موضوع : سمیعی یکی از فعالین خارج از کشور
تاریخ سند: 9 مرداد 1354
موضوع : سمیعی یکی از فعالین خارج از کشور
متن سند:
به : بامداد 334 از : قزل آلا شماره : 4326 مدتی بود که شخصی به منزل احمد نفری1 رفت و آمد داشت و این شخص سعی می نمود که کسی از هویت او مطلع نشود و حتی چند بار خود را به اشخاصی به نام مستعار محسنی معرفی می نمود این شخص کلید منزل نفری را در دست دارد و به منزل او رفت و آمده کرده و مدارکی را حمل و نقل می کند تا اینکه اخیرا معلوم شد که نام واقعی او سمیعی بوده و از عناصر به اصطلاح فعال و مبارز خارج از کشور می باشد نفری هم یک مرتبه ندانسته اسم واقعی او را بر زبان آورده است و سپس گفته است علت اینکه او نام خود را نمی گفته به علت فعالیتی است که دارد و نمی خواهد بدانند که در بیروت است.نظریه ـ با توجه به دسترسی و صداقت معرفی شده احتمال صحت خبر وجود دارد مقرر فرمایید سریعا خلاصه سابقه و وضعیت مشارالیه را جهت پیگیری فعالیت های او به این نمایندگی اعلام دارند.
خلیفه دایره عملیات 25 /5
توضیحات سند:
1ـ صفت اله برزگر نفری مشهور به احمد نفری فرزند قدرت اله در سال 1331 ش، در قلعه هاشم خان تاکستان، از توابع قزوین به دنیا آمد.تا حدود دوره اول متوسطه در دبیرستان ذوقی شهر تهران تحصیل کرد و در سال 6 ـ 1345 در حالی که هنوز نوجوان بود، به همراه کاروان های زیارتی، بدون گذرنامه به عراق رفت و در نجف اشرف سکنی گرفت و به تحصیل علوم حوزوی مشغول شد.
شرکت در جلسات شیخ محمد صادقی در نجف و سخنرانی های پرشور در آن جلسات، ـ در حالی که 16 سال بیشتر نداشت ـ باعث وصلت او با دختر شیخ محمد صادقی شد.
احمد نفری که در نجف اشرف با یاران امام (ره) آشنا شده بود و در فعالیت های آنان شرکت داشت، در سال 1350 در حالی که عراق، ایرانیان را به ایران عودت می داد، با اینکه در سال 1348 گذرنامه دریافت کرده بود، در بهمن ماه آن سال از آن کشور اخراج شد و به بیروت رفت.
فعالیت او در بیروت و همراهی با جلال الدین فارسی در خرداد 1351 به دستگیری او انجامید، که به همراه او از لبنان اخراج و به ترکیه رفت.
این خبر توسط دادستان کل لبنان به سفیر ایران اطلاع داده شد.
تلاش های امام موسی صدر، باعث بازگشت او به لبنان و ادامه فعالیت های وی گردید.
احمد نفری که در مجلس شیعیان لبنان، اشتغال داشت و به همراه سید محمود دعائی و شهید محمد منتظری و دیگر مبارزان ایرانی ساکن لبنان از قبیل شهید مصطفی چمران، به فعالیت مشغول بود.
در سال 1353، به اتهام توطئه سوء قصد به جان منصور قدر که در اواخر سال 52 به سفارت ایران در لبنان گسیل شده بود دستگیر و مجددا از لبنان اخراج شد.
در این فرصت نمایندگی ساواک در لبنان با کمک منابع نفوذی به منزل او دستبرد زد و مقداری مدارک و اعلامیه و نامه های خصوصی او را به دست آورد.
او که همواره از طریق منابع، تحت کنترل نمایندگی ساواک در لبنان قرار داشت، مجددا به طور مخفی به لبنان بازگشت و برای مدتی لباس روحانیت را کنار گذاشت تا اینکه مجددا با وساطت امام موسی صدر، اقامت او به حالت قبلی بازگشت.
در تیر ماه 1354 در اردوگاه آموزشی بعلبک، به علت انفجار حین آموزش، مجروح شد و مدتی بستری گردید.
احمد نفری در سال 1355، تصمیم به سفر به ایران گرفت و برای این منظور، گذرنامه ای سوریه ای با نام محمد امین فرزند قاسم تدارک کرد و عازم ایران شد.
این در حالی بود که در فروردین همان سال، ساواک که از تصمیم او برای سفر به ایران با گذرنامه پاکستانی، مطلع شده بود، عکس او را تکثیر و به تمامی مبادی ورودی ارسال کرد.
احمد نفری به ایران آمد ولی پس از دو هفته، به علت کنترل ساواک، در خرداد ماه 1355 دستگیر شد.
بازجویی های همراه با شکنجه های طاقت فرسا، او را که در ابتدا، از گفتن حقایق طفره می رفت، وادار به اعترافات خود کرد و بر همین اساس به 15 سال حبس جنائی درجه 1 محکوم شد.
با پیروزی انقلاب اسلامی، احمد نفری نیز از زندان آزاد شد.
اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به فعالیت مشغول گردید و مدتی نیز در وزارت کشور مصدر کار بود ولی همزمان با مسئله عزل آقای منتظری از قائم مقامی رهبری، توسط حضرت امام خمینی (ره) در سال 1367 ش، و توطئه هایی که این مسئله به همراه داشت، معلوم شد که احمد نفری نیز با نام مستعار «محمد مهدی امین نفری» در این توطئه ها، نقش دارد که بر همین اساس برای مدتی دستگیر و زندانی شد.