موضوع: اصغر سروی
تاریخ سند: 19 آذر 1357
موضوع: اصغر سروی
متن سند:
از: 9 ﻫ 1 تاریخ:19 /9 /1357به: 312 شماره: 21327 /9 ﻫ 1
موضوع: اصغر سروی
نشریه نهضت آزادی1 که در 54 صفحه در خارج از کشور چاپ و منتشر می‌شود مطالبی پیرامون سازمان امنیت و شکنجه‌هایی که در این سازمان داده‌اند نوشته است.2 شخصی به نام اصغر سروی شغل کارگر کفاش در چهار زرینه کارگاه کفاشی جنب آهن‌فروشی حاجی سنجاش متن اعلامیه مذکور را برای کارگران آن کارگاه قرائت نمود.
نظریه شنبه: خبر فوق صحت دارد.
نظریه چهارشنبه: با توجه به دسترسی شنبه به هدف به احتمال زیاد خبر فوق صحت دارد.
یک نسخه تصویر جهت نهضت آزادی تهیه
توضیحات سند:
1. نشریه نهضت آزادی: جمعی از نیروهای مذهبی جبهه‌ی ملی در اردیبهشت سال 1340 فعالیت تشکّلی را رسماً اعلام کردند و عنوان نهضت آزادی را بر آن نهادند. این تشکل که با هماهنگی و اذن دکتر محمد مصدق شکل گرفت، خود را وفادار به قانون اساسی مشروطیت و پیرو راه مصدق معرفی کرد. با اوج‌گیری نهضت روحانیت به رهبری حضرت امام خمینی(ره)، نهضت آزادی با حفظ مواضع خود به آن پیوست. در بازگشت تاریخی امام(ره) در بهمن 57 مهندس مهدی بازرگان از مؤسسین این نهضت بر اساس قولی که در فرانسه مبنی بر پذیرش اصول انقلاب داده بود، به فرمان امام(ره) به نخست‌وزیری دولت موقت منصوب شد، اما دولت موقت مهندس بازرگان به دلیل گرایش‌های سیاسی‌اش از اهداف رهبری انقلاب به مرور فاصله گرفت و اختلاف مبانی فکری خود را با اصول انقلاب آشکار ساخت و زمینه را برای بازگشت مجدد آمریکایی‌ها مهیا می‌کرد. بروز این گرایش منجر به اشغال لانه‌ی جاسوسی آمریکا توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام شد که دولت موقت را مجبور به استعفا کرد. از آن پس نهضت آزادی نیز به صف مخالفین انقلاب پیوست و به یک اهرم فشار علیه ایران در دوران هشت سال دفاع مقدس تبدیل شد. این حزب، با القای روحیه ترس از آمریکا و با تبلیغ عدم فایده‌ی جنگ عملاً به خدمت دشمنان استقلال ملّت درآمد. روند نهضت آزادی پس از مهندس بازرگان در دوران دبیرکلی دکتر ابراهیم یزدی فاصله‌اش را با انقلاب و نظام گسترده‌تر نمود و روند بعدی نهضت را منزوی نمود.2. شاه در 1335 .ش فرمان به تشکیل سازمان امنیت و اطلاعات کشور (ساواک) داد و در سال 1350 نیز به دستور او کمیته مشترک ساواک و شهربانی تشکیل و سازماندهی گردید. مأموران این سازمان‌ها، مخالفان رژِیم را دستگیر می‌کردند و به زندان‌های سیاسی انتقال می‌دادند. در این زندان‌ها زندانیان را تحت انواع شکنجه‌های جسمی و روحی قرار می‌دادند. فحاشی، کتک، بازجویی‌های طولانی مداوم و بیدار نگه‌داشتن زندانیان، ناخن کشیدن، نشاندن آنان روی منقل الکتریکی و خوابانیدن روی میز داغ، شکستن دست و پا، شوک برقی، شلاق زدن، پخش صدای فریاد شکنجه‌شدگان از طریق ضبط صوت و آویختن از سقف و صدها نوع اعمال قبیح و شنیع و ضدانسانی دیگر.