تحلیلی از وقایع و حوادث اخیر و فعالیتهای گروههای افراطی1
تحلیلی از وقایع و حوادث اخیر و فعالیتهای گروههای افراطی1
متن سند:
فعالیتهای گروههای افراطی از اواسط سال 2535 آغاز گردید و بتدریج مراحل جدیدی را پیمود.عناصر وابسته باین گروهها با این عنوان که شرایط و اوضاع بین المللی تغییر پیدا کرده و منفذهای جدید برای تجدید فعالیت بوجود آمده، شروع به انتشار یک سلسله نامه و اعلامیه نمودند.
با گسترش این فعالیتها تعدادی از افراد وابسته به گروههای افراطی نیز در صدد تجدید حیات این گروهها برآمدند و با دعوت تعدادی از عناصر سابق گروههای مذکور به تلاشهائی در جهت احیاء فعالیتهای گذشته گروههای مذکور دست زدند.
از جمله این گروهها که مقدماتی را برای تجدید فعالیت فراهم کرد جبهه باصطلاح ملی سابق و دستجات وابسته به آن (حزب ایران ـ حزب ملت ایران ـ حزب مردم ایران ـ جامعه سوسیالیستها و جمعیت باصطلاح نهضت آزادی) میباشند.
چند تن از گردانندگان سابق جبهه مذکور در ابتدای امر نامه ای به پیشگاه اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر تقدیم داشتند و اوضاع اقتصادی، سیاسی و اجتماعی ایران را مورد انتقاد قرار داده اند.
گروههای مذکور برای بدست آوردن پایگاههای اجتماعی برای توسعه فعالیتهای خود به سمت روحانیون افراطی طرفدار روح اله خمینی روی آوردند و در اواسط سال 2536 اجتماعی در صحن حضرت عبدالعظیم تهران تشکیل دادند و خواستار آزادی تعدادی از زندانیان ضد امنیتی و بازگشت روح اله خمینی به ایران شدند.
پس از این اجتماع روحانیون افراطی و افراطیون مذهبی نیز نیز به جرگه این فعالیتها پیوستند و فعالیتهای جدیدی را پی ریزی نمودند.
آغاز این فعالیتها که همزمان با فوت مصطفی خمینی پسر روح اله خمینی بود، فرصت مناسبی برای انجام فعالیتهای اخلالگرانه در اختیار آنها قرار داد و روحانیون افراطی و افراطیون مذهبی در تعدادی از نقاط کشور فعالیتهائی را بصورت انجام تظاهرات دنبال کردند و عده ای از افراطیون مذهبی که تحت تأثیر عقاید روحانیون افراطی قرار دارند به شکستن شیشه های شعب بانکها و برخی از تاسیسات مبادرت نمودند .
عناصر هوادار جبهه مذکور و طرفداران آن نیز از این فعالیتها حمایت و جانبداری میکردند البته شکستن شیشه و اخلالگری را ظاهرا تائید نمیکردند.
این فعالیتها در مراسم چهلم فوت مصطفی خمینی نیز ادامه یافت.
تبلیغات و هدفهای گروههای مذکور در این مرحله روی محور زیر قرار دارد: ــ ادعای عدم اجرای قانون اساسی از طرف حکومت.
ــ ادعای عدم اجرای اعلامیه حقوق بشر از طرف حکومت.
ــ ادعای نبودن آزادی قلم و بیان.
ــ ادعای توسل پلیس به خشونت و شکنجه.
ــ آزادی زندانیان ضد امنیتی.
ــ انحلال دادگاههای نظامی.
ــ انحلال مجلسین و انجمنهای شهر.
و مواردی از این قبیل.
پس از آنکه در دیماه سال 2536 مقاله «ایران و ارتجاع سرخ و سیاه» در روزنامه اطلاعات چاپ شد و به حوادث شهر قم منجر گردید عده ای دیگر از روحانیون نیز همگامیهائی با گروههای افراطی نشان دادند منجمله آیت اله شریعتمداری با انتشار اعلامیه ای موضوع قانون اساسی در ایران را مطرح کرد و حتی مصاحبه ای نیز در اینمورد با چند تن از خبرنگاران خارجی انجام داد که این موضوع مدت کوتاهی بعد از اعلامیه تشکیل کمیته ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر در ایران «توسط هواداران جبهه باصطلاح ملی و جمعیت باصطلاح نهضت آزادی» بود.
این فعل و انفعالات موقعیت جدیدی نیز در برابر عناصر و گروههای برانداز و کمونیست قرار داد، تا با اغتنام از فرصت تلاشهائی را در جهت فعالیتهای فوق دنبال نمایند.
لذا بعد از حوادث دیماه شهر قم در چهلمین روز کشته شدن اخلالگران شهر قم که طبق اعلامیه های آیات حوزه علمیه قم (شریعتمداری ـ گلپایگانی ـ نجفی مرعشی) روز کشته شدن اخلالگران عزای ملی اعلام شده بود، افراطیون مذهبی، همگام با عناصر کمونیست و آشوبگر دست به یک سلسله اقدامات و فعالیتهای اخلالگرانه و تخریبی زدند که مهمترین آن در شهر تبریز اتفاق افتاد و قریب 140 سینما، شعبه بانک و تاسیسات دیگر توسط عناصر گروههای مذکور آتش زده شد و یا خساراتی بآنها وارد گردید.
عناصر وابسته به گروههای افراطی مانند جبهه باصطلاح ملی و دستجات هوادار آن و همچنین روحانیون افراطی که کوشش در تداوم این فعالیتها برای بهره گیری تبلیغاتی از آن دارند، پس از واقعه تبریز مقدمات فعالیتهای جدیدی را فراهم کردند.
بهمین علت تا قبل از روز مذکور طرفداران جبهه مذکور، و دستجات وابسته بآن و همچنین تعدادی از آیات اعلامیه هائی انتشار دادند و برگزاری مراسم عید نوروز را بمناسبت حوادث شهرهای قم و تبریز تحریم کردند.
روح اله خمینی نیز که در کشور عراق اقامت دارد، از ابتدای فعالیتهای فوق اعلامیه و نامه های متعددی برای طرفداران خود به ایران ارسال داشت و طی این نامه ها هواداران خود و گروههای افراطی و برانداز را به مبارزه و قیام عمومی علیه حکومت ایران دعوت کرد و از گروههایی مختلف خواست با متشکل کردن صفوف خود و اتحاد و یگانگی جبهه خود را علیه حکومت ایران مستحکمتر نمایند.
در نتیجه تلاشهای گروههای مذکور و اقدامات روحانیون افراطی در روز 10 /1 /37 که مصادف با چهلمین روز کشته شدن اخلالگران تبریز بود، تظاهرات اخلالگرانه ای در نقاطی از کشور رخ داد و اخلالگران و عناصر کمونیست با استفاده از فرصت برخی از سینماها، شعب بانکها و تاسیسات دیگر را با بطریهای حاوی مواد آتش زا مورد حمله قرار دادند و تلاش دارند اینگونه فعالیتهای تخریبی را در نقاط مختلف کشور توسعه دهند.
همزمان با فعالیتهای فوق گروههای افراطی و کمونیست در خارج از کشور نیز فعالیتهای مستمری را در انعکاس وقایع و اعلامیه ها و نامه های گروههای مذکور در خارج از کشور بعمل آورده اند.
محترما مقرر فرموده بودند شرحی در زمینه فوق برای اطلاع آقای ناظمی تهیه گردد.
در اجرای امر اقدام شده در صورت تصویب ارسال شود.
این آن چیزی نیست که خواسته بودم.
بآقای فریدی گفتم باید نقاط ضعف مخالفین مثل روحانیون را که چه خواسته های ارتجاعی دارند بنویسیم که درخواستهای بالا که خیلی هم ظاهری بدی ندارد.
(ثابتی)
توضیحات سند:
1 ـ این تحلیل به دستور پرویز ثابتی رئیس اداره سوم ساواک نوشته می شود.هرچند در این نوشته به بخشی از حقایق اشاره شده، با این حال ثابتی آن را نمی پذیرد و تأکید می کند که نقاط ضعف روحانیان را برجسته کند.
او می نویسد خواسته هایی که از قول گروههای مخالف در اینجا آمده ظاهر بدی ندارد.
به هر حال این بولتن سه صفحه ای در پایان سندهای روز دهم فروردین چه بسا نشانگر جمع بندی مختصری باشد از سیر حوادثی که در نیمه دوم سال 56 تا این تاریخ روی داده است.