متن سند:
الانوار می نویسد : روز گذشته سید موسی صدر در کلیسای مارلویس بیروت، بنا به دعوت کلیسا سخنرانی نموده و گفته است که همه ادیان یک هدف دارند و آن خدمت به بشریت است لذا وی از کلیه طوایف دعوت می کند که برای دنبال نمودن هدف اصلی یعنی رسیدگی به وضع مردم نابسامان این کشور متحد شوند.در این مراسم برخی از شخصیتهای مسیحی از جمله شارل حلو رئیس جمهوری اسبق نیز حضور داشتند.
موسی صدر ـ 58
توضیحات سند:
1ـ امام موسی صدر علاوه بر اتحاد میان مسلمانان، در مورد پیروان ادیان دیگر (مسیحیان و...) نیز معتقد به وحدت و همکاری بود.او به تجربه دریافته بود که بدون این وحدت نه تنها فلسطین بلکه کشور لبنان هم به استقلال واقعی خود دست نخواهد یافت، و مسلمانان نیز از عزت و شرافت از دست رفته خویش برای همیشه محروم خواهند شد.
وی در راه رسیدن به این هدف ارزشمند (که مهمترین کلید رهایی قدس از چنگال غاصبان بود) از هیچ کوششی دریغ نمی ورزید و تا حد ایثار و شهادت در این راه مقدس قدم برمی داشت و می گفت : «ما طرفدار ایجاد یک جبهه متحد اسلامی هستیم که به ما امکان دهد از موضع قدرت به سوی هموطن های مسیحی خود دست همکاری دراز کنیم و همزیستی میان مسلمانان و مسیحیان را (که اسرائیل اصرار دارد آن را در جهان غیرممکن جلوه دهد و در نتیجه به وجود آمدن یک فلسطین مستقل را که یهودی، مسلمان و مسیحی در کنار هم زندگی نمایند، غیرممکن و غیرعملی تلقی نماید) ممکن سازیم».
او گر چه در ظاهر رهبر مذهبی شیعیان به شمار می رفت ولی در واقع خود را وفق تمام انسانهای مظلوم نموده بود و با صداقت تمام به همه پیروان ادیان و مذاهب اثبات کرده بود که طرفدار و دلسوز واقعی آنان است.
به همین جهت توده مسیحیان وی را «نماینده حضرت مسیح» (ع) و «رجل صلح و دوستی» می دانستند* و مسلمانان سنی و دروزی نیز، کمتر از رهبران مذهبی خود به او علاقه مند نبودند.
به گونه ای که در لبنان زوجهای جوان مسیحی وقتی می خواستند با هم ازدواج کنند به خدمت امام موسی صدر می آمدند تا وی عقد وصلت برایشان جاری سازد، او می گفت : هنگامی که امام موسی صدر از لبنان به نجف آمده بود این را به عنوان یک مسأله شرعی مطرح می کرد که آیا عقد وصلت این جوانان را برابر مقررات دین خودشان انجام بدهم یا مانند مسلمانان، عقد شریعت اسلام را بر آنان جاری کنم؟! ر.ک : امام موسی صدر امید محرومان ص 217 ـ 218