تاریخ سند: 19 تیر 1352
موضوع : اعمال خلاف دکتر عالیخانی
متن سند:
به : 342
از : 20 ه 22 شماره : 73311 /20 ه
نامبرده وزیر سابق اقتصاد در زمان وزارت خود از نظر سیمان چنان
صدمه ای به کشور وارد کرد که سالها خیانت او قابل جبران نیست مشارالیه به
علت دوستی با ابتهاج1 کلیه پیشنهادات وارد کنندگان کارخانه سیمان را یا پاره
کرد یا بلا اقدام گذارد و این
کار وی موجب وضع
نابسامان سیمان فعلی
کشور شد و اگر پرونده های
موجود تقاضای تاسیس
کارخانه سیمان در وزارت
اقتصاد مورد بررسی قرار
گیرد خیانت این مرد روشن
خواهد شد که به خاطر
رفاقت و دزدی چنین
وضعی را به وجود آورده
است.
نظریه یک شنبه : از وضع
نابسامان سیمان کشور
گزارشات عدیده ای از کلیه
بخشها ارسال شده و جا
دارد برای یک مرتبه هم که شده یک مورد کار خلاف در مملکت رسیدگی شود تا
کار خلاف و صواب از هم متمایز گردد.
نظریه پنجشنبه : نظریه [یک]شنبه مورد تائید کامل است.
در کلاسه پرونده 23485 بایگانی شود.
اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر و تیمسار ریاست ساواک در جریان موضوع می باشند که
عالیخانی چنین صدمه ای زده است.
ثابتی 21 /4 /52
اصل در کلاسه پرونده 423211 می باشد...
...
25 /4 /52 آقای پناهی بهره برداری 23 /4 /52
توضیحات سند:
1ـ ابوالحسن ابتهاج فرزند
ابراهیم ابتهاج الملک به سال
1278 ه ش در رشت متولد شد.
در سال 1292 ه ش به همراه
برادرش، غلامحسین، برای
تحصیل به پاریس رفت و بعد از
یک سال به مدرسه ابتدائی کالج
پروتستان سوریه در بیروت
رفت.
اما در 1294 ش به ایران
بازگشت و در مدرسه امریکائی
رشت به تحصیل پرداخت.
در
1299 ش مترجم انگلسیها در
رشت شد.
در هنگام قیام جنگل
بدست جنگلیها دستگیر، سپس
آزاد شد.
و با پیشروی روسها،
از رشت به تهران گریخت.
در
سال 1339ق به استخدام بانک
شاهی درآمد و دو سال بعد به
رشت انتقال یافت.
دوباره در
1303ش به تهران آمد و به
عنوان مترجم کل، به معاونت
بازرسی کل بانک شاهی
منصوب گردید.
و مسئول امور
حقوقی و قضائی بانک مزبور
شد.
در تابستان سال 1310ش
برای وصول مطالبات بانک
شاهی به ترکیه رفت.
در
1315ش از بانک شاهی استعفا
کرد و با سمت کمیته مفتش دولت
در بانک فلاحتی ایران، همراه با
نظارت به بیش از چهل شرکت
دولتی به استخدام وزارت مالیه
(دارائی) درآمد.
سپس با
موافقت رضاشاه، که شورای
اقتصاد ایجاد شد به ریاست
دبیرخانه آن شورا برگزیده شد.
در 1316.
ش معاون بانک ملی
و سه سال بعد به ریاست بانک
رهنی منصوب شد و در همین
سال با حفظ سمت کفیل انجمن
تربیت بدنی گردید.
ابتهاج بر
خلاف مخالفت تعداد زیادی از
نمایندگان مجلس شورای ملی
مبنی براینکه او دست نشانده
انگلیسی است، با حمایت میلسپو
Millspaugh(رئیس کل
دارائی ایران) در دی ماه 1321
به ریاست بانک ملی ارتقاء مقام
یافت.
در خرداد 1323 به عنوان رئیس
هیات نمایندگی ایران برای
شرکت در کنفرانس برتون وودز
Bretton Woods به امریکا
رفت.
در مساله فرقه دموکرات
آذربایجان، با تشکیل بانک
آذربایجان توسط فرقه دموکرات
مخالفت و شعبه بانک ملی در
آذربایجان را تعطیل اعلام کرد.
ابتهاج در همین سالها
دانشجویانی را برای تحصیل در
رشته بانکداری به انگلیس اعزام
نمود.
در 27 تیر 1329 با انجام
مصاحبه ای با خبرگزاری
آسوشیتدپرس سهم بیشتری را
برای ایران از منافع شرکت نفت
ایران و انگلیس درخواست و از
گرفتن وام کمکی از آمریکا ابراز
بی نیازی کرد.
در همین روز از
ریاست بانک ملی برکنار شد.
و
در شهریور همان سال سفیر کبیر
ایران در فرانسه شد.
که
نمایندگی ایران در اسپانیا و
پرتغال را نیز داشت.
ابتهاج در
فروردین 1331 از آن سفارت
عزل و پس از مدت کوتاهی ابتدا
مشاور مدیر عامل صندوق
بین المللی پول و سپس به عنوان
رئیس اداره خاورمیانه آن
صندوق مشغول به کار شد.
ابتهاج در دوران نخست وزیری
مصدق با وی مخالفت داشت و به
گفته سپهر ذبیح در آن زمان برای
سازمان جاسوسی انگلستان
فعالیت می کرد.
و به گفته انور
خامه ای از کسانی بوده که در
کودتای 28 مرداد 1332 دست
داشته است.
ابتهاج پس از اتمام
دوره قراردادش با صندوق
بین المللی پول در 1333ش به
ریاست سازمان برنامه گمارده
شد اما پس از مدتی به دنبال
دخالتهای محمدرضا شاه در
برنامه های عمرانی، از ریاست
سازمان برنامه استعفا کرد و با
انتقال همه اختیارات مدیر عامل
سازمان مزبور به نخست وزیر، از
مقام کنار گرفت.
در دی ماه
1338 با مساعدت چند تن از
دوستانش، بانک ایرانیان را
تاسیس کرد اما پس از مراجعت
از کنفرانس بین المللی صنعتی
سانفرانسیسکو، با دستور علی
امینی، نخست وزیر وقت تحت
تعقیب قرار گرفته و دستگیر شد.
در زندان علی رغم بازجوئیهائی
که از او می شد به کارهای بانک
ایرانیان می پرداخت.
ابتهاج در
سال 1341ش پس از هشت ماه
از زندان آزاد شد و با دعوت
دولت الجزایر و برای کمک به
تهیه برنامه عمرانی به آن کشور
رفت.
در سال 1353 با مشارکت
شرکت بیمه امریکائی، شرکت
بیمه بین المللی ایران و امریکا را
در ایران پایه گذاری کرد و خود
به عنوان رئیس هیات مدیره آن تا
سال 1357ش مشغول کار شد.
در سال 1356 سهام بانک
ایرانیان را با بالاترین قیمت به
هژبر یزدانی فروخت و در
اردیبهشت سال 1357 برای
معالجه چشم به فرانسه رفت.
منبع:
کتاب
کابینه حسنعلی منصور به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 272