بازگشت به نامه شماره 8-5-1-532 – 7/11/2536 یک برگ صورتجلسه کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی
تاریخ سند: 7 اسفند 1356
بازگشت به نامه شماره 8-5-1-532 – 7/11/2536 یک برگ صورتجلسه کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی
متن سند:
شماره: 278 تاریخ: 7 /12 /2536[1356]ریاست شهربانی نقده
بازگشت به نامه شماره 8-5-1-532 – 7 /11 /2536 یک برگ صورتجلسه کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی مورخه 7 /12 /2536 در پیوست ارسال می‌گردد دستور فرمایید با توجه به مفاد آن نسبت به اجرای فوری حکم اقامت اجباری نامبردگان زیر سریعاً اقدام و نتیجه را اعلام دارند%
1ـ آقای حاج نصیر جوادی فرزند عبداله شغل اصناف سن 42 ساله حکم به اقامت اجباری1 در شهرستان بم به مدت هشت ماه
2ـ شیخ مرتضی رضوی فرزند شیخ حسن شغل واعظ سن 35 ساله حکم به اقامت اجباری در شهرستان لار به مدت هشت ماه
فرماندار و رئیس کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی نقده‌کوثر
گیرنده:
1ـ یگان ژاندارمری نقده بازگشت به نامه شماره 43-03-501-4 – 7 /12 /2536 به انضمام یک نسخه از صورتجلسه فوق‌الذکر جهت اطلاع و بدرقه فوری نامبردگان مزبور و اعلام نتیجه
2ـ ریاست ساواک نقده پیرو 276 /2 – 7 /12 /36 به انضمام یک نسخه از [ناخوانا]
______________________
1. یکی از شیوه‌های برخورد رژیم پهلوی با مخالفان و نیروهای انقلابی، تبعید آنها بود. تبعید معمولاً با حکم کمیسیون تأمین امنیت اجتماعی شهرستان صورت می‌گرفت. در این کمیسیون معمولاً فرماندار شهرستان، فرمانده ژاندارمری، فرمانده شهربانی و برخی مسئولین قضایی حضور داشتند. در انتخاب محل تبعید افراد به دوری و نزدیکی، بدی آب و هوا(مناطق گرم و کویری)، بافت قومی و اجتماعی (زبان و مذهب؛ مانند مناطق کردنشین یا مناطقی که بیشتر جمعیت آنجا را اهل سنت تشکیل می‌دادند) توجه می‌شد و محل تبعید به گونه‌ای انتخاب می‌شد که امکان فعالیت فرد در محل جدید از بین برود. در محل تبعید نیز انواع مراقبت‌ها و کنترل‌ها نسبت به فرد اعمال می‌شد.