تاریخ سند: 27 اسفند 1356
موضوع : سید محمدتقی حسینی طباطبایی فرزند سید علی شغل واعظ ساکن زابل
متن سند:
به : 312
از : 11 ه شماره : 11888 /11 ه
اخیرا اعلامیه های مضره ای توسط پست برای نامبرده بالا ارسال گردیده و
قرار است یادشده به منظور برپا نمودن عزاداری در روز چهلم کشته شدگان تبریز
در زابل پخش نماید ضمنا مشارالیه فیلم هایی از جریانات اخیر قم و تبریز در
اختیار دارد و آنها را در منزل به افراد مختلف نشان می دهد یادشده نوارهای
سخنرانی آقای شریعتمداری1 و فلسفی2 را به منظور بدبین کردن مردم نسبت به
دولت بین مردم پخش می کند و وسیله شخصی بنام حسن میری با ناصر مکارم
شیرازی واعظ تبعیدی به چابهار ارتباط دارد.
نظریه شنبه : خبر صحت دارد به احتمال زیاد یادشده در منزل خودداری سلاح
کمری می باشد.
نظریه یکشنبه : به منظور تعیین صحت یا سقم خبر مراتب به 11 ه ز منعکس
گردیده که نتیجه متعاقبا به استحضار خواهد رسید.
عیار
نظریه سه شنبه : نظریه یکشنبه مورد تأیید می باشد.
قابوس
نظریه چهارشنبه : نظریه سه شنبه تأیید می گردد.
ماکان
نظریه 11 ه : نظریه چهارشنبه مورد تأیید است.
عین نامه فوق توسط ساواک زاهدان به ساواک زابل (با شماره 11887 /11 ـ 27 /12 /36)
ارسال شده است.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله سیدکاظم
شریعتمداری در سال 1284 ه ش
در تبریز متولد شد تحصیلات
خود را در تبریز، مشهد و قم پی
گرفت و با گذشت زمان یکی از
مدرسین فقه شد.
وی پس از
کسب مقام اجتهاد به درخواست
اهالی آذربایجان به آن سامان
رفت و به تدریس فقه و اصول
پرداخت اما در سال 1327 ه ش به
قم بازگشت و در این شهر ماندگار
شد.
وی قبل از عزیمت به قم در
سال 1326 علی رغم تحریم
علمای آذربایجان با شاه ملاقات
کرد.
ارتباط او با رژیم تا
پیروزی انقلاب پا برجا بود.
نقش
شریعتمداری در دوران مبارزه با
اهمیت تلقی می شد، اما این
اعتقاد به دلیل تأکید او بر حفظ
نظام شاهنشاهی و عمل به قانون
اساسی رژیم، رفته رفته کم رنگ
شد و بعدها راه ایشان از راه
مبارزان خط امام خمینی جدا
افتاد.
پس از انقلاب نیز
مخالفت های وی با نهضت
اسلامی ادامه یافت نگرش خاص
وی به مسایل سیاسی،
مخالفت های مکررش با روحانیت
انقلابی وی را در برابر حرکت
انقلاب اسلامی قرار داد.
سرانجام
وی از طرف جامعه مدرسین
حوزه علمیه قم از مرجعیت خلع
شد.
او در سال 1365 درگذشت.
به نقل از : مرکز اسناد تاریخی ـ
شهید آیت اله عطاءاله اشرفی
اصفهانی.
تهران؛ مرکز بررسی
اسناد تاریخی وزارت اطلاعات،
1382، ص 77
2ـ نابغه سخنوران، حجه الاسلام
حاج شیخ محمدتقی فلسفی فرزند
علامه شیخ محمدرضا تنکابنی در
سال 1327 ق در تهران متولد
شد، پس از طی مقدمات و ادبیات
و سطوح و معقول و فلسفه در
تهران و قم روش نوینی را در
منبر پایه گذاری کرد و تحول
عمیقی را در فن سخنرانی به
وجود آورد روایات پیامبر
(ص) و ائمه (ع) را با منطق
علمی روز تشریح و توضیح
نمود در زمان حضرت آیت الله
بروجردی دهه آخر صفر را در
منزل ایشان به سخنرانی
می پرداخت.
وی مورد توجه
کلیه مراجع تقلید گذشته و حال
بوده و آثار و تألیفاتی گران قدر
به رشته تحریر در آورده است.
از آن جمله است: کتاب کودک
در دو جلد، کتاب جوان در دو
جلد، آیت الکرسی.
آقای فلسفی
در طول دوران مبارزات مردم
ایران با سخنرانی های خود به
افشای چهره رژیم شاهنشاهی
می پرداخت و از یاران امام
خمینی (ره) محسوب می شد.
بعد از پیروزی انقلاب نیز
علی رغم کبر سن همچنان در
سنگر تبلیغ به ادای وظیفه
مشغول بود و سرانجام در سال
1377 شمسی در جوار رحمت
حق جای گرفت.
به نقل از: مرکز بررسی اسناد
تاریخی.
مدرسه فیضیه.
تهران؛
مرکز بررسی اسناد تاریخی،
1380 ص 12
منبع:
کتاب
شهید حجتالاسلام سید محمدتقی حسینی طباطبایی صفحه 346