گزارش
تاریخ سند: 7 شهریور 1346
گزارش
متن سند:
از : بخش 324 محترما بعرض می رساند : مجله بامشاد شماره 41 مورخ 7 شهریور ماه سال 46 در قسمت تفسیر سیاسی جهان ضمن بررسی اوضاع ویتنام و سیاست نظامی امریکا1 در آسیای جنوب شرقی تصاویری از حمله بمب افکن های امریکائی و همچنین ویرانیهای مناطق بمباران شده گراور نموده و در ذیل آنها می نویسد : حالا دیگر بمب افکن های امریکائی هر نقطه ویتنام شمالی را می کوبند.این در مرکز شهر هانوی است که بمب همه چیز را نابود کرده است.
نظریه : با توجه به اینکه یکی از تصاویر گراور شده در روزنامه کیهان مورخ 4 /6 /46 نیز چاپ شده است چنین استنباط میگردد که تصاویر مزبور از طریق یک منبع به جراید داده شده باشد و از طرفی چون در هفته جاری مندرجات جراید علیه کشورهای آزاد و به نفع ممالک کمونیستی بوده علیهذا امکان دارد که مقامات کشورهای کمونیستی در ایران به منظور نفوذ بیشتر در جراید بر فعالیت خویش افزوده باشند.
بعرض تیمسار ریاست ساواک رسید ـ تاریخ 12 /6 به اداره کل هشتم نیز منعکس و تبادل اطلاعات گردد.
12 /6
توضیحات سند:
1ـ جنگ آمریکا علیه ویتنام ادامه جنگ فرانسویان با ویتنام بود.بعد از افول موقعیت ژاپن در ویتنام و شکست دول محور در جنگ جهانی دوم، ارتش انگلیس به طور موقت وارد جنوب ویتنام شده و فرانسویان را در راه دستیابی مجدد به حکومت یاری دادند.
از سال 1946 نبرد درازمدت ویت مینه برای آزادی ویتنام وارد مرحله تازه ای شد.
ویت مینه با استقرار در روستاها و کوهستانها، هر لحظه با فرانسویان می جنگید.
در این مقطع آمریکا نیز که موافق حفظ سلطه استعماری فرانسه بر هند و چین بود به کمک فرانسویان شتافت.
طرح آمریکا ایجاد نبروی به اصطلاح ملی جهت مقابله با هرگونه خرابکاری شورشیان و دفاع در مقابل طرح های تجاوزکارانه و توسعه طلبانه شوروی بود.
به همین منظورحکومت دست نشانده بائودای را بر سر کار آوردند و در سال 1949 جنگهای استعماری فرانسه تحت عنوان دفاع از حکومت قانونی بائودای استعمار یافت.
با شکست فرانسه در سال 1954 در نبرد های دین بین فو و قرارداد آتش بس ژنو، ویتنام به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شد و قسمت شمالی تحت کنترل ویت مینه و در جنوب تحت کنترل بائودای با حمایت و پشتیبانی فرانسه قرار داشت.
به موجب قرار داد مذکور مقرر شده بود تا نیروهای بیگانه از کشور خارج شده و وحدت ملی بر اساس انتخابات تا دو سال بعد تحقق پذیرد.
در چنین شرایطی، امریکا که از مدتها پیش به طور مخفیانه اعزام مشاوران و دیگر مأموران خود را به ویتنام جنوبی آغاز کرده و نگودین دیم را هم به عنوان نخست وزیر به بائودای تحمیل نموده بود، تلاش خود را برای سلطه بر این کشور علنی ساخت.
حکومت دست نشانده در ویتنام جنوبی به سرکوب و کشتار مردم و مبارزان پرداخت به نوعی که مردم چاره ای جز در پیش گرفتن مشی مبارزه مسلحانه راهی نداشتند.
با ادامه سیاست های خشن حکومت های دست نشانده تمام مردم ویتنام جنوبی به قیام بر علیه حاکمیت دست نشانده پرداختند در این مقطع امریکا برخلاف معاهده ژنو نیروهایی را وارد ویتنام جهت کشتار مردم نمود و ارقام های سرسام آوری را جهت از بین بردن مقاومت مردم و به شکست کشاندن مبارزان هزینه نمود و با حضور علنی ماهیت تجاوزکاران کشور امریکا در نزد جهانیان آشکار شد و باعث مخالفت جهانی با سیاست تجاوزکاران امریکا گردید و این مخالفت حتی در داخل امریکا نیز سرایت نمود.
این روند همچنان ادامه داشت تا اینکه امریکا دریافت که در ویتنام کاری از دستش ساخته نیست و در سال 1968 در مذاکرات صلح پاریس که متضمن خروج از ویتنام بود شرکت کرد و با ویت کنگ ها به مذاکره پرداخت.
پس از ترک نیروهای نظامی امریکا از ویتنام در سال 1973 و سقوط سایگون در 30 آوریل 1975، دولت ویتنام جنوبی سرنگون شد و بدین ترتیب ملت ویتنام پس از چند صد سال مبارزه با چینی ها، فرانسوی ها، ژاپنی ها و آمریکا، سرانجام از یوغ استعمار آزاد شد.
؛ ویتنام، تنظیم و گردآوری، محمود مسائلی، ص 70 تا 73، موسسه چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه