تاریخ سند: 14 خرداد 1349
متن تلگراف اساتید و مدرسین حوزه علمیه قم بزعیم و مرجع عالیقدر حضرت آیه اللّه العظمی خمینی مدظله العالی
متن سند:
بسمه تعالی
محضر مبارک حضرت آیت الله العظمی مرجع بزرگ شیعه آقای خمینی
متع اللّه المسلمین بطول بقائه رحلت حضرت آیت الله آقای سیدمحسن حکیم1
قدس سره الشریف موجب تأسف عمیق قاطبه مسلمین خصوصا جامعه
روحانیت گردید حوزه علمیه قم این فاجعه عظیم را بساحت مقدس حضرت
بقیه اللّه امام زمان عجل اللّه تعالی فرجه الشریف و محضر آن مرجع عظیم الشأن
تسلیت می گوید عظمت اسلام و مسلمین و ترقی روزافزون جامعه روحانیت و
حوزه های علمیه را در ظل توجهات امام زمان و رهبری ارزنده حضرت
مستطاب عالی از پیشگاه خداوند قادر خواستار است.
محمدحسین مسجد جامعی ربانی شیرازی ـ حسینعلی منتظری ـ صادق
خلخالی ـ عبدالعظیم محصلی ـ محسن حرم پناهی ـ حسین نوری ـ علی
مشکینی اردبیلی ـ ابوالفضل نجفی خونساری ـ ناصر مکارم شیرازی ـ
محمدمهدی ربانی ـ محمدعلی گرامی ـ مرتضی مقتدایی ـ حسین مظاهری ـ
هاشم تقدیری ـ محمد ابطحی ـ محمد موحدی ـ حسن طاهری ـ محمدمحمدی ـ
محمدعلی احمدی ـ یعقوب موسوی زنجانی ـ عباس محفوظی2 ـ صالحی
نجف آبادی ـ ابراهیم امینی ـ رضا توسلی ـ یوسف صانعی3 ـ یحیی انصاری ـ
شیخ محمد واصف ـ حسین شب زنده دار ـ حسین تربیت
اسمعیل عابدی ـ حسین سدادی ـ محمدمهدی شاه آبادی4 ـ محمدعلی فیض ـ
علی قدوسی ـ جلال گلپایگانی ـ علی اکبر مسعودی ـ محمدتقی مصباح یزدی ـ
سیدمهدی شریفی ـ محی الدین فاضل.
در پرونده شیخ علی اکبر فیض مشکینی بایگانی شود.
14 /4 /49
توضیحات سند:
1ـ آیت الله سیدمحسن حکیم
یکی از فقها و مراجع نامدار
شیعه در سال 1306 ه ق در یک
خاندان علم و تقوا در بیت جلیل
در لبنان متولد شد.
پدرش
علامه سید مهدی حکیم (متوفی
1312) و مادرش نواده آیت الله
آقا شیخ عبدالنبی کاظمی،
صاحب کتاب «تکمله الرجال»
می باشد.
خاندان حکیم یکی از
خاندان های اصیل و عرب در
عراق می باشد که شخصیت های
علمی و اجتماعی بزرگی از آن
برخاسته اند.
آیت الله حکیم از
محضر علما بزرگی چون حاج
سیدمحمد کاظم یزدی، حاج شیخ
محمدکاظم خراسانی، میرزای
نائینی، آقا ضیاءالدین عراقی،
شیخ الشریعه اصفهانی و برخی
دیگر تلمذ نموده است.
مرحوم آیت الله حکیم بعد از
رحلت آیت الله العظمی
بروجردی، مرجعیت عامه شیعه
را به دست گرفت و در تنظیم
امور اداری حوزه های علمی و
تأسیس مدارس و تربیت مبلغین
سعی و کوشش بلیغ مبذول
داشت و در غنا بخشیدن به
فرهنگ اسلامی شاگردانی را
تربیت نمود.
ایشان یکی از
موفق ترین مراجع تقلید شیعه در
امر تألیف و تصنیف بود.
با وجود
آن همه مشاغل مرجعیت باز
دست از تألیف و تصنیف
برنمی داشت و آثار ارزشمندی
از خود به یادگار گذاشت.
از
آیت الله حکیم فرزندان برومند
عالم و لایق باقی مانده است.
آنان در دوران زعامت پدر
بزرگوار خود از معاونت و یاری
او خودداری نکردند و پس از
رحلت آن بزرگوار اغلب آنان به
دست دژخیمان نظام عفلقی به
فیض شهادت نائل آمدند و
خاندان حکیم یکی از کانون های
مقاومت و شهادت در عراق به
شمار می آید.
این عالم بزرگوار پس از عمری
تلاش و کوشش در راه اسلام و
قرآن سرانجام در 27 ربیع الاول
1390 ه ق به ملکوت اعلی
پیوست.
مدفن آن مرحوم در
نجف در مقبره مخصوص جنب
کتابخانه خود می باشد.
2ـ آیت الله شیخ عباس
محفوظی، فرزند عیسی در سال
1307 ه ش در رودسر متولد
شد.
وی پس از طی تحصیلات
جدید و دوره مقدمات علوم
اسلامی جهت نیل به مراتب
عالیه عازم شهر مقدس قم شد.
متون فقه و اصول را نزد
مدرسین بزرگ حوزه خوانده و
در دروس آیات عظام
بروجردی، داماد و امام خمینی
(ره) شرکت نمود.
ساواک
وضعیت وی را در مورخ
19 /6 /52 چنین توصیف
می کند:
«نامبرده بالا یکی از روحانیون
ناراحت و اخلالگر طرفدار
خمینی در شهرستان قم بوده که
در فعالیتهای ضد امنیتی و
تحریک طلاب علوم دینی و
متعصبین مذهبی به شورش و
بلوا دخالت داشته که به همین
جهت وضعیت یاد شده در
کمیسیون امنیت اجتماعی
مورخه 22 /5 /52 شهرستان قم
مطرح و نتیجتا به سه سال اقامت
اجباری در رفسنجان محکوم
گردیده است که در حال حاضر
متواری می باشد.
نامبرده از
سوی ساواک ممنوع المنبر اعلام
گردیده است.
آیت الله محفوظی
پس از پیروزی انقلاب اسلامی
به سمت نمایندگی ولی فقیه در
دانشگاه تهران و عضو
شورای نمایندگان رهبری در
دانشگاهها منصوب شد.
وی
همچنین در دوره دوم مجلس
خبرگان رهبری از سوی مردم
گیلان برگزیده شد.
3ـ آیت الله یوسف صانعی در
سال 1316 ه ش در جرقویه
اصفهان متولد شد، تحصیلات
ابتدایی خود را در اصفهان به
پایان رساند و در 1328 به قم
رفت و تحصیلات خود را زیر نظر
حاج سید صادق آقا دنبال کرد.
در
1330 در مدرسه فیضیه قم
سکنی گزید و دروس سطح، عالی
و مقدماتی از فلسفه را زیر نظر
اساتیدی چون آیت الله مشکینی و
منتظری به پایان برد و مدتی هم
از درس خارج حضرت امام
خمینی (ره) استفاده کرد.
با آغاز
سال 1342 همزمان با شروع
مبارزات امام و تبعیدشان، وی
نیز وارد جریان مبارزه با رژیم
شد و در همان سال، امام خمینی
مسوولیت رسیدگی به وضع
طلاب و خرابی مدرسه فیضیه و
مجروحین را به ایشان و آقای
فرهی واگذار کردند.
آیت الله صانعی پس از تبعید امام
خمینی (ره) در محضر آیت الله
محقق به ادامه تحصیل پرداخت،
ولی همچنان به مبارزات خود
علیه رژیم ادامه داد وی در سال
1356 به مدت کوتاهی بازداشت
شد.
پس از پیروزی انقلاب
اسلامی به عنوان قاضی در
دادگاههای انقلاب اسلامی
باختران و اسلام آباد، عضو
مجلس خبرگان اول از تهران،
عضو فقهای شورای نگهبان و
دادستان کل کشور انجام وظیفه
نمود.
4ـ حجت الاسلام محمدمهدی
شاه آبادی فرزند محمدعلی
شاه آبادی در شهریور 1309 هش
در قم بدنیا آمد و در 4 سالگی به
همراه خانواده راهی تهران شد و
برای تحصیل به دبستان توفیق
رفت و پس از اتمام آن در سال
1323 به دبیرستان مروی تهران
و دو سال پس از فوت پدرش در
سال 1328، به قم عزیمت نمود
اما در فروردین 1331 به تهران
بازگشت و بعد از کودتای 28
مرداد دستگیر و بعد از آزادی در
مهر همان سال دوباره روانه قم
گردید و چندی بعد از محضر
آیات عظام بروجردی،
گلپایگانی، اراکی و امام بهره مند
شد.
و با قیام 15 خرداد 42 به
مبارزات خود شدت بخشید تا
اینکه در 4 تیر 52 دستگیر شد و
این دستگیری 4 ماه به طول
انجامید پس از 4 ماه شکنجه و
حبس آزاد می شود ولی مجددا
در سال 54 مدتی زندانی میشود
اما بعد از مدتی آزاد شده ولی
این آزادی هم طولی نکشید و در
سال 55 بار دیگر دستگیر و این
بار به بانه تبعید میشود که یکسال
بعد از تبعید آزاد میگردد و
خلاصه آخرین دستگیری و نهایتا
آزادی ایشان در روزهای اول
بهمن 1357 صورت میگیرد.
پس از پیروزی انقلاب مسئول
کمیته انقلاب اسلامی ناحیه 1 و2
شد و در خرداد سال 59 از طرف
امام به همراه گروهی مامور
رسیدگی به وضعیت بنیاد
مستضعفان گردید و در دوره اول
مجلس شورای اسلامی از طرف
مردم تهران به نمایندگی رسید و
در دوره دوم مجلس در سال 63
مجددا به نمایندگی رسید اما در
غروب روز پنجشنبه 6
اردیبهشت 1363 در حالیکه به
جبهه رفته بود در اثر اصابت
ترکش خمپاره به شهادت رسید.
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی علیاکبر فیض مشکینی به روایت اسناد ساواک صفحه 162