تاریخ سند: 13 تیر 1349
موضوع: شیخ محمد یزدی، واعظ
متن سند:
از: 8هـ تاریخ:13 /4 /1349
به: 316 شماره: 4382 /8 ﻫ
موضوع: شیخ محمد یزدی، واعظ
برابر اعلام شهربانی سیرجان نامبرده بالا که از جمله واعظین مقیم شهرستان قم میباشد طبق دعوت آقای غلامرضا تخشید، بازرگان سیرجانی و با راهنمایی شیخ علیاکبر مسعودی،1 واعظ و پیشنماز مسجد صاحبالزمان از طریق قم به سیرجان وارد در منزل نفر ردیف یک اقامت گزیده است. قرار است واعظ در ایام فاطمیه در یکی از مساجد منبر رفته سخنرانی نماید.
نظریه سهشنبه: با توجه به اینکه سوابق شیخ علیاکبر مسعودی گویای طرفداری از روحانیون افراطی است علیهذا ممکن است روحانی مذکور که نیز به راهنمایی مسعودی به سیرجان وارد شده خالی از اشکال نباشد. علیهذا اعمال و رفتارش از طریق شهربانی مربوطه تحت نظر بوده به محض مشاهده هرگونه خبر نتیجه به استحضار خواهد رسید. مشخصات کامل واعظ فوق قبلاً طی شماره 2216/ ﻫ ـ 22 /1 /1349 تقدیم گردیده است. رهبر
فیش به نام شیخ محمد یزدی بررسی و ارائه شود. 22 /4 /1349
آقای مجتبوی بهرهبرداری شود. 22 /4
بهرهبرداری شد بایگانی شود.
با سابقه ارائه شود. 22 /4 /1349
توضیحات سند:
1. آیتالله علیاکبر مسعودی خمینی، فرزند غلامعلی در سال 1310ﻫ ش در شهر خمین به دنیا آمد. تحصیلات خود را با ورود به مکتبخانهی شیخ ابوالقاسم خمین آغاز کرد و وارد مدرسهی ابتدایی خمین شد و تحصیلات ابتدایی خود را به پایان رساند. جامع المقدمات را نزد سیدعلی اکبر اراکی فراگرفت و سپس به شهر اراک رفت و کتاب حاشیه و معالم را نزد شیخ قنبرعلی، از روحانیون اراک به پایان رسانید و پس از آن عازم شهر قم شد. در حوزهی علمیهی قم ابتدا مطوّل و قسمتی از معالم را از آیتالله جعفر سبحانی فرا گرفت و سپس لمعه را از محضر امام موسی صدر آموخت. کتاب حج و نکاح و طلاق لمعه را نیز از شیخ عبدالجواد تبریزی و آیتالله مجاهدی فراگرفت و در رسائل و مکاسب از شاگردان آیتالله علی مشکینی بود. دروس کفایه و نیز بخشی از مکاسب را از محضر عبدالجواد جبل عاملی و رسائل را از آیتالله بهاءالدینی آموخت. منظومه و نیز منطق را از آیات: رضا صدر، ملکوتی و سیدجلالالدین آشتیانی فراگرفت و اسفار و شفا را در محضر علامه طباطبائی خواند و سپس به دروس خارج فقه و اصول پرداخت. ابتدا در درس خارج آیتالله العظمی بروجردی حاضر شد و سپس به محضر حضرت امام(ره) رسید و از دروس فقه و اصول خارج معظم له بهره مند شد. پس از آن درس خارج مکاسب را از آیتالله العظمی گلپایگانی فراگرفت و پس از آن مدت هشت سال در دروس خارج فقه و اصول آیتالله بهجت حاضر شد. وی از امام خمینی(ره) و آیات عظام گلپایگانی و اراکی و آیتالله بهجت اجازاتی در امور حسبیه گرفت.
ایشان مبارزات سیاسی خود را همزمان با آغاز نهضت اسلامی حضرت امام(ره) آغاز کرد و به خصوص در چاپ رسالهی حضرت امام(ره) در 1341 نقش زیادی داشت. بعد از 15 خرداد 1342 جهت تبلیغ دین و نیز آشنایی مردم با نهضت اسلامی به زادگاهش بازگشت، ولی به خاطر فعالیت در این زمینه توسط شهربانی خمین دستگیر شد و سپس به زادگاهش ممنوعالورود شد. وی با تبعید حضرت امام به عراق، فعالیتهای سیاسی خود را تداوم داد و در 1346 برای زیارت امام به عراق رفت و در محضر درس معظم له حاضر شد ولی چندی بعد به کشور بازگشت و به دستور امام به سیرجان رفت و در آن شهر رحل اقامت افکند.
وی در سازماندهی مبارزات مذهبی شهر سیرجان نقش زیادی داشت و به خاطر فعالیتهای ضد رژیم و تبلیغ نهضت اسلامی، توسط ساواک سیرجان احضار و بازداشت شد و در نهایت ممنوعالمنبر گردید.
ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مسئولیت های مختلفی را عهده دار شد، از جمله: در سال 1371 از طرف مقام معظم رهبری به سمت تولیت آستانه مقدسه ی حضرت فاطمه معصومه(س) منصوب شد. علاوه بر این سمت، وی از اعضای فعال جامعهی مدرسین حوزهی علمیهی قم میباشد.
خاطرات آیتالله مسعودی خمینی، تدوین جواد امامی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1381.
منبع:
کتاب
آیتالله حاج شیخ محمد یزدی صفحه 148