تاریخ سند: 25 فروردین 1355
موضوع: آیتاله ابوالحسن شمسآبادی
متن سند:
از: 6ﻫ3 تاریخ: 25 /1 /2535[1355] 13550125
به: 312 شماره: 30089/ﻫ3
موضوع: آیتاله ابوالحسن شمسآبادی1
چند روز قبل شیخ 2 رسول قائمی که از روحانیون آبادان میباشد و از زمان تحصیل با نامبرده بالا آشنایی داشته در مورد قتل وی اظهار میداشت تنها دلیلی که میتواند موجب قتل شمسآبادی شده باشد مبارزات او با وهابیگری3 است زیرا او با وهابیهای عربستان سعودی به شدت مبارزه و دشمنی میکرد. به خصوص آنکه عبدالوهاب مبتکر وهابیگری در عربستان سعودی یک نفر ایرانی اصفهانی میباشد و در ایران هم ظاهراً از پیروان این فرقه متعصب زیاد هستند.
نظریه شنبه: قائمی از قتل شمس آبادی به شدت ناراحت بود.
نظریه یکشنبه و سه شنبه: پیرامون مفاد گزارش خبر فعلاً نمیتوان اظهار نظر کرد لکن شنبه صادق میباشد. آسمانی
نظریه 6 ﻫ3 – نظریه شنبه تأیید میگردد.
در پرونده عبدالرسول قائمی بایگانی شود. 3471
توضیحات سند:
1. آیتالله سیدابوالحسن آل رسول معروف به شمسآبادى: در سال 1286 ﻫ ش (مطابق با 1319قمری) در اصفهان متولد شد و پس از فراگیرى مقدمات علوم اسلامى در اصفهان نزد اساتیدى نظیر مرحوم ابوالقاسم زفرهاى، سید على نجفآبادى، سید محمد نجفآبادى، احمد حسینآبادى، سیّد علىاصغر حسینى برزانى، استاد جلالالدین همایى و آخوند ملاّ محمّدحسین فشارکى، عازم نجف اشرف گردید و از محضر درس خارج مراجع بزرگى همچون مرحوم آیتالله العظمى آقا سید ابوالحسن اصفهانى، ضیاءالدین عراقى، جمالالدین گلپایگانى، میرزا محمّدحسین نائینى، سید عبدالهادى، شیخ محمّدکاظم شیرازى و سید محسن حکیم استفاده نمود و پس از فوت مرحوم آیتالله اصفهانى با کسب اجازات روایتى و اجتهاد از اساتید بزرگوار خود به ایران معاودت نموده و به تدریس و ترویج و ارشاد و هدایت مؤمنین در مسجد و مدرسه و منبر و محراب پرداخت.
آیتالله شمسآبادى از روحانیونى بود که در سال 42 وفادارى خود را به نهضت حضرت امام(ره) با انتشار اعلامیه و.... اعلام نمود. وى در تأسیس و گسترش انجمن مددکارى امام زمان(عج) (ویژه کمک به ایتام)، سازمان ابابصیر (ویژه نابینایان) حسینیه اصفهانیها در مشهد و کربلا نقش بسزایى داشت.
سرانجام آیتالله شمسآبادى یک روز پس از بازگشت از سفر حج به هنگام فجر، مورخه 18 /1 /1355 در راه رفتن به مسجد جهت برگزارى نماز جماعت توسط باند جنایتکار مهدى هاشمى معدوم ربوده و به طرز فجیعى به قتل رسانده شد و جسدش را در اطراف اصفهان رها ساختند. پس از کشف جسد، با تشییع باشکوه مردم در تختفولاد اصفهان در اراضى لسانالارض که اکنون به عنوان تکیه شهدا یا گلستان شهدا خوانده مىشود، به خاک سپرده شد.
2. در اصل: سید.
3. وهابى: به پیروان آیین وهابیت اطلاق مىگردد و منسوب به محمد عبدالوهاب مىباشند، نقطه ظهور این فرقه در نجد و حوالى آن مىباشد. اساس کار این فرقه بر این است که به ظاهر قرآن و سنت پیغمبر اکرم عمل مىنمایند، بنابراین آنچه را در کتاب خدا (قرآن) نمىبینند، بدعت مىشمارند. زیارت قبور را منع مىکنند و بناى بر روى قبور را حرام مىدانند و آنچه ساخته شده است ویران مىسازند. با برخى عادات نیز مبارزه مىکنند، از جمله کشیدن سیگار را حرام مىشمارند، قهوه را حرام کرده بودند سپس آن را مباح دانستند، محمدبن سعود بزرگ خانواده سعودى که از پیروان و طرفداران وهابیت بود، با دولت عثمانى جنگید و والى مصر محمدعلى پاشا آنان را به تسلیم وا داشت و سپس حجاز و همه صحرا را به سرکردگى عبدالعزیز آل سعود و ملک فیصل به چنگ آوردند (1934 م) و همه قبرهاى صحابه و تابعین را ویران ساختند....
ر.ک: الموسوعۀ العربیه المیسرۀ، چاپ قاهره، ص 968 و فرهنگ دهخدا، کلمه وهابیت.
منبع:
کتاب
آیتالله عبدالرسول قائمی به روایت اسناد ساواک صفحه 435