صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع : اظهارات احمد آرامش1

تاریخ سند: 27 شهریور 1340


موضوع : اظهارات احمد آرامش1


متن سند:

شماره : 2688 /312 احمد آرامش رهبر گروه ترقیخواهان به دوستان خود اظهار داشته شخصا کاندیدای نخست وزیری نیست ولی برای زمامداری مجدد مهندس شریف امامی فعالیت خواهد کرد.
آرامش افزوده اکنون مردم متوجه شده اند که سیاست داخلی و خارجی دولت مهندس شریف امامی به مراتب بهتر از سیاست دولت فعلی بود و ترکیب وزرا کابینه مهندس شریف امامی هم از وزراء این کابینه شایسته تر بوده اند.
آرامش گفته است بطور قطع مهندس شریف امامی مجددا به ریاست دولت منصوب خواهد شد و بسیاری از رجال سیاسی کشور نیز از این امر پشتیبانی می نمایند.
اصل در پرونده احمد آرامش در پرونده منزل شریف امامی بایگانی شود.
2 /7 /40

توضیحات سند:

1ـ احمد آرامش فرزند محمدعلی در سال 1287 ه ش در یزد به دنیا آمد.
نام خانوادگی وی، شعله اشتری بود که بعدها به آرامش تغییر داد و در برخی مدارک تاریخ تولد وی 1283 ذکر شده است.
مشارالیه در شهر محل تولد شروع به تحصیل کرد و پس از گذراندن مقدمات آن، در سال 1306 به استخدام اداره فرهنگ یزد درآمد و تا سال 1310 که به تهران آمد، به شغل معلمی اشتغال داشت.
آرامش در سال 1310 به تهران آمد و در وزارت راه ـ سازمان راه آهن و اداره محاسبات اداره طرق و شوارع ـ شروع به کار کرد.
او که در حین اشتغال در کالج امریکایی تهران به ادامه تحصیل پرداخته بود، در سال 1314 دیپلم گرفت و بعدها از مدرسه سیاسی، لیسانس اقتصاد سیاسی اخذ کرد.
و در این دوران، به انتشار دو کتاب، حاوی اسناد خرابکاری حزب توده دست زد.
آرامش در سال 1318 به وزارت دارایی منتقل شد و پس از چندی به وزارت پیشه و هنر رفت و در آنجا تا مقام مدیرکلی و معاونت وزارتخانه ارتقاء یافت.
احمد آرامش که در راه اندازی حزب دمکرات قوام السلطنه، نقش مؤثری داشت و مدتی دبیرکل آن حزب بود، در کابینه او به وزارت کار و تبلیغات رسید و با اخذ امتیاز روزنامه دیپلمات در سال 1325، از این روزنامه به عنوان ارگان حزب دمکرات، استفاده می کرد.
با سقوط کابینه قوام السلطنه، احمد آرامش نیز تا سال 1328 به مشاغل آزاد و انتشار دیپلمات مشغول بود.
تا اینکه در این سال به همکاری با هیئت مستشاری وزارت کار، دعوت شد.
به عنوان ناظر سازمان برنامه، انتخاب گردید که در عین حال مشاورت وزارت کار را نیز به عهده داشت.
احمد آرامش که از شخصیت های مرموز تاریخ ایران به شمار می رود در سال 1334 با همکاری افرادی چون، دکتر اسدی و دکتر نیاکی و...
گروه ترقیخواهان ایران را شکل داده بود.
در این سمت با ابوالحسن ابتهاج به مخالفت برخاست و ضمن نوشتن کتابی تحت عنوان «چه سرهایی که بر سر نفت رفت» در سال 1336 به اجبار کار کنار گذاشته شد.
وی در سال های 8 1337، انتشار مقالاتی تحت عنوان «چهارراه خاورمیانه» را شروع کرد و با مخالفت شدید سفارت امریکا در تهران مواجه گردید.
مشارالیه که در سال 1338 از خدمت دولت مستعفی گردیده بود، در سال 1339 بنابر ارتباط سببی که با شریف امامی داشت ـ همسر آرامش، خواهر شریف امامی بود ـ در کابینه وی به عنوان وزیر مشاور و قائم مقام نخست وزیر در سازمان برنامه، منصوب گردید.
احمد آرامش که با سقوط کابینه شریف امامی ، از کار برکنار شده بود و در پرونده خود سابقه رهبری جوانان حزب دمکرات ایران، دبیرکلی آن حزب، ریاست انجمن روزنامه نگاران و رهبری گروه ترقیخواهان را داشت، به تشکیل حزبی تحت عنوان «حزب جمهوری خواهان» دست زد و مکاتباتی را با سران کشور امریکا شروع کرد که از جمله آن، نامه ای بود که خطاب به جانسون نوشت و در آن به انتقاد شدید از منصور، حزب ایران نوین و هویدا پرداخت و به همین مناسبت در سال 1344 دستگیر و به ده سال حبس محکوم شد که البته این مدت به 6 سال تقلیل یافت و وی در سال 1350 از زندان آزاد گردید.
احمد آرامش که قبل از این زندان طویل المدت، چند بار دیگر نیز برای مدت های کوتاهی دستگیر شده بود، پرده ای از چهره مرموز خود را در بازجویی مورخه 31 /1 /42، چنین برگرفت : «برای اولین بار است که فاش می کنم طرح کودتا علیه حکومت مصدق در منزل من صورت پذیرفت به این معنی که 3 نفر سرهنگ امریکایی وابسته به «سیا» در اوایل تیر ماه 32 به تهران آمدند و چندین بار در منزل من جمع شده و نقشه کار را پی ریزی کردیم.
در ابتدا قرار بود کودتا در 25 /5 /32 انجام گیرد و موفق نشدیم و بالاخره در 28 مرداد ماه به نتیجه مطلوب رسید.
فلسفه اقدام ساقط کردن حکومت مصدق آن بود که می ترسیدم دکتر مصدق کریسنکی ایران بشود.
همین که کار کودتا خاتمه یافت و شاه به وطن بازگشت من فراموش شدم.
و خدمات من به حساب لیاقت خودشان عنوان شد.
» احمد آرامش پس از آزادی از زندان، شرح حالی از چگونگی و علت دستگیری خود، به همراه سختی ها و مرارت های داخل زندان و شکنجه هایی صورت گرفته را تحت عنوان «یادداشت های زندان» منتشر کرد.
وی در 24 مهر ماه 1352 در پارک لاله تهران به دست افراد ناشناسی کشته شد که برخی معتقدند این قتل به دست مأموران ساواک صورت گرفته است.

منبع:

کتاب جعفر شریف امامی به روایت اسناد ساواک صفحه 31

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.