صورتجلسه
تاریخ سند: 22 اردیبهشت 1353
صورتجلسه
متن سند:
در ساعت 1600 مورخه 22 /2 /53 از منزل آقای حاج سید محمدتقی حسینی طباطبایی واقع در خیابان نادری کوچه منچولی پلاک 9 بازرسی به عمل آمد و کتب مشروحه زیر از کتابخانه شخصی آقای سید محمدتقی حسینی طباطبایی بدست آمد.این بازرسی در ساعت 1800 بدون هیچگونه خسارت جانی و مالی پایان پذیرفت و صاحبخانه در این بازرسی حضور داشت.
1ـ مسوولیت شیعه بودن نوشته دکتر علی شریعتی 2 جلد 2ـ امت و امامت نوشته دکتر علی شریعتی 1 جلد 3ـ حسین وارث آدم نوشته دکتر علی شریعتی 1 جلد 4ـ کتاب جمال عبدالناصر نوشته محمدحسنین هیکل 1 جلد 5ـ مسئله فلسطین نوشته حسین العلی 1 جلد 6ـ ابوذر غفاری نگارش علی شریعتی 1 جلد 7ـ بهائی گری نوشته احمد کسروی1 8ـ خدا در اجتماع نوشته مهندس مهدی بازرگان 1 جلد 9ـ آزادی هند نوشته مهندس مهدی بازرگان 1 جلد 10ـ لنین تا هیتلر ترجمه محمدعلی پیروزان 1 جلد 11ـ راه طی شده نوشته مهندس مهدی بازرگان 1 جلد 12ـ آینده بشریت از نظر مکتب ما نوشته حسن صدر 1 جلد 13ـ استعمار جدید نوشته حسن صدر 1 جلد 14ـ آوای روزها حکیمی 1 جلد 15ـ فیلسوف نماها نوشته ناصر مکارم شیرازی1 1 جلد 16ـ سرگرمی های خطرناک نوشته ناصر مکارم شیرازی 1 جلد 17ـ ادعانامه علیه تمدن غرب ـ سید علی خامنه ای2 18ـ آفریدگار جهان ـ علی حجتی کرمانی3 1 جلد 19ـ بلاهای اجتماعی قرن ما ـ علی حجتی کرمانی 1 جلد 20ـ چگونه خدا را بشناسیم ـ علی حجتی کرمانی 1 جلد 21ـ قالوفی عبدالناصر ـ مجله 1 جلد 22ـ خانه مردم ـ مهندس مهدی بازرگان 1 جلد 23ـ سالنامه جوان ـ از انتشارات نسل جوان در قم 2 جلد 24ـ اساسنامه صندوق قرض الحسنه 1 جلد امضاء آقای سید محمدتقی حسینی طباطبایی نماینده دادستان غفوریان [امضا] نماینده ساواک [امضا]
توضیحات سند:
1ـ احمد کسروی فرزند حاج میرقاسم در هشتم مهرماه سال 1269 شمسی در تبریز چشم به دنیا گشود.او تحصیلات خود را در تبریز ادامه داد و چون پدران او از سه پشت روحانی بودند، وی مدتی پیش نماز مسجد شد ولی بزودی از این کار دست کشید و در مدرسه امریکائی تبریز به تدریس عربی پرداخت در سال 1295 به قفقاز رفته و مدتی در تفلیس می ماند.
در بازگشت به تبریز به مشروطه خواهان پیوسته و وارد حزب دموکرات که رهبری آن را شیخ محمد خیابانی به عهده داشت می شود.
کسروی که در سال 1298 به کار در دادگستری پرداخته بود به دلیل مخالفت با اقدامات دولت از شغل خود استعفا داد و به وکالت دادگستری پرداخت.
او در همین حال از سال 1312 به چاپ ماهنامه پیمان پرداخت و از سال 1320 روزنامه پرچم را منتشر کرد.
آثار کسروی که قسمت اعظم آنها در فاصله سالهای 1312 تا 1324 نوشته شده در زمینه های مختلف به 70 جلد می رسد و مهمترین آنها عبارت است از تاریخ مشروطه ایران، تاریخ هجده ساله آذربایجان، تاریخ پانصد ساله خوزستان، زبان پاک، ترجمه پلوتارک، زبان آذری، شیعیگری، صوفیگری، بهائیگری، ترجمه کارنامه اردشیر بابکان، شهر یاران گمنام، حافظ چه می گوید.
کسروی علاقه زیادی به پاکسازی از خود نشان می داد، که پاکسازی در لغت، پاک سازی در شعر، پاک سازی در تاریخ...
از جمله این موارد بشمار می رفت.
کسروی با فیلسوفان، شعرا، هواداران اروپا، بهایی ها، صوفیها، و روحانیون مخالف بوده، سعدی، حافظ، مولوی و خیام را بدآموز و منحرف و آناتول فرانس را آناتول نادانک می نماید و سالی یک روز در اول دی ماه جشن کتاب سوزان ترتیب داده و دیوان شعرا و فیلسوفان و روحانیون را می سوزانید.
کسروی عقیده داشت با پیراستن زبان پارسی از لغت های بیگانه و تغییر الفباء می توان زبان پارسی را زبان همگان ساخت زبانی آسان که همه دنیا با آن سخن گویند.
وی از سال 1312 که به انتشار ماهنامه «پیمان» دست زد و تا آخر عمر به تبلیغ این زبان پرداخت.
کسروی درباره مذهب، آرائی شبیه آراء وهابیت اظهار داشت و بر تفسیر و تاویل آیات قرآن حمله کرد و احادیث را غیر معتبر خواند.
او با برپایی تشکیلات «پاک دینان» به علما که دولت ها را جائر می دانند و با بدآموزی مردم را به زیارت قبور هدایت می کنند، تاخت.
به تدریج در بیان عقاید خود بی پرواتر گردید، قرآن و برخی از کتب ادعیه را سوزاند و ادعای انشراح صدر و نبوت کرد.
در اوائل دهه 1320 شمسی، حضرت امام خمینی (ره) افکار ضد مذهبی کسروی را بشدت مورد انتقاد قرار داد و او را دروغگو، خائن و افیونی بی خرد نامید.
فتنه و فساد کسروی به جائی رسید که آیه اللّه العظمی خوانساری، وی را مهدورالدم دانسته و حکم قتل او را صادر نمود.
در سال 1324، کسروی به اتهام قرآن سوزی و مخالفت با دین به پای میز محاکمه کشیده شد و در آخرین جلسه بازپرسی در سن 57 سالگی به ضرب گلوله فدائیان اسلام به هلاکت رسید.
مراجعه کنید به : مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، مجله تهران مصور به روایت اسناد ساواک.
تهران؛ مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1379 صص 3 ـ 342 2ـ آیت الله ناصر مکارم شیرازی در سال 1305 در شیراز متولد شد و مقدمات علوم دینی را در همین شهر طی کرد و در سال 1324 عازم قم شد و پس از طی درجاتی از علوم دینی به نجف اشرف رفت و در آنجا به درجه اجتهاد رسید.
پس از بازگشت به قم و آغاز تدریس دست به تألیف کتابهایی از جمله فیلسوف نماها، خدا را چگونه بشناسیم، رهبران بزرگ، معمای هستی و تفسیر نمونه زد.
ایشان به علت همگامی با نهضت امام خمینی (ره) در سال 1356 دستگیر و به چابهار تبعید گردید و پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بازگشت از تبعید در قم مستقر و به تدریس علوم دینی پرداخت و پس از رحلت آیت الله العظمی حاج شیخ محمدعلی اراکی از طرف جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به عنوان یکی از مراجع تقلید معرفی گردید.
3ـ حضرت آیت الله سیّدعلی خامنه ای، رهبر انقلاب اسلامی ایران، در 1318 ش.
، در شهر مشهد در خانواده ای روحانی چشم به جهان گشود و دوران کودکی و تحصیلات مقدماتی خود را، در همان دیار گذراند.
ایشان، تا سال 1343، در حوزه علمیه قم و سپس از 1347، در سن بیست و نه سالگی، در حوزه علمیه مشهد تحصیل کردند.
آیت الله خامنه ای، در دوران حکومت ستمشاهی، از شاگردان نزدیک امام خمینی (ره) و از سرشناس ترین و معتبرترین بنیانگذاران مبارزات مسلمانان ایران بوده اند، این مبارزات، از 1342 با رهبری امام خمینی (ره)، شکل جدیدی به خود گرفت.
ایشان از 1343 تا 1357، جمعا سه سال از عمر خود را در زندانهای مخوف رژیم پهلوی و بعد، حدود یک سال را در سخت ترین شرایط و در بد آب وهواترین نقطه ایران، در تبعید به سر بردند.
آیت الله خامنه ای، در 1357 از تبعید بازگشتند و در اوج مبارزات مردم مسلمان ایران، همراه چند تن از دوستانشان، رهبری مبارزات مردم خراسان را برعهده گرفتند.
در همین سال و به هنگام عزیمت امام خمینی(ره) به پاریس، به عضویت شورای انقلاب منصوب شدند و پس از تشکیل دولت جمهوری اسلامی، نمایندگی شورای انقلاب را در ارتش، و معاونت امور انقلاب وزارت دفاع ملّی را برعهده گرفتند.
سپس، به فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب شدند.
در این زمان، از سوی امام خمینی (ره)، امام جمعه تهران شدند و در 1359، از طرف مردم تهران، به نمایندگی مجلس شورای اسلامی برگزیده شدند.
آیت الله خامنه ای، در همین سال، پس از تشکیل شورای عالی دفاع، به سمت نمایندگی امام خمینی (ره) در این شورا، منصوب گردیدند.
ایشان، در ششم تیر 1360، در یکی از محلات فقیرنشین شهر تهران، در حالی که پس از نماز جماعت، برای مردم شیفته و مؤمن سخنرانی می کردند، مورد سوءقصد منافقین قرار گرفتند که فقط از ناحیه دست و سینه، بشدت مجروح شدند.
آیت الله خامنه ای، در 1360، پس از شهادت دومین رئیس جمهور اسلامی ایران، نامزد پست ریاست جمهوری شدند و در مهرماه همین سال، با 95 درصد آرای مردم ایران، به عنوان سومین رئیس جمهور اسلامی ایران، انتخاب گردیدند.
ایشان، در 1364، برای دومین بار به مدت چهار سال، به عنوان رئیس جمهور اسلامی ایران از سوی مردم ایران، انتخاب شدند.
آیت الله خامنه ای، همزمان با آغاز جنگ تحمیلی، با حضور در جبهه های مختلف جنگ و در خطوط مقدم به عنوان رئیس شورای عالی دفاع، در کنار رزمندگان اسلام بودند.
ثمره ازدواج ایشان، شش فرزند است.
آیت الله خامنه ای، به زبان عربی و ترکی، تسلط دارند و علاوه بر این، از صاحب نظران شعر و ادب می باشند.
ایشان، دارای کتابهای متعددی در زمینه علوم اسلامی و تاریخی هستند که برخی ترجمه و برخی دیگر تألیف است.
از ترجمه های ایشان، می توان «آینده در قلمرو اسلام»، «ادعانامه علیه تمدن غرب»، و «صلح امام حسن (ع)» را نام برد و از تألیفاتشان، می توان به «نقش مسلمانان در آزادی هند»، «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن»، «صبر»، «از ژرفای نماز»، «درست فهمیدن اسلام»، «زندگی امام صادق (ع)» و «مجموعه سخنرانی ایشان درباره امامت» اشاره کرد.
همچنین، کتاب مواضع ما را، با همکاری شهید آیت الله بهشتی، شهید محمّدجواد باهنر نخست وزیر پیشین جمهوری اسلامی ایران و حجت الاسلام والمسلمین هاشمی رفسنجانی، نوشته اند.
آیت الله خامنه ای، دارای تألیفاتی نیز، در خصوص زندگی مبارزاتی ائمه علیهم السلام می باشند.
ایشان به عنوان یک چهره سرشناس در میان سران کشورهای غیرمتعهد، همواره موقعیت خاصی داشته اند و با سفرهائی به خارج کشور، پیک انقلاب اسلامی بوده اند.
کشورهائی که ایشان از آنها بازدید کرده اند، عبارتند از : هند، لیبی، سوریه، الجزایر، پاکستان، موزامبیک، آنگولا، تانزانیا، زیمبابوه، یوگسلاوی، رومانی، کره شمالی و چین.
ایشان همچنین، برای قرائت نطق تاریخی خود در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، در 1366 به امریکا سفر کردند.
ایشان، سرانجام در پی رحلت جانگداز حضرت امام خمینی ـ رضوان اللّه تعالی علیه ـ با رای قاطع مجلس خبرگان، در چهاردهم خرداد 1368، به رهبری انقلاب اسلامی ایران، برگزیده شدند.
(ساجدی، احمد : مشاهیر سیاسی قرن بیستم، انتشارات محراب قلم، تهران 1374، ص 168.) به نقل از : مرکز بررسی اسناد تاریخی، بازوی توانای اسلام آیت الله سید محمود طالقانی، تهران؛ مرکز اسناد تاریخی، صص 9 ـ 468 4ـ حجت الاسلام علی حجتی کرمانی، در سال 1316 ه ش در شهرستان کرمان متولد شد.
پس از طی مراحل تحصیل سطح و خارج در حوزه های قم و نجف اشرف، از سال 1336 فعالیت های مطبوعاتی خود را در روزنامه ندای حق و مکتب اسلام آغاز و در جریان مبارزه با لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی، فعال شد و در شهر کاشان علیه این لایحه سخنرانی نمود.
در سال 1343، در مراسم جشن میمنت آزادی امام، حضور داشت و به وسیله ساواک دستگیر شد.
طی سالهای 1346 و 1352 نیز، دوبار بازداشت و مدت سه سال در ایلام، در تبعید به سر برد.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مدتی در حزب جمهوری اسلامی فعالیت داشت.
ایشان همچنین مقالات و کتب متعددی تألیف نموده است.
از آثار ایشان آیین زندگی، نقد مارکسیسم متد دیالکتیک، چهارده داستان از بردگی روم...
، ترجمه علامه سیدمحسن جبل عاملی.
حجت الاسلام حجتی در سال 1380 درگذشت.
به نقل از : مرکز بررسی اسناد تاریخی، بازوی توانای اسلام آیت الله سید محمود طالقانی، تهران ؛ مرکز بررسی اسناد تاریخی 1381 ص 468