تاریخ سند: 18 شهریور 1357
موضوع: جلسات مشکوک
متن سند:
از:17/ﻫ تاریخ: 18 /6 /1357 1
به:312 شماره:4561/ﻫ1
موضوع: جلسات مشکوک
طبق اعلام شهربانی میناب شخصی به نام اسماعیل فخری مشهور به عبدالرضا فخری کارمند شرکت تعاون روستائی شهرستان میناب در روز‌های پنجشنبه و جمعه به عنوان برگزاری دعای کمیل در منزل شخصی خود واقع در قریه پولاد قاسمی و طیبشاهی شهرستان میناب که در حوزه استحفاظی ژاندارمری می‌باشد. [از] تعدادی از افراد افراطی مذهبی دعوت می‌نماید دعوت شدگان به نام‌های:1- محمد مظفری 2- عبدالرضا اسماعیلی 3- علی عباس نسب 4- عباس عباسی راننده کشاورزی 5- احمد عباسی نسب‌کارمند آموزش و پرورش 6- حاج حبیب اقصمی 7- حیدر اقصمی 8- ابراهیم رفیعی 9- صالح شمسی فرزند بمانعلی 10- سید‌عباس موسوی نسب 11- اسحق رمضانی در منزل نامبرده جلسات مضره تشکیل می‌دهند.
ارزیابی خبر: ممکن است صحیح باشد.
نظریه سه‌شنبه: نامبردگان از عناصر افراطی مذهبی میناب می‌باشند و نسبت به مراقبت از جلسات مزبور اقدام گردیده است. پیکان
نظریه چهارشنبه: نظریه سه‌شنبه تأیید می‌شود. ثابت
توضیحات سند:
1. شارل پاپیرو سخنگوی کاخ سفید روز 18 /6 /57 اعلام کرد که از عمل انجام شده (جمعه 17 شهریور) در تهران و سایر شهرهای بزرگ ایران خوشحال است و ادامه می‌دهد ما در روز جمعه 17 شهریور اعلام کردیم که امیدواریم نظم به زودی در تهران برقرار گردد و امروز شنبه 18 شهریور را تکرار می‌کنیم. امیدمان را به بازگشت آرامش علی‌رغم تأسف عمیقمان به واسطه از دست رفتن عده‌ای و همچنین برای زخمی‌ها از دست نداده‌ایم. برای ما روشن است که نظم می‌بایستی برقرار گردد.» (ماهیت و عملکرد امپریالیسم آمریکا در ایران، صص 79 و 80) حمایت آمریکا از حکومت شاهنشاهی و تایید کشتار مردم در میدان شهدا به اینجا خاتمه نیافت. «در جریان رویداد خونین 17 شهریور 1357 کارتر در کمپ دیوید مشغول مذاکره با سادات بگین بود و ظاهراً به درخواست و توصیه مصر [و در واقع به خواست برژینسکی و دیگر مقامات سیاسی آمریکا] به شاه تلفن کرد.» (تاریخ روابط خارجی ایران، ص 305) «همه گزارش‌ها حاکی از این بود که شاه از این که موفق به برقراری نظم نشده افسرده و ناراحت است و نمی‌داند در برابر موج بعدی تظاهرات دست به چه کاری بزند. وارن کریستوفر (معاون وزارت خارجه) در کمپ دیوید با من تماس گرفت و توصیه کرد که پرزیدنت کارتر هر چه زودتر با شاه صحبت کند. من (برژینسکی) هم ضمن گزارش اوضاع ایران از پرزیدنت کارتر خواستم با شاه تماس بگیرد و کارتر هم ضمن گفت و گوی تلفن با شاه پشتیبانی آمریکا را از وی و اقداماتی که برای برقراری نظم به عمل می‌آورد تایید کرد. سولیوان (سفیر آمریکا در تهران) بعداً گزارش داد که تلفن کارتر به طور موقت روحیه شاه را تقویت کرده ولی اثر آن به زودی از میان رفت و شاه دوباره دچار تردید و تزلزل شد. (توطئه در ایران، ص 25)
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک / استان هرمزگان - کتاب 3 صفحه 329
