پیرو تلگراف شماره ۵۲۴ – ۱۰/۷/۴۸
پیرو تلگراف شماره ۵۲۴ – ۱۰/۷/۴۸
متن سند:
به: آقای فرشین ۳۱۵ تاریخ: ۱۵/۷/۴۸از: شهریار شماره: ۵۴۱
پیرو تلگراف شماره ۵۲۴ – ۱۰/۷/۴۸
روز جمعه ۱۱/۷/۴۸ جلسه یادبود جلال آل‌احمد از طرف اتحادیه در سالن خانه هنرهای زیبای پاریس برگزار گردید. ابتدا جلسه احمد سلامتیان مختصری از بیوگرافی این نویسنده را شرح داده و سپس ایرج امامی خلاصه‌ای از مصاحبه آل‌احمد و چند تن دیگر که در مجله آرش چاپ شده بود قرائت نمود پس از آن فرشید گل آرا قسمت‌هایی از کتاب غرب‌زدگی را خواند و پس از آن بحث و انتقاد آغاز گردید و عده‌ای ازجمله پریرخ قاضی، فرنگیس حبیبی، محمود بزرگمهر عقیده داشتند که مطالب آل‌احمد زیاد مردمی نیست و برای عده خاصی نوشته شده است.
سلامتیان و علی شاکری در جواب این‌ها عقیده داشتند که بر عکس نوشته‌های آل‌احمد برای تمام طبقات قابل استفاده است و اگر شما نمی‌توانید مطالب آن را بفهمید دلیل عدم اطلاع از زبان فارسی است.
بر سر این مسئله بحث شدت پیدا کرد و هر یک از افراد فوق مجدداً صحبت نمودند محمود بزرگمهر اظهار داشت بهتر است برای نویسندگانی که ارزش مردمی‌تر از آل‌احمد دارند جلسات دیگری تشکیل شود ازجمله این نویسندگان صمد بهرنگی را مثال زد. پس از این حسین نظری و صادق قطب‌زاده هر کدام در مورد نوشته‌های آل‌احمد صحبت نمودند و صادق قطب‌زاده اعلام کرد که قرار است جلسه مفصلی به‌منظور تجلیل از آل‌احمد از طرف عده‌ای از دوستان آل‌احمد در شب چهلم آن نویسنده برگزار گردد بعد از نامبردگان بالا مجدداً سلامتیان شروع به صحبت کرد و مقاله مربوط به سفر خوزستان آل‌احمد را برای دانشجویان تشریح نمود و همچنین از آزاد نبودن قلم و انتشار کتاب‌های مفید در ایران خلاصه‌ای شرح داد در این جلسه بیش از سی تن از دانشجویان فعال و غیرفعال شرکت نمودند و افرادی که در آنجا شناخته شدند بدین شرح است. احمد سلامتیان محمود بزرگمهر فرنگیس حبیبی ماندانا گلبادی پریرخ قاضی فریده نعیم فرشید گل آرا علی شاکری صادق قطب‌زاده ابوالحسن بنی صدر ۱ مهدی مظفری ایرج امامی رضا رهسپار ناصر تکمیل همایون هرمز منصور سیروس اوصیاء محمود صوراسرافیل محمد لامعی حسن قاضی حسن حبیبی اسفندیار کازرونیان رخساره زاهدی احمد غضنفرپور
در پرونده جلال آل‌احمد به کلاسه ۲۳۱۳۲ بایگانی شود.
توضیحات سند:
________۱- ابوالحسن، بنی‌صدر: دکتر ابوالحسن بنی‌صدر در سال ۱۳۱۲ هش در یکی از روستاهای همدان به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی ومتوسطه وارد دانشکده الهیئت دانشگاه تهران شد و بعد از آن در رشته اقتصاد ادامه تحصیل داد. فعالیت سیاسی او از اواخر دهه سی آغاز و در اوایل دهه چهل دوباره بازداشت شد. ابوالحسن بنی صدر با سفر به فرانسه و اقامت در این کشور هم تحصیلات عالی خود را در دانشگاه سوربن ادامه داد و هم با مخالفین رژیم شاه مستقر در خارج از کشور (عموماً طرفداران جبهه ملی ارتباط برقرار کرد. با پیروزی انقلاب اسلامی به ایران برگشت و با طرح نظریه‌های اقتصادی خود در سطح جامعه مطرح شد. وی در اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری به این سمت رسید. وی عضو مجلس خبرگان شد و به هنگام آغاز جنگ کفالت فرماندهی نیروهای مسلح را از امام خمینی(ره) دریافت کرد. رویارویی بنی صدر با نیروهای اصیل انقلاب اسلامی خیلی زود آشکار شد و با تمایل به نیروهای هرج و مرج طلب که عمدتاً منافقین (سازمان مجاهدین خلق) آن‌ها را رهبری می‌کنند شکاف عمیقی بین خود و عامه مردم ایران انداخت. کارشکنی بنی صدر نسبت به مصوبات قوه مقننه، اهمال او در فرماندهی قوای مسلح، ضدیت با نهادهای انقلاب و تخریب افکار عمومی به‌وسیله نشریه خود (روزنامه انقلاب اسلامی) او را به‌جایی رساند که مجلس شورای اسلامی عدم کفایت او را برای احراز مقام ریاست جمهوری تصویب کرد. به دنبال این تصمیم، وی متواری شد و پس از انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی به همراه مسعود رجوی، رهبر سازمان منافقین و عامل اصلی این انفجار در سال ۱۳۶۰ از ایران گریخت و به فرانسه رفت.