تاریخ سند: 1 تیر 1342
موضوع : بهاءالدین محلاتی فرزند محمدجعفر شماره عطف : 560 ـ 16/3/24
متن سند:
گیرنده : ریاست اداره دادرسی ارتش (دادستانی)
[فرستنده: سازمان اطلاعات و امنیت کشور] شماره : 12702 /313
خواهشمند است دستور فرمایید نسبت به انتقال متهم نامبرده بالا از زندان
پادگان عشرت آباد به زندان قزل قلعه1 اقدام لازم معمول و نتیجه را به این
سازمان اعلام نمایند.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور.
سرلشکر پاکروان از طرف کنگرلو
1412 ـ 1 /4 /42
عینا به لشکر 1 گارد ارجاع میشود که مقرر فرمایند باتوجه به مفاد نامه بالا از طریق دادستانی
لشکر به نحو مقتضی اقدام گردد.
معاون دادستان ارتش سرهنگ تاج الدین
عینا به سر کار دادستان لشکر جهت اقدام مقتضی ایفاد می گردد سرهنگ بهجت 1 /4 /42
چون بازپرس های لشکر فعلاً در مرکز لشکر نیستند علیهذا سرکار دادیار لشکر اقدام فرمایند.
دادستان لشکر گارد سرهنگ سناجیان
594 ـ 1 /4 /42
توضیحات سند:
1ـ زندان قزل قلعه ساختمان
قلعه مانندی بود در زمان
قاجاریه شبیه پادگان های
امروزی که محل استقرار افراد
نظامی بود.
دیوار بلند و خشتی
در اطراف، با درهای چوبی به
ارتفاع حدود 5 ـ 6 متر داشت.
در درون این دیوارها ساختمانی
قدیمی بود شامل حیاط و در
وسط زندان عمومی موقت و دو
دهلیز باریک که در دو طرف
این حیاط بود.
زندان قزل قلعه مربع شکل بود
که در دو ضلع آن سلول های
انفرادی و در میان آن حیاط و
چند اتاق که اصطلاحا عمومی
گفته می شد قرار داشت.
زندانی
بسیار قدیمی و کوچک بود که
معمولاً برای دوران موقت
بازجویی مورد استفاده قرار
می گرفت.
البته پس از افتتاح
زندان اوین در سال 1349
معمولاً زندانیانی را که اهمیت
بیشتری برای ساواک داشتند، به
آنجا می بردند و پس از اتمام
بازجویی تا فاصله بازپرسی و
دادگاه به زندان قزل قلعه منتقل
می کردند.
بعضی مواقع که
زندان اوین ظرفیت نداشت،
زندانی بازداشتی را به سلول
قزل قلعه انتقال می دادند.
این زندان در ابتدای اتوبان
کردستان فعلی قرار داشت که
پس از انقلاب اسلامی تخریب و
اکنون میدان عرضه میوه و
تره بار در جای آن قرار دارد.
منبع:
کتاب
آیتالله شیخ بهاءالدین محلاتی به روایت اسناد ساواک - جلد اول صفحه 34