تاریخ سند: 2 مرداد 1336
متن سند:
محترمابعرض عالی میرساند دیشب در خیابان خراسان کوچه نو جنب مسجد نو منزل آقای شیخ جواد فومنی حائری مجلس روضه بود که در این مجلس عده ای از کاسبین خیابان خراسان و از علماء آقایان حاج سید حسین اصفهانی فرزند آیت الله اصفهانی1 آقای سید کنی و آقای شیخ محمود حلبی2 و عده دیگری بودند که دو نفر از روضه خوانان معمولی آمده و بمنبر رفتند و فقط چند سطری مصیبتی خواندند و رفتند در این موقع آقای حاج محقق خراسانی باتفاق چند نفر از طلاب علوم دینیه آمده و میخواست منبر برود و چون پاسی از شب گذشته بود منبر نرفت انوقت آقای حاج محقق از آقای حلبی سئوال کرد که امسال ماه محرم و صفر را بکجا خواهید رفت آقای حلبی گفتند پارسال محرم و صفر را در کویت بودم و چون پارسال هم از من قول گرفتند فردا صبح با قطار حرکت بسمت خرمشهر کرده و برای مدت دو ماه و نیم در کویت خواهم ماند و در انجا در حالیکه هوا گرم است ولی وسائل زیاد دارند و برای من خوش میگذرد در این موقع آقای فومنی حائری از آقای حلبی سئوال کرد وضع مردم انجا هم مثل مردم ایران است آقای حلبی گفت انجا تکلیف اشخاص معلوم است و همان خوب بود که از این مملکت جدا شدند و برای خود یک حکومت علیحده تشکیل دادند.آقای فومنی حائری گفت امروز در مملکت ما که وضع عجیبی پیش آمده و قبح از اعمال برداشته شده و در دستگاه دولت اصلاً رشوه خواری جزء افتخارات شده است.
آقای فخر روضه خوان میگفت یکی از تجار مهم بازار بخراسان رفته تا آقای وحید خراسانی را برای مساجد سید عزیزاله و جامع و ارک بیاورند.
آقای فومنی حائری گفت منهم تصمیم دارم که در دهه اول محرم را هر شب در مسجد خودم منبر بروم و مردم را قدری سر غیرت بیاورم.
توضیحات سند:
1 ـ آیه اله حاج سید ابوالحسن اصفهانی در سال 1277 ه.ق در یکی از قصبات اصفهان متولد شد و مقدمات و سطح و فقه را در اصفهان به پایان رساند و سپس به عراق مهاجرت کرد و از محضر مدرسان حوزه مقدسه نجف اشرف بهره مند شد و در همان جا به تدریس پرداخت و در عراق در کنار سایر نیروهای مجاهد به مبارزه با استعمار انگلیس پراخت و بدین جهت مدتی تبعید شدند و متجاوز از سی سال درحوزه به تدریس فقه و اصول پرداختند و بعد از فوت مرحوم حائری و نائینی زعامت و مرجعیت تشیع با ایشان بود و سرانجام در ششم ذیحجه سال 1365 ه.
ق (16 آبان 1325 ه.
ش) در گذشت و در کنار صحن حضرت علی(ع) دفن گردید.
منبع: 1ـ تاریخ و فرهنگ معاصر شماره 7 ـ 6.
2ـ فقهای نامدار شیعه / عقیقی بخشایشی 2 ـ شیخ محمود تولایی، مشهور به حلبی روز یکشنبه 13 جمادی الاول 1318 ه.
ق برابر با 17 شهریور 1279 ه.
ش در شهر مشهد متولد شد.
شهرت حلبی به خاطر حرفه حلبی سازی پدر وی بود.
وی در ماجرای نهضت ملی نفت که از سال 1328 ش آغاز شد نقش برجسته ای در مبارزه با انگلیس در خطه خراسان داشت و سخنرانیهای او در بسیج همگانی مردم بسیار موثر بود.
ایشان در سال 1335 انجمنی را تشکیل داد که بعدها انجمن حجتیه مهدویه خوانده شد هر چند بین نیروهای مذهبی این تشکیلات پایدارترین تشکیلات در تاریخ ایران بود که 40 سال عمر کرد و گسترده ترین تشکیلاتی بود که در اقصی نقاط کشور حتی در شهرهای کوچک مرزی نیز محافلی داشت، واجد این سه خصوصیت بود: 1ـ گرایش مخالف با فلسفه و تعقل.
2ـ عشق وافر به امام عصر(ع) 3ـ مدافع جدایی دین از سیاست.
این انجمن بدلیل نقشی که در بی تفاوت ساختن نیروی جوان کشور نسبت به اوضاع سیاسی و مخالف با رژیم شاه داشت مورد بهره برداری ساواک قرار میگرفت.
در تیر ماه 1362 امام خمینی به مناسبت شهادت 72 تن از رجال و رهبران انقلاب مبادرت به سخنرانی علیه جریان عافیت طلب کردند.
در این سخنرانی علائم و شواهدی ذکر شد که متعاقب آن انجمن حجتیه با صدور بیانیه ای اعلام کرد که براساس تحقیق از مجاری ممکنه دریافته است که مصداق سخنان امام خمینی این انجمن می باشد، لذا انجمن حجتیه از آن تاریخ کلیه فعالیت های خود را تعطیل اعلام کرد.
شیخ محمود حلبی در روز جمعه 26 دی ماه 1376 در تهران در سن 97 سالگی درگذشت.