سایر رشته ها شاید از یک تا دو در هزار تجاوز نکند.لیکن توجهی به گفته های شخص مورد بحث نشد و موضوع در قطعنامه ذکر گردید و هنگام قرائت این ماده شاهنشاه آریامهر سؤال فرمودند مگر این دیپلمه ها به مؤسسات عالی آموزشی راه نداشتند.
خانم پارسای عرض کرد خیر و آقای دکتر نهاوندی توضیح داد امسال به وزارت علوم نوشتیم که هر نوع دیپلمه ای را می پذیریم ولی در کتابچه آزمون شناسی وزارت علوم فقط دیپلمه های سه رشته طبیعی ـ ادبی و ریاضی منظور گردیدند.
2ـ در هنگام قرائت قطعنامه که پیشنهاد شده بود هر سه ماه یک بار کار دانشگاهها ارزیابی شود آقای دکتر نهاوندی گفت یک شورای هماهنگی دانشگاهها به موجب تصویب نامه هیئت دولت وجود داشت ولی وزارت علوم در دو سال گذشته آن را تشکیل نداد اجازه فرمائید که شورا تشکیل شود و در آنجا ارزیابی شود.
شاهنشاه با تعجب سؤال فرمودند چرا تشکیل نشده تشکیل دهید و در همانجا بررسی کنید (در زمان وزارت آقای رهنما وزیر علوم به موجب تصویب نامه شورای مرکز آموزشی کشور به صورت بسیار وسیعی با عضویت اکثر آقایان وزرا تشکیل گردید که شوراهای ماهیانه داشته باشد.
در اولین جلسه آن شورا ایجاد شورای هماهنگی دانشگاهها تصویب شد و رئیس دائمی این شورا رئیس دانشگاه تهران و دبیر آن معاون آن دانشگاه تعیین گردیدند.
این شورا در تهران ـ تبریز ـ اهواز ـ اصفهان و شیراز تشکیل شد و رهبری آن با دانشگاه تهران بود نه وزارت علوم و وزیر علوم مانند یک عضو در آن شورا شرکت می کرد.
در زمان وزارت آقای کاظم زاده این شورا به همین علت که قدرت رهبری وزارت علوم محدود می شد تشکیل نمی گردید ولی به صورت دیگری 10 تا 20 جلسه در وزارت علوم با رهبری وزیر علوم تشکیل شد.
دکتر شاهقلی وزیر جدید علوم نیز پس از اطلاع از این جریان که وسیله رئیس دفترش برای او توضیح داده شد گفته است باید تصویب نامه را عوض کنیم.) 3ـ تهیه کنندگان مواد قطعنامه آقایان راسخ ـ دکتر مفیدی ـ عبدالرحیم احمدی ـ پروفسور مهران ـ رحیم شیخ الاسلامی و همچنین خانم پارسای و آقایان ولیان1 و مجیدی بودند (آقای دکتر اکبری معاون وزارت علوم آمادگی خود را برای نوشتن قطعنامه اعلام کرد ولی دعوت نشد) به علت کثرت تعداد، نوشتن پیش نویس اولیه قطعنامه از ساعت 1430 تا ساعت 2400 به طول انجامید (آقای عبدالرحیم احمدی که در برابر مشروب نقطه ضعف شدیدی دارد ساعت 9 شب با خوردن دو لیوان ویسکی از حالت طبیعی خارج شد و آقای راسخ به علت خستگی مفرط ناچار به قبول پیشنهادهای آقای احمدی بود).
4ـ پس از قرائت قطعنامه شاهنشاه به شدت عصبانی شدند که چرا اصل انقلابی تحصیل برای همه در قطعنامه ذکر نشده و فرمودند پس این چند روز فقط نشستید و چای خوردید.
توضیحات آقای نخست وزیر برای رفع و رجوع قضیه هم مطلوب نیافتاد[نیفتاد] و شاهنشاه جلسه را ترک فرمودند.
نظریه شنبه ـ 1ـ وزارت آموزش و پرورش که انستیتوهای تکنولوژی را در اختیار دارد در حد مختصری از فارغ التحصیلان رشته های فنی و حرفه ای را جذب می کند و حال آن که جای این دیپلمه ها فقط در انستیتوهای تکنولوژی است و انستیتوها نباید دیپلمه های ادبی ـ ریاضی و طبیعی را بپذیرند.
2ـ وضع نوشتن قطعنامه به علت ناوارد بودن آقای شاهقلی و دخالت وزرای دیگر نظیر آقای ولیان و همچنین آقای مجیدی به صورت مطلوب درنیامد.
3ـ آقای وزیر علوم که قاعدتا می بایستی هر چند دقیقه یک بار در یکی از جلسات کمیته شخصا شرکت کرده و کمیته را به جهت کار خود با نظرات شاهنشاه هدایت نماید فقط در یک کمیته شرکت کرد.
4ـ روی هم رفته شرکت کنندگان در کنفرانس امسال اظهار رضایتی نمی کردند.
نظریه یکشنبه ـ 1ـ مفاد خبر با توجه به دسترسی و موقعیت شنبه مقرون به حقیقت است.
2ـ قسمت اول نظریه شنبه صحیح به نظر می رسد زیرا شاهنشاه آریامهر در سخنرانیهای خود مؤکدا فرموده اند که هیچ مانعی برای ادامه تحصیل نباید وجود نداشته[داشته] باشد و به علاوه با در نظر گرفتن اینکه دانش آموزان رشته های فنی و حرفه ای رو به ازدیاد است و با وضع جدید تحصیل در دوره متوسطه (مدارس راهنمائی تحصیلی) روز به روز افزایش خواهد یافت ممانعت از شرکت فارغ التحصیلان این رشته ها در کنکور سراسری و مسابقات ورودی مدارس عالی منطقی نخواهد بود در عین حال موضوع ازدیاد تعداد شرکت کنندگان در کنکور و نحوه انعکاس نامطلوب آن نیز قابل توجه و بررسی است.
نظریه چهارشنبه.
نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
مرآت.
توضیحات سند:
1ـ عبدالعظیم ولیان فرزند «باباخان» در سال 1303 در تهران متولد شد.وی از جمله عناصر محوری در کابینه امیرعباس هویدا و صاحب نقش در اجرای اصلاحات ارضی در دوران وزارت خود بود.
وی بعد از ورود به ارتش دوره افسری را در دانشکده افسری در مهرماه 1326 هنگامی که بیست و چهار سال داشت، به پایان برد و برای آموزش دوره رسته ای به دانشکده توپخانه امریکا اعزام و بعد از پایان دوره، در سال 1335 بعد از مدتی برای گذراندن دوره عالی رسته ای توپخانه مجددا به امریکا از طریق ارتش عزیمت نمود و در سال 1341 دوره مذکور را پشت سر گذارد.
او در کنار آموزش های نظامی توپخانه ای موفق شد لیسانس خود را در رشته علوم سیاسی در دانشکده حقوق دانشگاه تهران اخذ کند و در دوران خدمت در یگانهای لشگری و در ارتش به سمت هایی همچون فرماندهی واحدهای توپخانه و تا حد معاونت گردان و سپس بازرسی نظامی لشکر 5 و آجودان فرماندهی سپاه 5 جنوب و بعد از آن هم رئیس شعبه قوانین اداره یکم ستاد بزرگ ارتشتاران ارتقاء یابد.
ولیان به عنوان وزیر اصلاحات ارضی و پس از اعلام ختم اصلاحات ارضی و انحلال وزارتخانه مزبور به عنوان وزیر تعاون و امور روستایی در کابینه حضور داشت.
در دوره وزارت متناسب با اشتغال در امر اصلاحات ارضی علاوه بر عضویت در دفتر سیاسی حزب در راس کمیته کشاورزی حزب ایران نوین نیز قرار داشت و به مقام آجودان کشوری شاه هم رسید.
ولیان در دوره وزارت به عنوان عنصری فریبکار، دروغگو، فحاش، مال اندوز و اختلاس کننده معرفی شده است.