موضوع: پخش اعلامیه در گرمسار
تاریخ سند: 9 خرداد 1357
موضوع: پخش اعلامیه در گرمسار
متن سند:
از: 20 ﻫ 24 تاریخ: 9 /3 /2537[]به: 312 شماره: 75324 /20 ﻫ 24
موضوع: پخش اعلامیه در گرمسار
0309
چند شب قبل اعلامیه‌ای ده صفحه‌ای در پشت در منازل عده زیادی از ساکنین مردم گرمسار گذارده شده است.
نظریه شنبه. اعلامیه بعد از نیمه شب به داخل منازل پرتاب و یا پشت در منازل گذارده شده و گفته می‌شود اتومبیلی بنز مدل پائین به سرنشینی یک نفر ناشناس و دو الی سه نفر از اهالی گرمسار (احتمالاً آیت‌اله عسکری و ورزیده کار و یک نفر معلم از قریه بنه کوه گرمسار) اقدام به توزیع اعلامیه مذکور تحت عنوان مصاحبه خمینی با روزنامه لوموند1 نموده‌اند.
نظریه چهارشنبه. پخش اعلامیه مذکور در گرمسار مورد تائید است و اضافه می‌نماید چند نفر از معتصبین مذهبی گرمسار با تهران و قم در ارتباط بوده و با همکاری این قبیل افراد، اعلامیه‌هائی در گرمسار توزیع می‌شود؛ و این افراد هم که تعدادشان از 15 نفر تجاوز نمی‌کند، طبق بررسی‌‌های انجام شده افرادی ترسو و بزدل هستند که با یک بار تذکر وسیله ساواک یا شهربانی دست از فعالیت‌‌های خود خواهند کشید؛ چون در حال حاضر آنها تصور می‌کنند دستگاه‌های انتظامی و امنیتی از فعالیت آنها بی‌خبر است. اسامی چند نفر از آنان به شرح زیر است. آیت‌اله عسکری شغل دبیر. غلامحسین موحد شغل معلم. ابوالقاسم تاج‌الدین2 شغل دبیر. ورزیده کار معلم. برادران گلپایگانی شغل آزاد (دو برادر که فامیل آنها گلپایگانی است. این دو نوه شیخ علی شریفی شغل خیاط می‌باشند). مظاهر و باقر و عبدالحسین عربی و چند نفر دیگر از افراد غیر گرمساری شاغل در آن شهرستان، که اسامی آنها را به خاطر ندارم. ضمناً یک نسخه عین اعلامیه توزیع شده در گرمسار به پیوست تقدیم می‌گردد.
آقای مرعشی. عاملین شناسائی شوند.
توضیحات سند:
_1. اعلامیه ده صفحه‌ای مورد اشاره، دست‌نویس مصاحبه امام خمینی (ره) با روزنامه لوموند است که در بخشی از آن آمده است: «... هموطنان عزیر، فرستاده مخصوص لوموند، با قائد بزرگ حضرت آیت‌الله خمینی مصاحبه‌ای به عمل آورده که در لوموند مورخ 6 مه 1978 برابر 16 اردیبهشت 1357 در صفحه 4 به چاپ رسیده است...» این مصاحبه، با آقای لوسین ژرژ و در تاریخ چهارم اردیبهشت ماه سال 1357ش صورت گرفته که 12 روز بعد در نشریه لوموند منتشر گردیده است.
وی در مقدمه‌ی این مصاحبه، شرایط ایران و مبارزات مردم مسلمان و همچنین محل سکونت و حالات امام خمینی(ره) را به شرح زیر توصیف کرده است:
«از آغاز سال جارى مسیحى، قیام‌های بزرگى مرتباً در ایران، از قم گرفته تا تبریز، به وقوع پیوسته و شهرهاى متعددى را زیر آتش خود گرفته است. در همین هفته نیز کار درس و بحث در چند دانشگاه واقع در تهران به هم خورده است. گرچه بعضى مخالفان چپ و چپ افراطى، در این جنبش‌ها که بر ضد رژیم شاه است، شرکت دارند؛ ولى به نظر مى‌رسد که الهام‌دهندگان عمده و اصلى این جنبش‌ها، رهبران مذهبى‌اند.
به هر حال به طور منظم و مرتب، تظاهرکنندگان نام رهبر مذهبى شیعیان جهان یعنى آیت‌الله خمینى را تکرار مى‌کنند.
آیت‌الله خمینى از سال 1963 به حال تبعید در عراق به سر مى‌برد. در روز 29 اکتبر 1977 مرگ مشکوک پسر ایشان در عراق و انتشار مقاله توهین‌آمیزى علیه آیت‌الله خمینى در روزنامه‌هاى دولتى، منشأ عصیان و طغیانى گردید که پس از آن تاریخ، نیروهاى مذهبى را علیه شاه به طور جدی ترى به حرکت درآورد. هر چند آیت‌الله خمینى که از مخالفان سرسخت رژیم شاهنشاهى است، مرتباً بیانیه‌ها و اعلامیه‌هایى خطاب به مردم صادر مى‌کنند و آنها را به قیام و عصیان فرا مى‌خوانند، ولى هیچ گاه تا کنون با مطبوعات خارجى مصاحبه‌اى به عمل نیاورده‌اند. ایشان در تبعیدگاه خود- نجف (عراق)- فرستاده مخصوص لوموند را به حضور پذیرفت.
آیت‌الله خمینى با چهره‌اى لاغر، که محاسنى سفید آن را کشیده‌تر مى‌کرد، با بیانى متهورانه و لحنى آرام، به مدت دو ساعت با ما سخن گفت. حتى وقتى به این مطلب و تکرار آن مى‌پرداخت که ایران باید خود را از شرّ شاه خلاص کند و نیز هنگامى که به مرگ پسرش اشاره مى‌کرد، نه آثار هیجان در صدایش دیده مى‌شد و نه در خطوط چهره‌اش حرکتى ملاحظه مى‌گردید. وضع رفتار و قدرت تسلط و کفّ نفس او خردمندانه بود. آیت‌الله به جاى آنکه با فشار بر روى کلمات، ایمان و اعتقاد خود را به مخاطبش ابلاغ کند، با نگاه خود چنین مى‌کرد، نگاهى که همواره نافذ بود؛ اما هنگامى که مطلب به جاى حساس و عمده‌اى مى‌رسید، تیز و غیر قابل تحمل مى‌شد. آیت‌الله، عزمى راسخ و کامل دارد و در صدد قبول هیچ گونه مصالحه‌اى نیست. مصمم است که‌در مبارزه خود علیه شاه تا پایان پیش برود.
در حال حاضر در ایران و به نام همین پارساى زاهدِ 76 ساله است که قیام‌های متعدد به وقوع مى‌پیوندد. این قیام‌ها که عناوین و موضوعات مذهبى دارند خیلى بیشتر از آنچه جبهه مخالف چپ، رژیم شاه را به خطر بیندازد، رژیم مذکور را به طور جدى به خطر انداخته است.
اکنون ما در حضور آیت‌الله در اتاقى 2در 3 متر و در خانه‌اى هستیم که در دورترین قسمت نجف واقع است. شهرى که از لحاظ وضع جغرافیایى یکى از بدترین مناطق کویرى عراق است. در راه نجف و بغداد بادى سخت برخاست و شن هایى را به حرکت درآورد. شدت باد به اندازه‌اى بود که اتومبیل ما را مانند پر کاهى جا به جا مى‌کرد و بالاخره آن را در یک توده شن بى‌حرکت ساخت. راننده ما این را خشم و غضب خداوندى مى‌دانست و به تلاوت آیاتى از قرآن پرداخت. در اینجا که سرزمین مقدس مسلمانان شیعى است، همه جا خداوند عادل و عدالت‌خواه و عدالت‌گستر آنان حاضر و ناظر است. مرقد على[علیه السلام] نخستین امام و داماد پیغمبر در نجف است و در کربلا نیز مرقد امام حسین[علیه السلام] سومین امام و نواده پیغمبر قرار دارد. قبور این امامان در زیر گنبدى قرار دارد که از خارج طلا کارى است و تلألؤ و لمعان آن بى‌نهایت است، و از داخل نیز با هزاران آیینه درخشان آذین شده است. این دو امام و فرزندان امام حسین[ع]تا امام یازدهم، همگى توسط غاصبان اموى و عباسى به قتل رسیده‌اند، مع ذلک این ثروتِ نمایان در متن فقرِ بى‌نهایتِ محیط تعجب آور نیست. در واقع، این امر خود بیانى است از حالت انتقام مردمان شیعى‌اندیش از غاصبان حق امامانشان. اسلام شیعى، که پیروانش در سراسر جهان یک ششم مسلمانان را تشکیل مى‌دهند، مدت ده قرن است که در انتظار امام دوازدهم هستند؛ امامى که حکومت حق را برقرار خواهد کرد و بر روى زمین عدالت را مستقر خواهد ساخت. گرچه اماکن مقدس شیعیان در مملکت عراق واقع است که نصف جمعیت آن شیعه هستند ولى شیعیان خصوصاً در ایران ساکنند. در حقیقت از 33 میلیون ایرانى 93 درصد شیعه هستند و آیا کسى که این توده شیعه را که هنوز ایمانى شدید و سوزان به حرکتشان در مى‌آورد، تحت تسلط و کنترل خود دارد و بر ایران فرمانروایى مى‌کند، همین پارساى کهنسال یعنى آیت‌الله خمینى است که داراى چنین قدرتى است؟
شاه وى را در 1963 از ایران تبعید کرد، و از (1965) و پس از طى یک دوران تبعیدى در ترکیه، در نجف به سر مى‌برد و مرگ پسرش دلیلى براى قیام‌های متوالى شده است که هر چند یک بار، ایران را به لرزه در مى‌آورد.
در پیچ یکى از کوچه‌هاى تنگ نجف که خانه‌هایش براى آنکه سپرى در مقابل تابش سوزان آفتاب باشد، سخت به هم فرو رفته است، مسکن محقر آیت‌الله خمینى قرار دارد. این خانه نظیر مسکن فقیرترین افراد نجف است. در سه اتاق این خانه، حداکثر دوازده تن از نزدیکان وى حضور داشتند. در این مسکن محقر، از قدرت رؤساى شورش و یا رؤساى جبهه مخالف که در تبعید به سر مى‌برند، هیچ نشان و علامتى دیده نمى‌شود و اگر آیت‌الله خمینى قدرت آن را دارد که ایران را به حرکت درآورد و قیام برانگیزد، این قدرت مسلماً ناشى از تسلط و اقتدار وى بر افکار مردم ایران است؛ اقتدارى که پس از تبعید وى از ایران به جاى آنکه کم شود، ده برابر شده است.
آیت‌الله که مردى متین و کم سخن است تا به حال هیچ گاه خطاب به مطبوعات بین المللى مطلبى بیان نکرده است و بنا بر این، مصاحبه حاضر با لوموند نخستین مصاحبه ایشان است... » بخش ضمائم
2. در اصل: تاجدین