موضوع : انتقال زندانی محی الدین انواری فرزند زین العابدین
تاریخ سند: 18 دی 1354
موضوع : انتقال زندانی محی الدین انواری فرزند زین العابدین
متن سند:
از : ندامتگاه مرکزی به : دایره اطلاعات اداره زندان ها شماره : 43216 ـ 49428 ـ 127 بازگشت به نامه شماره کلاسه فوق مورخه 15 /10 /54 نامبرده بالا روز 15 /10 /54 به کمیته مشترک ضد خرابکاری1 تحویل گردیده است رئیس ندامتگاه مرکزی ـ سرهنگ محرری از سوی سرهنگ 2 ذاکر گیرندگان 1ـ بازداشتگاه موقت جهت آگاهی 2ـ دایره تقویم و اجرای احکام زندان ها جهت آگاهی.آقای موسوی به فرموده به دادستانی ارتش و اداره اطلاعات اعلام شود 21 /10/
توضیحات سند:
1ـ کمیته مشترک ضد خرابکاری : رژیم طاغوت، در اواسط سال 1350 برای تداوم و هماهنگی مبارزه علیه گروهها و جریانهای مخالف و نیز سرکوبی سریع تر آنها، تشکیلات جدیدی به نام «کمیته مشترک ضد خرابکاری» یا «کمیته مبارزه با خرابکاری» با شرکت شهربانی، ژاندارمری، ساواک و اداره دوم ارتش به وجود آورد.اولین رئیس این کمیته «سپهبد جعفرقلی صدری» بود.
پس از وی به ترتیب سرتیپ رضا زندی پور، سرتیپ علی اصغر ودیعی، سرتیپ جلال سجده ای و سرهنگ هرمز آیرم ریاست کمیته را به عهده داشتند.
محل کمیته در ساختمان زندان موقت شهربانی در مجاورت شهربانی کل و در مرکز شهر در باغ ملی واقع بود این موقعیت برای دسترسی و سرعت عمل نیروهای عملیاتی کمیته بسیار مناسب بود.
سرهنگ غلامرضا نجاتی در کتاب تاریخ سیاسی 25 ساله ایران می نویسد : «برای اجرای سیاست اختناق، سرکوب و شکنجه کمیته مشترک ضد خرابکاری تأسیس گردید.
گردانندگان این کمیته مخوف، افسران و درجه داران ارتش و شهربانی و مأموران کارآزموده ساواک بودند.
که به طور مستقل با همکاری با کمیته مشترک فعالیت می کردند.
عملیات کمیته ها، منحصر به شکنجه دادن زندانیان و اقرار گرفتن از آنها نبود، اعضای کمیته جنایات متعددی نیز مرتکب شدند و زنان و مردان بی شماری را سر به نیست کردند، و گاه به طور دسته جمعی افرادی را کشتند.
» محل کمیته مشترک ضد خرابکاری هم اکنون به موزه عبرت ایران تبدیل شده است.