تاریخ سند: 3 اردیبهشت 1347
متن سند:
شماره: 1781 /20ه 3 در مورخه 31 /1 /47 ضمن یک مذاکره خصوصی بین شخص ناشناسی و محمدتقی فلسفی شخص ناشناس نامه ای را که جهت فلسفی فرستاده بودند چنین قرائت کرد با ناسازگاریهای روزگار چکار باید بکنیم قانون حمایت خانواده1 فقط از یک زن شوهردار حمایت مینماید با این آمارهائیکه مختصرا بپیوست روزنامه اطلاعات چسبانده و فرستادیم تکلیف زنان بیوه و بچه دار و دختران دم بخت چیست آیا وجدان شما اجازه میدهد اینعده یا عده ای از آنها بناموس فروشی برای رفع غریزه جنسی بپردازند آخر این دختران ترشیده را کسی نمیگیرد آیا شما راضی هستید با این مواد [از هم] پاشیده، خانواده های ایرانی اصیل در معرض تاخت و تاز جوانان و مردان در کاباره ها و رستورانها قرار گیرند؟ آیا این عمل موجب اشاعه فحشا و زنا و بالاخره سقوط ایرانیان نخواهد بود؟ ما انتظار داریم با عنایت بتوجه و خواسته های اکثریت مردم مسلمان و شیعه جعفری که ملت ایران بآن افتخار مینماید شاهنشاه مهربان آریامهر پدر تاجدارشان راه نجاتی در پیش پای زنان بیچاره که در دوران جوانی بدبخت شده اند بگذارند ما یقین داریم عطوفت میفرمائید و عرایض ما را بسمع اولیاء کشور میرسانید چه دلهای سوخته ای که دعاگوی عمر شاهنشاه و آن جناب خواهد بود (بدادستان نوشته شده) از طرف 38 نفر زنان بیچاره کارمند و از طرف صدها و هزارها زن شوهرمرده خانم شوکت جلیلی رونوشت به دانشمند گرامی جناب آقای فلسفی جهت کمک و رساندن عرایض اینجانبان بمقامات عالیه.در گزارش درج شد 4 /2