جناب آقای امیرانی مدیر محترم مجله خواندنیها.
تاریخ سند: 20 شهریور 1347
جناب آقای امیرانی مدیر محترم مجله خواندنیها.
متن سند:
با تقدیم بهترین احترامات فائقه اینجانبان امضاء کنندگان زیر که تقریبا در حدود سیصد نفر از نامه نویس های کاخ دادگستری که هر یک تعداد هفت الی هشت سر دارای عائله بوده و هستیم از پانزده سال الی سی سال در این دادگستری بشغل نامه نویسی مشغول بکار بوده و بدینوسیله امرار معاش مینمائیم.اخیرا برای مدت دو ماه است از طریق کلانتری 13 تهران و همچنین انتظامات داخلی وزارت دادگستری تحت شکنجه قرار گرفته که هر روزی نیست از طریق کلانتری 13 بوسیله سروانی که بنام جاوید معروف است اینجانبان نامه نویس و ماشین نویسها را جبرا دستگیر ننماید و با فحاشی بزن و خواهران و دختران ما و حتی بضرب کتک هم باشد با فجیعترین رفتار غیر انسانی بکلانتری مربوطه انتقال و برای مدت بیست وچهار ساعت زندانی و آنهم چه زندانی که هیچ انسانی مرغهای خانوادگی [خانگی] را برای پنج دقیقه هم باشد در آنجا جای دهد زندانی و سپس روز بعد را ساعت نه صبح بخیابان فرصت که مثلا خانه انصاف ما ملت است انتقال و با پرداخت پنجاه ریال جریمه مجددا آزاد مینمایند و تنها جرمی که برای ما نامه نویسها در نظر میگیرند این است که سد معبر نموده اید.
در صورتیکه تمام ما ـ ماشین نویسها روی نرده های سنگی و بدون اینکه پناهگاهی در فصل زمستان و تابستان را داشته باشیم باین طریق زندگی بخور نمیر را از پیش برده تا بتوانیم با سعی و کوششی بیسابقه بتامین اطفال مان ادامه و فردای آینده را کوله بار [سربار] جامعه نشوند.
و همچنین با اینکار جلوگیری از فقر تنگدستی که جز خدا دادخواهی نداریم بشود.
و اما بطوریکه از جریان امر بر میآید در این خصوص که قریبا برای مدت دو ماه است در بدترین شکنجه و آدمکشی روبرو هستیم تنها پاسخ اولیای مملکتی که بدان متوسل میشویم بدون اینکه وضع زندگی ما را از نزدیک به بینند و یا اینکه تکلیفی برای ما ملت گرسنه از نامه نویس ـ و بار فروش ـ و میوه فروش ـ و دوره گرد.
و غیره که روزانه اگر اتومبیلی کافی در اختیار کلانتری بود میتوانستند ده ها هزار نفر در روز از خیابانها گرفته و به کلانتریها بجرم سد معبر از نوع این اشخاص انتقال و روز آینده را بخانه انصاف عزیمت و با دادن پنجاه ریال آزاد گردند.
این است که چون مملکت ما رو به بهترین پایه ترقی رسیده است باید بطور کلی سد معبر از قبیل اینگونه ملت ولو اینکه گرسنه هم باشند از تمام خیابانها و کوچه و پس کوچه باید برچیده شود.
ما یکعده نامه نویسهای کاخ دادگستری و همچنین سایر میوه فروش ـ و بار فروش ـ آب [میوه] و بستنی فروش ـ دوره گرد که قریبا در محیط تهران سر به دو میلیون میزند که نان شب ما باید از کیسه سایر مردم متنفذ و لیدر تامین گردد.
آیا میتوان گفت این اقدامات مسئولان امور مملکتی ما صورت صحت دارد.
آیا اگر مملکتی هم ولو اینکه بپایه ترقی رسیده باشد جلوگیری از کسب و کار مردم بصورت دیگری بر نخواهد گشت آیا ملتی که فقیران و مستمندان او دو برابر ثروتمندان آن شهر باشد با اینگونه اقدام ناروا و مانع تهیه نان شب خود و اطفالشان چه لطمه شدیدی به پیشرفت ترقی مملکت خواهد زد.
آیا اگر نان بخور نمیری که از راه سعی و کوشش بدست میآورند اگر جدا و با سماجت هر چه بیشتری بفقر و تنگدستی او بیافزاید عاقبت کار چه خواهد شد.
آیا امکان ندارد فقر بحد اعلا و یا اینکه هزاران جنایت قتل فسخ [فسق] فجور حتی کلاهبرداری بخود نخواهد گرفت.
آیا این مردم بی پناه که رازشان فعلا با خدا و جز خدا در شرایط فعلی دادخواهی ندارند.
در حالیکه حیاتی برای آنها باقی است یعنی میتوانند در برابر گرسنگی اطفال خود راحت و آسوده بنشینند.
ما ملت ایران ستمدیده و ما ملت محروم از حقوق اجتماعی ما ملت بی پناه که جز خدا یار همدمی نداریم از شما آقای امیرانی که مدیر مسئول مجله خواندنیها هستید میخواهیم که برای از بین نرفتن میلیونها بشر و برای جلوگیری از هرگونه فساد بخاطر انسانیت و با قضاوت بوجدان و یا بیان حقیقت گوئی سعی کنید دامنه این بدبختیها که بمثل مار گزنده ای در پیشرو [پیش روی] زندگی یک ملت ستمدیده قرار گرفته و دارد بهرچه زودی از پیش پای ما ملتی که خرج دو روز را نداریم که در برابر حوادث ایستادگی کنیم برداشته شود.
بر هر فرد مسلمان واقعی طبق دستور خداوند دانا و گفتار حضرت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) فرض میآید که با برابر [برادر] دینی خود همنوا و اگر چاره ای در کار است مانع پیشرفت زندگی او را ترمیم کند.
بعلت اینکه هر کسیکه از راه ریختن عرقجبین حاضر است خود و اطفال خود را تامین تا باین خاک و آب خدمتگزار باشند نخواهد توانست که بعد از مدتها سال از عمر خود را بایستی زبان زد خاص و عام نموده تا در پایان لکه نام ننگ بدامن او کشیده شود.
اگر حقیقت میخواهید وضع بیچارگان را از نزدیک به بینید میتوانید در چند کلانتریهائیکه در تهران وجود دارد شبها به زندان و روزها به خانه انصاف و سایر دادگاه اطفال و غیره که اکنون این شرایط را بعهده گرفته اند بروید و از نزدیک به بینید و اظهارات و گفتار آنها را [با] ضبط صوت ضبط و آنوقت خواهید دانست که بحال مردم چه میگذرد امیدوارم از طریق نوع پرستی و تقوی و ایمان و علاقه ایکه باین آب و خاک دارید بحکم وجدان و احیاء نوع بشر با فهم خودتانهم که باشد از مرگ حتمی میلیونها ملت جلوگیری بعمل آورید.
با تقدیم شایسته ترین احترامات فائقه م ـ د