تاریخ سند: 3 آذر 1351
متن سند:
[از] : (312) [به] : ساواک /3 شماره : 9773 /9 ه عطف به1 9736 /312 ـ 28 /8 /51 برابر تحقیقاتی که به عمل آمده در دو ملاقاتی که در گذشته خانم کاتوزیان با آیت الله میلانی درباره رفتن به حسینیه ارشاد2 داشته میلانی اظهار نموده که رفتن به حسینیه ارشاد حرام است و همین موضوع را نیز به تیمسار سپهبد کاتوزیان اظهار کرده و جهت صحت گفتار خود نیز تاکید نموده که آیت الله خوانساری در تهران از این جریان با اطلاع است و ایشان نیز همین نظر را نسبت به رفتن به حسینیه ارشاد تاکید کرده ضمنا این گفتار میلانی شفاهی بوده.شیخان فروزانفر 2 /9 /51 رئیس بخش رئیس اداره امنیت داخلی احمدی 2 /9 /51
توضیحات سند:
1ـ اداره کل سوم ساواک نامه یی به شماره 9736 /312ـ 28 /8 /51 به ساواک خراسان ارسال می دارد.مفاد نامه مزبور حاکی از این است : «به قرار اطلاع اخیرا آیت الله میلانی فتوائی علیه حسینیه ارشاد صادر نموده صحت و سقم آن را سریعا به مرکز اعلام نمایند.
» مقدم 2ـ در حدود سالهای 1344 و 1345 حسینیه ارشاد به منظور معرفی اسلام و تبلیغ صحیح آموزشها و معارف دینی به نسل جوان پایه گذاری شد و در چهار بخش فعالیت های خود را آغاز نمود.
1ـ تبلیغات 2ـ تعلیمات 3ـ تحقیقات 4ـ تعاون و امداد.
حسینیه ارشاد در ابتدا با مشارکت شهید آیت الله مطهری و مرحوم علامه محمدتقی جعفری تأسیس گردید و در مقطع اول حیات این مؤسسه بسیاری از روحانیون اندیشمند و مبارز نظیر شهید دکتر باهنر، حجت الاسلام والمسلمین هاشمی رفسنجانی و آیت الله مکارم شیرازی در کنار نویسندگان و محققین غیرروحانی مانند دکتر شهیدی، دکتر علی شریعتی و مرحوم استاد محمدتقی شریعتی با آن همکاری و همفکری داشتند.
اما به مرور با قدرت گرفتن عناصری از نهضت آزادی در مدیریت این مؤسسه و کنارزدن روحانیون از عرصه تصمیم گیری و سرپرستی آن و اختلاف و تضادهایی در اداره صحیح مؤسسه بتدریج در دهه پنجاه حضور و همکاری روحانیت در این مجموع کاهش می یابد.
بخصوص پس از کناره گیری شهید مطهری و علامه محمد تقی جعفری از فعالیتهای مؤسسه ارشاد کاسته شد و در اوائل سال 1350 از سوی رژیم به تعطیلی کشانده شد.
ر.ک : کتاب ویژگیهای علامه شهید مطهری، تهران، مؤسسه ذکر، 1370