در انتخاب سلطان محمدخان عامرى1 مساعدت نمایند.
در انتخاب سلطان محمدخان عامرى1 مساعدت نمایند.
متن سند:
دولت علیه ایرانشیروخورشید طهران به تاریخ 5 برج حوت 132
وزارت جنگ جلیله اسم نویسنده ــ صادره ــ ضمیمه ـــ
نمره صادره 5118
نمره وارده
ذکر نمره قبل
کارتن ـ دوسیه
خروج ــــــ
امیر محترم لشکر جنوب
در تعقیب نمره 4922 و نمره 4945 قدغن فرمایید در صورتى که ممکن باشد به طور سرى و محرمانه در انتخاب سلطان محمدخان عامرى1 مساعدت نمایند.
نمره 5118
متصدى ارکان حرب کل قشون
[حاشیه]: مخابره، امضا
توضیحات سند:
1. سلطان محمدخان عامرى فرزند میرزا نصراللّه خان اسدالسلطنه در سال 1271 متولد شد. وى از کالج آمریکایى تهران موفق به اخذ دیپلم نائل گردید و سپس در سال 1292 خورشیدى به عنوان آموزگار وارد خدمات دولتى شد. در ضمن مقالاتى براى روزنامه رعد که مدیریت آن با سیدضیاءالدین بود، ترجمه مى‌کرد و این امر سبب شد که بین او و سیدضیاءالدین دوستى پایدارى به وجود آید و با نفوذ سیاسى سیدضیاءالدین معاون اداره مالیات‌هاى مستقیم شد. عامرى بعد از کودتاى 1299 از همدستان سیدضیاءالدین طباطبایى بود و در موقع ریاست وزرایى او ریاست دفتر نخست‌وزیر را عهده‌دار بود.بعدها عامرى از طرف اهالى نائین به نمایندگى مجلس چهارم انتخاب شد ولى پس از رد اعتبارنامه‌اش در مجلس در وزارت دارائى عهده‌دار ریاست کل مالیه و کفالت وزارت دارائى گردید. عامرى در انتخابات مجلس مؤسسان از نائین انتخاب گردید و به خلع قاجاریه رأى داد وى در انتخابات مجلس ششم از نائین به وکالت مجلس انتخاب گردید. عامرى بعد از تبعید سیدضیاء بار دیگر به وزارت مالیه برگشت و به هنگام مأموریت دکتر میلسپو در کنار او به کار پرداخت و در سال 1305 به سمت معاونت وزارت مالیه منصوب شد. در سال 1307 مسافرتى به اروپا کرد و چندى را در آنجا گذراند. وى در سال 1310 رئیس حسابدارى سازمان ایجاد راه‌آهن شمال و سپس در سال 1312 معاون وزارت راه شد. در سال 1314 به مقام استاندارى آذربایجان غربى رسید اما یک سال بعد به اتهام اختلاس بازداشت، محاکمه و زندانى شد. بعد از شهریور 1320 از وى اعاده حیثیت شد و چند شماره روزنامه به نام «صور» در تهران منتشر کرد و در شرکت سهامى فرش مشغول به کار شد. (مجله آینده سال 13 شماره 8، ص 12؛ اسامى نمایندگان مجلس شوراى ملى، مجله یغما، شماره 2 مسلسل 296، ص 125، چهره مطبوعات معاصر، ص 160؛ شرح زندگانى من، ج 3، ص 216، 217 و 228؛ انساب خاندانهاى مردم نائین، ص 112 ـ 113 ؛ نقش فراماسون‌ها در رویدادهاى تاریخى و اجتماعى ایران، ج 2، ص 245، 273، 283 و 286)
لشگـر فـارس