تاریخ سند: 4 مهر 1350
موضوع: دستگیری هفت نفر
متن سند:
از: ژـ ک ـ ر2 (دایره اطلاعات) تاریخ:4 /7 /1350
به: ت ـ رـ ساواک شماره: 204 /9 /2214
موضوع: دستگیری هفت نفر
گزارش ناحیه ژاندارمری کرمان گویاست:
ساواک استان کرمان تقاضا نموده بود که به منظور بدرقه هفت نفر متهم که در شهرستان رفسنجان اقداماتی علیه امنیت داخلی کشور نموده و شناخته شدهاند عدهای مأمور به رفسنجان اعزام گردد. لذا در تاریخ 17 /6 /50 یک نفر افسر به اتفاق چهارده نفر درجهدار و سرباز با یک دستگاه کامیون گاز به رفسنجان اعزام و نتیجه شش نفر به اسامی:
1ـ مجید فرزند محمدصادق شهرت جاوید 2ـ احمد فرزند علی امبر شهرت جعفریدژ
3ـ محمدرضا فرزند عباس شهرت کاشفی نجار 4ـ ملک فرزند محمد شهرت ملکی
5ـ حسینیان فرزند محمد شهرت ملکی 6ـ مهدی فرزند درویش شهرت دبستانی
که همگی ساکن شهرستان رفسنجان بودهاند وسیله مأمورین ساواک و شهربانی رفسنجان دستگیر به یگان رفسنجان تحویل میشوند دستگیر شدگان وسیله افسر و مأمورین اعزامی از مرکز ناحیه برابر مقررات به کرمان بدرقه و به ساواک استان تحویل گردیدهاند.
مراتب جهت آگاهی معروض میگردد. ج
ف ـ ژ ـ کل ـ ارتشبد اویسی1
از سوی سپهبد معزی
ریاست بخش 312
بخش بایگانی
بهرهبرداری گردید. 6 /7 /50
161125 بایگانی شود.
توضیحات سند:
1. غلامعلی اویسی، فرزند غلامرضا در سال 1297 هـ ش در قم به دنیا آمد. در سال 1315 دورهی شش ساله دبیرستان نظام مرکز را طى کرد و در سال 1317 دورهی دانشکدهی افسرى را به پایان رسانید. اویسى در سالهاى 1331 تا 1337 در مشاغل گوناگون و فرماندهى گروهان و گردان و آموزشگاه گروهبانى لشکر 2، ریاست شعبهی بازرسى دژبان مرکز و فرماندهى هنگ 52 دژبان قرار داشت و در سال 1332 فرمانده هنگ 16 تیپ کازرون شد. پس از کودتاى 28 مرداد 1332 اویسى به دریافت نشان درجه 2 رستاخیز نایل شد و به تدریج در هرم دیوانسالارى نظامى ترقی کرد. پس از طى دورهی دانشگاه جنگ در تهران و دورهی ستاد فرماندهى در آمریکا، در سال 1339 به ریاست ستاد گارد و در سال 1341 به فرماندهى لشکر یک گارد رسید و در همین سمت بود که به عنوان فرماندار نظامى تهران به قتل عام قیامکنندگان 15 خرداد 1342 دست زد. او در سال 1348 فرماندهى ژاندارمرى کشور و در سال 1351 فرماندهى نیروى زمینى ارتش را عهدهدار بود. اویسى در جریان انقلاب اسلامى بار دیگر در سمت فرماندار نظامى تهران قرار گرفت و به علت موقعیتش در رأس نیروى زمینى، فرماندارى نظامى سایر شهرها را نیز تحت کنترل داشت. او در دیماه 1357 به بهانهی معالجه از ایران خارج شد و تقاضاى بازنشستگى کرد. اویسى در زمرهی نخستین افسران عالیرتبه متوارى رژیم پهلوى بود که با سرمایهی سرویسهاى اطلاعاتى غرب فعالیت تروریستى علیه نظام نوپاى جمهورى اسلامى را از خاک عراق و ترکیه آغاز کرد. او در تاریخ 18 /11 /1362 توسط افراد ناشناسى در پاریس به قتل رسید. اسناد موجود موارد متعددى از فساد مالى و اخلاقى غلامعلى اویسى، همسر و پسرش (محمدرضا) را نشان مىدهد. در سند مورخ 13 /3 /1340 سازمان ضد اطلاعات ستاد ارتش چنین آمده است: « اطلاعیه واصله حاکى است که ساعت 30 /11 صبح روز سه شنبه 9 /3 /1340 سى نفر از اهالى یکى از دهات قم به اداره روزنامه اطلاعات مراجعه و با متصدى روزنامه مذکور که از طرف هیئت تحریریه مأموریت داشت مصاحبه نموده و اظهار مىدارند که ما اهالى ده اطراف قم و از رعایاى سرتیپ اویسى هستیم. ما از دست این افسر ارتش به تنگ آمدهایم. ما را تنبیه بدنى کرده و اظهار مىنماید که من نماینده شاه هستم و با شاه به گردش مىروم و با شاه آمد و رفت دارم. اگر شما حرف من را گوش ندهید شما را با قدرتى که دارم از بین خواهم برد»
ـ ظهور و سقوط سلطنت پهلوى، جلد 2، نشر اطلاعات، صص 445 و 446.
(اسناد ساواک - پرونده انفرادى)
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان کرمان، کتاب 2 صفحه 282