تاریخ سند: 12 شهریور 1346
درباره: تخلیه و شروع تعمیرات مدارس فیضیه و دارالشفاء قم
متن سند:
شماره : 35649 /316 ســــــرّی
بولتن ویــژه
این بولتن شامل 3 برگ است
مدارس فیضیه و دارالشفاء قم که از بیوتات آستانه مقدسه قم و تحت نظر آیات اله
محمدکاظم شریعتمداری و محمدرضا گلپایگانی اداره میشده مجموعا دارای
یکصدوشصت حجره که بطور متوسط در هر یک از حجرات 2 تا 4 نفر طلبه
(جمعا در حدود 500 نفر) سکنی داشته اند.
نظر باینکه مدارس مزبور مرکز تجمع طلاب ناراحت و افراطی و اغلب آنان
طرفدار خمینی بوده اند و همچنین مدارس مزبور محل تهیه و توزیع اعلامیه های
مضره بوده و از طرفی روحانیون در مواقعی که اقدامات اصلاحی دولت (از جمله
اجرای آئین نامه تحصیلاتی طلاب علوم دینی و تصویب قانون حمایت
خانواده)1 را برخلاف نظراتشان و منافع خود را در خطر میدیدند با تحریک
طلاب این مدارس شروع به فعالیتهائی مینموده اند چون ادامه این وضع بمصلحت
نبوده با اقداماتیکه ازطریق ساواک و سازمان اوقاف کشور پس از مذاکره با
آیات اله شریعتمداری و گلپایگانی بعمل آمده سرانجام در تاریخهای 7 /6 /46 و
8 /6 /46 با استفاده از تعطیلات طلاب و ضمن انجام تشریفات قانونی نسبت به
تخلیه مدارس موصوف اقدام و تعمیرات آنها شروع تا
سپس تحت شرائط خاصی به طلاب ذیصلاح که از طرف آیات نامبرده معرفی
شوند واگذار گردد.
ضمنا در موقع بازرسی از حجرات مدارس علاوه بر اینکه در تمام حجرات
عکس خمینی نصب شده بوده مقادیر زیادی اوراق و کتب مضره و نوار سخنرانی
و عکس و البوم خمینی بدست آمده و همچنین در چهار سمت مدارس مزبور
قابهای بزرگی از عکس خمینی با تزئینات خاصی نصب که ضبط شده است.
پس از تخلیه مدارس مورد بحث ایات اله شریعتمداری و گلپایگانی در وهله
اول بمنظور عدم برخورد با طلابیکه جهت تعیین تکلیف خود به آنان مراجعه
مینموده اند از شرکت در مساجد و نماز جماعت خودداری منتها آیت اله
شریعتمداری نماینده خود را برای برگزاری نماز جماعت میفرستد لکن ایت اله
گلپایگانی و همچنین آیت اله شهاب الدین مرعشی نجفی (بنابه توصیه آیت اله
گلپایگانی) با عدم حضور در مجالس نماز جماعت مخالفت ضمنی خود را با
تخلیه مدارس ابراز نموده اند .
توضیح اینکه عدم شرکت آیات موصوف در مساجد و مجالس نماز جماعت
مسبوق بسابقه بوده کما اینکه در فروردین سال 42 پس از واقعه مدرسه فیضیه
چند روزی از شرکت در مساجد خودداری و با گذشت زمان مجددا در برگزاری
نماز جماعت شرکت نموده اند.
توضیحات سند:
1 ـ قانون حمایت از خانواده
این قانون که در تاریخ
15 /11 /1353 در 28 ماده به
تصویب رسید، یکی از قوانینی
بود که به ظاهر در جهت حمایت
از زنان و ارتقاء خصوصیات
زندگی آنان بود.
اما در واقع،
برای متلاشی کردن کیان خانواده
طراحی شده بود تا با تشویق
زنان به زندگی سبک غربی،
آنان را به گرفتن طلاق از شوهر
ترغیب نماید و در نتیجه با از
بین رفتن خانواده زنان و کودکان
بی سرپرستی که مشکلات
فراوانی از نظر اخلاقی و
اجتماعی و فرهنگی داشتند در
جامعه فراوان بشوند.
بنابراین روحانیت معظم شیعه به
رهبری حضرت امام خمینی با
چنین لایحه ای مخالفت کرده و
آن را ضد دین دانستند و با آن به
مبارزه پرداختند.
نکته حایز اهمیت اینکه پس از
پیروزی انقلاب اسلامی، قوانین
فراوانی با رعایت اصالت
خانواده، در حمایت از زنان
نوشته شد و یا از قوانین موجود
بهره وری گردید تا حقوق زنان
در برابر مردانی که ستم کنند
حفظ شود و در خانواده هایی که
مرد و زن بر اساس اخلاق
انسانی و اسلامی
زندگی می کنند عشق و محبت
حاکم می باشد .
بطور مثال در عقد نامه های پس
از پیروزی انقلاب اسلامی 15
شرط بین زوج و زوجه در دفاتر
سند ازدواج بصورت چاپی تهیه
شد که معمولاً مردان و زنان آن
را می پذیرند و طی آن به زن
وکالت داده می شود اگر مرد
بدرفتاری داشت یا شغلی خلاف
شئون خانوادگی پذیرفت
یا زندانی شد و از این
قبیل مسایل، زن وکیل برای
طلاق دادن خود است.
و
می توانند این شرایط را بهر
میزان اضافه کنند و دستی
بنویسند.
نکته برتر اینکه حضرت
امام خمینی در رابطه با
اختیارات ولی فقیه در جمع
خانمهای انقلابی تاکید کرد که
ولی فقیه اگر ادامه زندگی زن با
مردی را به مصلحت نداند آن
مرد را اجبار بر طلاق خواهد کرد
و یا خود او طلاق خواهد داد.
در رابطه با حقوق زن و آنچه که
انقلاب اسلامی در دفاع از
حقوق زنان انجام داده است
همین بس که با حفظ عفاف و
شخصیت انسانی زن، حدود
نیمی از قبول شدگان دانشگاهی
را زنان و دختران جوان تشکیل
داده اند.
منبع:
کتاب
پایگاه‌های انقلاب اسلامی، مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک صفحه 584