موضوع: مجلس روضه‌خوانی در مسجد جامع
تاریخ سند: 19 آذر 1347
موضوع: مجلس روضه‌خوانی در مسجد جامع
متن سند:
به: 20ه 3 شماره: 972 /20و از: 20 و از ساعت 1235 روز 17 /9 /47 مجلس روضه‌خوانی در شبستان گرمخانه مسجد جامع با شرکت عده‌ای در حدود 100 نفر تشکیل گردید.ابتدا شیخ غلامحسین جعفری رشته سخن را در دست گرفت و اظهار داشت برادران مسلمان شما باید استقامت داشته باشید و دین را یاری کنید و نگذارید کوچکترین لطمه‌ای به دین وارد آید امر به معروف و نهی از منکر از وظایف اولیه شما است پس مسلمانی به چیست.
نامبرده ضمن دعا گفت پروردگارا ریشه یهود را از این مملکت بر کن.
خداوندا یهود مسلکها و آن‌هایی که پشتیبان یهود می‌باشند آن‌ها را خوار و ذلیل بفرما.
سپس سیدعبدالرسول حجازی، به منبر رفت و ضمن سخنان خود گفت امروز نیز یکی از فرمایشات و دستورات (آقا) را بیان می‌کنم ایشان فرمودند که معامله با یهودیان و بهائیان به کلی حرام است.
1 بنابراین شما باید در معاملات خود خیلی توجه داشته باشید.
این مجلس در ساعت 1400 پایان یافت.
نگهبان از طرف رئیس بخش 3 ـ تابش 23 /9
توضیحات سند:
1.رژیم پهلوی به حمایت از اسرائیل و یهودیان معاند در ایران دست آن‌ها را در همه امور بالاخص اقتصادی باز گذاشته بود و ارتباط تنگاتنگ بهائیان با آن‌ها این روند را شدت بخشید.
این دوران برای یهودیان ایران، دوران طلایی نام‌گذاری شد.
اندیشمند‌ان یهودی خود به این موضوع اعتراف نموده و می‌گویند: «بهبود روابط ایران ـ اسرائیل، موضع مثبت سکولار ـ ناسیونالیستی دولت مردان ایرانی نسبت به یهودیان و شرایط اقتصادی، موجب بهبود اوضاع زندگی یهودیان در ایران شده بود.
این توسعه در دوران انقلاب سفید، که از سال 1963 م آغاز شد، به اوج رسید و به عصر طلایی یهودیان ایران بدل شد.
یهودیان از استقلال دینی و فرهنگی و از آزادی‌های سیاسی برخوردار بودند و به طور وسیعی در فعالیت‌های اقتصادی شرکت می‌کردند، دیگر حتی انگیزه صهیونیسم هم عاملی برای مهاجرت یهودیان به سرزمین پرآشوب و نا امن اسرائیل نبود و چند هزار یهودی ایرانی که پیش‌تر و در سال‌های 54 ـ 1953م به اسرائیل مهاجرت کرده بودند، در میانۀ دهۀ 1970م خواستار بازگشت به ایران شدند.
با این که فعالان صهیونیسم هنوز مهاجرت به اسرائیل را تبلیغ می‌کردند و یهودیان ثروتمند ایران را برای سرمایه‌گذاری در اسرائیل برای ایجاد سازمان‌های مختلف به خصوص در «ک.
ک.
ال» تشویق می‌کردند، اما سرانجام فعالیت‌های گسترده صهیونیسم، که در اوایل دهۀ 1940 م آغاز شده بود، به طور غم‌انگیزی با عدم استقبال مواجه و در اوایل دهه 1970 م کاملاً متوقف شد.
» (فرزندان استر، مجموعه مقالاتی دربارۀ تاریخ و زندگی یهودیان ایران، هومن سرشار، ترجمۀ مهرناز نصریه، صفحه 252، نشر کارنگ، چاپ اول، سال 1384)