تاریخ سند: 11 مرداد 1350
موضوع : جلسه بحث و تفسیر هفتگی مسجد هدایت
متن سند:
شماره : 10417 /20 ه 12
در جلسه مذکور پس از ادای نماز جماعت به وسیله سید محمود طالقانی و
قرائت قرآن توسط محمد بهفروزی در ساعت 2000 دکتر محمد جواد باهنر به
منبر رفت و درباره جهان هستی و ارزش قائل شدن برای آن از طرف انسان و نظر
ادیان مختلف در این مورد و تشریح اهمیت دین اسلام سخنرانی نمود و گفت فقط
دین اسلام است که می گوید
باید هر فرد برای قبول کردن
دین تحقیق بکند و اگر مطابق
با اصول منطق بود قبول کند
و ایراد ما مسلمان ها اینست
که قرآن را بلد نیستیم چون
در مدارس به علت نبودن
استاد و یا تراکم برنامه ها و
غیره قرآن را نمی توان یاد
گرفت بنابراین باید
کلاسهایی برای تربیت افراد
مسلمان درست کرد که
خوشبختانه این کار در بعضی
مساجد انجام شده و برای یاد
گرفتن زبان لازم نیست تمام
لغات عربی را یاد بگیریم و اگر
هر شخص 500 لغت از هر زبانی را بداند می تواند صحبت کند جلسه فوق الذکر در
ساعت 2100 ختم شد تعداد شرکت کنندگان حدود 200 نفر و اشخاص شناخته
شده عبارت بودند از آقایان حاج فقیهی تاجر بازار که نزد طالقانی نشسته بود و با
او صحبت می کرد.
علی دانش منفرد.
اسماعیل کریمخانی.
سرهنگ دانش.
محمدعلی یزدان پناه.
حاج احمد صادق.
مصطفی صادقی.
حاج
حسینقلی[حسینعلی] روائی.
حاج جواد علی اله.
محمدعلی رجائی.
صدراله واثقی.
محمدصادق قاضی طباطبائی.
محمدعلی قیومی هوشیار.
محمد اشکان نژاد
عبدالمجید منزه.
باقر مشهدی حبیب اله معروف به خطیبی و پسرش حمید.
مهندس عرب زاده کمالی.
دکتر
ممکن کارمند تولد[تولید ]دارو.
بهمن رضاخانی.
طاهری.
موسوی دانشجوی مؤسسه عالی حسابداری.
اسلامی.
علی اکبر پوراستاد.
عبدالحسین جامی.
اکبری اهل طالقان.
اکبر عسگری آزاد.
محمد بسته نگار.
رادنیا.
محمدمهدی جعفری.
دکتر یداله سحابی.
مهندس مهدی بازرگان.
دکتر عباس شیبانی.
میرزائی اهل
طالقان.
وفائی.
عیسی موسوی و پسرانش علی و اکبر موسوی شغل جگرفروش.
عبدالحسین تخیری.
سید باقر ابطحی.
علی درخشان.
طهماسبی داماد ابریشمچی.
حسام الدین انتظاری.
محسن امامی غفاری.
جهانگیر عدالت منش و با جناق او خلیل شالچی و سید ابراهیم موسوی حسینی.
نظریه شنبه.
نظری ندارد.
نظریه یکشنبه.
یکشنبه نظری ندارد.
آمال
نظریه سه شنبه.
نظریه چهارشنبه
تکثیر شد بایگانی شود.
20 /9 /50
تشکیل جلسات ـ نهضت آزادی 4 نسخه
منبع:
کتاب
پایگاههای انقلاب اسلامی، مسجد هدایت به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 270