[بولتن ویژه]
تاریخ سند: 11 تیر 1357
[بولتن ویژه]
متن سند:
آیت اله سید عبداله شیرازی که از آیات مقیم نجف اشرف بود، بعد از تضییقات دولت بعثی عراق بعلت اعتراضاتی که به حکومت بعثی عراق نمود، از این کشور خارج و به ایران آمد و در مشهد مقیم گردیده است.1 یاد شده از زمان اقامت در شهر مشهد، طرفدارانی پیدا کرده و اکنون در شرایطی قرار گرفته که هر ماه مبلغی حدود 3000 ریال به هر یک از طلاب علوم دینی حوزه علمیه مشهد پرداخت مینماید.
با اقامت یاد شده در مشهد، خلاء موجود در حوزه علمیه این شهر که بعد از فوت آیت اله میلانی2 از لحاظ مرجع و مقام مذهبی بطور محسوس بروز کرده بود، تا حدودی پر شده و شیرازی شرایط و وضعیت ویژه در این شهر بدست آورده است.
آیت اله سید عبداله شیرازی اخیرا از طریق نایب التولیه آستان قدس رضوی و استاندار استان خراسان3 از پیشگاه مبارک اعلاحضرت همایون شاهنشاه آریامهر استدعا نموده که پنج تن از وعاظ و روحانیونی که به علل مختلف از محلهای سکونت خود به نقاط دیگر تبعید شده اند، مورد عنایت ملوکانه واقع و بقیه مدت محکومیت آنها بخشوده شود.
وعاظ و روحانیونی که آیت اله سید عبداله شیرازی استدعای بخشودگی بقیه مدت محکومیت آنها را نموده عبارتند از : 1ـ ناصر مکارم شیرازی 2ـ محمد مهدی ربانی رانکوهی 3ـ سید محمد رئیسی 4ـ علی اصغر معصومی 5ـ واعظی بنام عبائی.
چهار نفر از نامبردگان از وعاظ افراطی و طرفدار خمینی هستند که در فعالیتهای اخلالگرانه اخیر افراطیون مذهبی در شهرهای قم و گرگان دخالت داشته اند که به همین علت طبق آراء کمیسیون امنیت اجتماعی شهرستانهای مذکور از محل سکونت خود تبعید شده اند.
ضمنا بخشودگی محکومیت سید محمد رئیسی و علی اصغر معصومی استدعای آیت اله شریعتمداری نیز میباشد که از وضعیت آنان گزارشی جداگانه در رابطه با فعالیتهای اخلالگرانه شهر گرگان تقدیم شده است.
در مورد نفر پنجم (عبائی واعظ) باستحضار میرساند که وی در تاریخ 21 /2 /37 در مسجد جامع تهران در مجلس یاد بودی که بمناسبت چهلم حوادث اخلالگرانه یزد و جهرم از طرف گردانندگان جبهه به اصطلاح ملی برگزار شده بود به منبر رفته و سخنان تحریک آمیزی بیان داشته که بهمین جهت تحت تعقیب واقع شده و تاکنون بعلت اختفاء دسترسی به او و دستگیری وی مقدور نگردیده است.
نظریه : با توجه به اینکه تنبیهات انجام شده تاکنون کافی برای نامبردگان میباشد، تصویب استدعای آیت اله شیرازی موکول به اراده سنیه ملوکانه میباشد.
از شرفعرض پیشگاه شاهنشاه آریامهر گذشت.
ضمن تصویب مقرر فرمودند.
1ـ این افراد بتدریج و بطور انفرادی بخشوده گردند.
2ـ به حساب آیت اله شیرازی نگذارید.
3ـ بنام هیچکس نباشد.
سپهبد مقدم 11 /4 /2537 اداره یکم در اجرای امر بموقع پیشنهاد لازم بعمل آورید (ثابتی) 13 /4 /37
توضیحات سند:
1ـ آنچه می خوانید در قالب «بولتن ویژه» با شماره 4065 /312 و تاریخ 11 /4 /37 منتشر شد.عنوان این بولتن «درباره: (استدعای آیت الله سید عبداللّه شیرازی در مورد پنج تن از وعاظ و روحانیون تبعیدی» بوده برگ اول این سند که حاوی همین مشخصات بود در اینجانیامده است.
2ـ میلانی: آیت الله حاج سید محمد هادی حسینی میلانی در سال 1313 ق در نجف اشرف به دنیا آمد.
پدرش سید جعفر میلانی داماد و شاگرد آیت الله شیخ حسن مامقانی بود.
آیت الله میلانی علوم و معارف دینی را نزد اساتیدی چون نائینی، ضیاءالدین عراقی و اصفهانی فرا گرفت.
ایشان در سال 1332 ش به قصد زیارت مرقد امام رضا(ع) به مشهد آمد اما ماندگار شد و در مرکز علوم دینی این شهر به تعلیم و تربیت طلاب علوم دینی پرداخت.
آیت الله میلانی در اولین رویارویی جدی جامعه روحانیت با رژیم شاه که در 15 خرداد سال 1342 آغاز شد از مشهد به تهران آمد و به همراه دیگر علمای طراز اول آن زمان در جهت آزادی امام خمینی از زندان کوشید.
پس از آن ایشان رهبری مبارزات در شهر مشهد را علیه رژیم سلطنتی شاه به عهده داشت.
مبارزان مسلمان معمولاً در یاد کرد مبارزات دهه چهل از آیت الله میلانی به عنوان ملجاء خود نام برده اند.
آیت الله میلانی در سال 1354 پس از ابتلا به بیماری سرطان در سن 83 سالگی درگذشت و در جوار مرقد 3ـ به خاک سپرده شد.
از ایشان آثاری به جای مانده است که همگی با موضوع فقه، احکام و تفسیر است.
3ـ عبدالعظیم ولیان.
پس از اعلام نظر شاه، پرویز ثابتی رئیس اداره سوم ساواک به ساواک مازندران می نویسد که «گزارش از سابقه وضعیت پنج نفر روحانیون و افراطیون مورد بحث در شماره بازگشتی از شرفعرض ملوکانه گذشت و اوامر همایونی برای اجراء رأی کمیسیون به دفتر مخصوص شاهنشاهی اعلام تا از آن طریق به استاندار مازندران ابلاغ شود.
سوابق و نوار اظهارات خلاف مصالح مملکتی روحانیون مذکور را به نظر استاندار رسانده و نتیجه را اعلام دارند.
» (4158 /312ـ13 /4 /37)