حزب ملیون
حزب ملیون
متن سند:
اولین جلسه کمیته مرکزی حزب ملیون [پس از استعفای منوچهر اقبال] با حضور آقایان محمود جم ـ فتح اله نوری اسفندیاری ـ حسام الدین دولت آبادی ـ دکتر احمد امامی1 ـ دکتر محمد شاهکار ـ دکتر لطفعلی صورتگر2 ـ سرتیپ محمدعلی صفاری ـ دکتر بیانی ـ مرتضی سرمد3 ـ موسی خطاطان4 ـ محمد سعیدی ـ نبیل سمیعی5 ـ محمود منصوری به ریاست آقای فتح اله اسفندیاری در محل....
و پس از مذاکراتی که برای انتخابات هیئت رئیسه کمیته به عمل آمد اخذ رأی مخفی شد و در نتیجه جناب آقای محمود جم به سمت ریاست جلسات کمیته و جناب آقای فتح اله نوری اسفندیاری به سمت رئیس کمیته جناب آقای دکتر احمد امامی به سمت دبیرکل و جناب آقای موسی خطاطان خزانه دار حزب به اتفاق آرا انتخاب شدند.
که طبق مفاد اساسنامه حزب به وظایف خود عمل کنند.
2ـ برای انجام وظایف در ماده 14 اساسنامه جناب آقای نبیل سمیعی انتخاب گردیدند که در جمعیت خزانه دار حزب کلیه اوراق و اسناد مالی را امضا نمایند.
3ـ کمیته مرکزی به آقایان محمدعلی مسعودی و محمود منصوری اختیار و وکالت می دهد که برای ثبت انتخابات جدید حزب و تغییراتی که در اساسنامه به عمل آمده به ادارات و دوایر تابعه شهربانی کل کشور وزارت دادگستری مراجعه نموده و تا نتیجه نهایی و ثبت رسمی مواد بالا هرگونه اقدامی که لازم باشد به عمل آورند و کلاً مرقوم برای انجام وکالت بالا دارای همه نوع اختیار می باشند می توانند هرگونه امضایی که مورد لزوم باشد به عمل آورند.
توضیحات سند:
1.احمد امامی، فرزند غلامعلی در سال 1289 در تهران متولد شد.
وی تحصیلات خود را تا دکتری در طب ادامه داد و به استادی دانشکده‌ی دندانپزشکی دانشگاه تهران نایل شد و مدتی نیز ریاست بهداری شرکت بیمه و بانک ملی را عهده دار بود.
نامبرده از دوستان دکتر اقبال بود و در حزب ملیون فعالیت قابل توجهی داشت، به‌طوری که در سال 41 دبیرکلی حزب ملیون را بر‌عهده گرفت.
(اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی) 2.
میرزا لطفعلی خان صورتگر، فرزند میرزا آقاخان شیرازی به سال 1279ش در شیراز چشم به جهان گشود، تحصیلات مقدماتی را در شیراز آموخت و سپس برای تکمیل تحصیلات خود تصمیم گرفت به انگلستان برود.
وی ابتدا به هندوستان رفت تا از آنجا رهسپار لندن شود، اما پس از اقامت دوساله در هند و ادامه‌ی تحصیل به شیراز برگشت و علوم ادبی و نقدالشعر را در نزد نصیرالدین فرصت الدوله آموخت، سپس در اداره‌ی دارائی شیراز مشغول کار شد، اما پس از مدتی به وزارت معارف منتقل و آموزگار شد.
در همین سال‌ها مجله‌ی ادبی سپیده دم را منتشر ساخت.
در 1305 ش به تهران آمد و همراه چند محصل دیگر عازم لندن شد و در رشته‌ی ادبیات و زبان انگلیسی لیسانس گرفت و در همین سفر با یک دختر انگلیسی ازدواج کرد.
لطفعلی‌خان در 1312ش به تهران بازگشت و در دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران مشغول تدریس شد، در 1316 ش دوباره به لندن رفت و پس از دریافت درجه‌‌ی دکتری در ادبیات و زبان انگلیسی به کشور بازگشت و علاوه بر ریاست دارالانشاء بانک ملی ایران و تدریس در دانشگاه تهران، ریاست دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه پهلوی (دانشگاه شیراز فعلی) را به عهده گرفت.
میرزالطفعلی خان شاعر بود و در شعر « صورتگر» تخلص می‌کرد و به آن مشهور بود.
وی در بعدازظهر روز سوم مهر 1349 در تهران بر اثر سکته‌ی قلبی درگذشت.
از صورتگر علاوه بر مجموعه اشعار، تعدادی مقاله و چند کتاب باقی است که می توان از بین آنها به: «لحن سنجی» تاریخ ادبیات انگلیسی، اصول اقتصاد و تجارت و ترجمه‌ی مقاله های (بیکن) انگلیسی اشاره کرد.
منابع: رکن زاده آدمیت، محمد حسین، دانشمندان و سخن سرایان فارس، ج 3، تهران، اسلامیه ـ خیام، 1339 ش؛ یادی از صورتگر، هنر و مردم، شماره 85 ،1348ش، ص 12ـ6.
3.
سیدمرتضی سرمد، فرزند محمدعلی در سال 1290 ﻫ ش در تهران متولد شد.
وی پس از سپری کردن مقدمات تحصیلی در سال 1314 از دانشگاه تهران لیسانس حقوق گرفت و در وزارت دادگستری مشغول به کار شد.
نامبرده در وزارت دادگستری در مناصب مختلفی از جمله: دادگاه شهرستان تهران، امانت شعبه 15 دادگاه بخش تهران، کفالت دادگاه‌های بخش تهران، ریاست کل دادگاه‌های بخش تهران، ریاست شعبه 8 دادگاه شهرستان تهران، ریاست شعبه 3 دادگاه شهرستان تهران، مستشار دادگاه استان 3 و 4، دادیار دادسرای استان مرکز، مستشار دادگاه استان مرکز، دادیار دیوانعالی کشور و...
به کار پرداخت.
سیدمرتضی سرمد همچنین به عنوان مأمور در سایر وزارتخانه ها نیز در مسئولیت های مهمی از جمله؛ سال 1333 مشاور عالی وزارت دارائی، سال 1334 عضو هیأت مدیره‌ی بنگاه آبیاری، سال 1336 مدیرکل مؤسسه‌ی عمران خوزستان، سال 1338 بازرس بانک اعتبارت صنعتی، سال 1339 مشاور عالی سازمان برنامه، سال 1344 معاون نخست وزیر و سرپرست بازرسی کل نخست وزیری، مدیر شرکت برق خوزستان، مشاورت وزارت کشاورزی، دبیر سندیکای فلزکاری و شیمیایی ایران کار کرد.
نامبرده به اکثر کشورهای دنیا از جمله دو بار جهت مطالعه‌ی سیستم آب و آبیاری و امورحقوقی به آمریکا سفر کرد.
مشارالیه در حزب ملیون عضویت داشت و در سال 1339 از جمله افرادی بود که دکتر کاسمی قول نمایندگی مجلس از طرف حزب ملیون را به آنها داد و یک بار هم نامزد نمایندگی مجلس سنا شد.
سرمد در سال 1346 عضو جبهه‌ی یاران متحد که به اصطلاح خودشان را از افراد شاخص و شاهدوست مملکت معرفی می کردند بود و با حزب رستاخیز نیز در تهران همکاری داشت.
نامبرده ارتباط نزدیکی با دستگاه پهلوی داشت و ساواک به کرات با حضورش در مراسم تشریفات موافقت کرد.
وی به دلیل سرسپردگی به نظام ستم پیشه‌ی پهلوی و دول استعماری چندین بار از طرف محمدرضا مدال‌های مختلف از جمله نشان درجه یک آبادانی و پیشرفت، دو بار نشان درجه 5 تاج و نشان درجه 3 همایون دریافت کرد.
نامبرده در تشکیلات فراماسونری در لژهای همایون، تهران، مزدا، آریا، سعدی، ابن سینا، کاوه، عطار نیشابوری، کرمان، ایران، دانش و پهلوی عضویت داشت و از اعضای درجه یک لژ پهلوی، سرپرست اول و استاد ارجمند لژ مزدا بود.
4.
موسی خطاطان در سال 1291 متولد شد و از دانشگاه تهران لیسانس حقوق گرفت.
وی در سال 1312 ش به استخدام دادگستری درآمد و سه سال بعد به وزارت دارایی انتقال یافت.
مشاغل مهم وی در آن وزارتخانه عبارت بود از: ریاست انبار غله و سیلو، پیشکاری دارایی استان های آذربایجان، کرمان و فارس و مدیریت کل دفتر وزارتی، غله ساختمان و گمرک درآمدها.
وی در 1336 ش، معاون وزارت گمرکات و انحصارات و پس از انتصاب سرلشگر ضرغام به سمت وزیر دارایی، کفیل وزارتخانه شد، سپس در 1338 ش به مقام وزارت گمرکات و انحصارات رسید.
موسی خطاطان از اعضای لژهای فراماسونری پهلوی بود.
وی در سال 1362 در تهران درگذشت.
منابع: رواسانی، شاپور، دولت و حکومت در ایران، تهران نشر شمع، بی تا، خواندنیها، شماره (1338ش) ص 6 5.
ابراهیم نبیل سمیعی، در رشت به دنیا آمد و در دوره های 10 ،11 ، 12 و 13 نماینده مردم رشت در مجلس شورای ملی و در دوره‌ی 2 و 3 مجلس سنا به عنوان سناتور انتخابی مردم رشت بود.
وی در سال 1343 که دکتر اقبال جمعیت یاران را تشکیل داد جزو یکی از 70 عضو جمعیت بود.
در سال 1344 جمعیت بر اثر اختلاف میان دکتر اقبال و دکتر کاسمی (دبیر جمعیت) از رونق افتاد، اما عده ای از اعضای آن تا مدت‌ها بعد هر 15 روز یکبار جلساتی تشکیل می دادند.