گزارش
گزارش
متن سند:
گزارشمحترما باستحضار میرساند :
آقاى کریستین میشل، نماینده مقیم کمیته بین‌المللى سازمان صلیب سرخ جهانى در ایران، اخیرا چند نسخه از «گزارش سالانه ـ 1977» کمیته مزبور را که جهت درج در مطبوعات جهان منتشر گردیده، در اختیار گذارده است. گزارش سالانه مورد بحث در یک و نیم صفحه چاپ گردیده و شامل مطالب و اطلاعاتى درباره فعالیتهاى و کمکهاى کمیته بین‌المللى صلیب سرخ به آوارگان، اسراى جنگى و خانواده‌هاى جنگ زده در منطقه اوگادن، رودزیا، منطقه صحراى غربى، اسرائیل، لبنان، هند و چین و غیره میباشد. یکنسخه از این نشریه، که در آن هیچگونه نامى از کشور ایران برده نشده است، بپیوست از استحضار میگذرد. نماینده صلیب سرخ تقاضا دارد که ساواک ترتیبى تخاذ نماید تا مطالب این نشریه، که جنبه تبلیغاتى داشته و به منظور جلب کمک مادى دولتها و اعانات مردم در نشریات مختلف جهان درج میگردد، در روزنامه‌هاى کیهان انگلیسى، اطلاعات انگلیسى و اطلاعات فرانسه بچاپ برسد. با عطف توجه به اینکه آقاى میشل بکمک ساواک در چاپ مطالب نشریه مورد بحث در روزنامه‌هاى فوق اصرار فراوان ورزیده و در نظر دارد، چنانچه خواسته‌اش عملى شود، نسخى از روزنامه‌هاى حاوى مطالب گزارش مذکور را بعنوان «نتیجه تلاش و فعالیت» خود به ژنو ارسال نموده و بدینوسیله نظر مقامات سازمانش را جلب نمایند، لذا پیشنهاد میگردد که بخاطر خوشنودى و رضایت هر چه بیشتر وى از ساواک با درخواستش موافقت بعمل آید. موکول به راى عالیست.1
به عرض تیمسار ریاست ساواک رسید. تاریخ 7 /5 /37 تصویب میگردد. 5 /5 /37
توضیحات سند:
شهرستان بیجار محکوم گردید ولى به دلیل همکارى با انقلابیون آن منطقه در جهت تأمین سلاح از کردستان به انارک منتقل شد. محل بعدى تبعید او اقلید فارس بود، تا این که عمر سلطنت پهلوى بسر آمد و از تبعیدگاه به زادگاه خویش بازگشت.1ـ در این گزارش آنچه روشن مى‌نماید درک متقابل نماینده کمیته بین‌الملل سازمان صلیب سرخ و دستگاه امنیتى رژیم شاه است. این که نماینده صلیب سرخ در گزارش خود نامى از ایران، زندانیان سیاسى و تبعیدى‌هاى آن نمى‌آورد و در مقابل متوقع است که دستگاه امنیتى ایران به پیشرفت کار او کمک کند و گزارش را براى بالا بردن بیلان کارى‌اش در روزنامه‌هاى انگلیسى زبان ایران به چاپ برساند، قابل توجه است. در حاشیه این گزارش موافقت مقام عالى ساواک با این پیشنهاد به چشم مى‌خورد: «تصویب مى‌گردد» این گزارش نشان مى‌دهد که رابطین صلیب سرخ بین‌المللى که معمولاً براى تهیه گزارش از زندانهاى ممالک جهان سوم و کشورهایى که با حکومت دیکتاتورى اداره مى‌شدند ـ حداقل در آن زمان ـ دیدن مى‌کردند، گزارش نهایى خود را نه برمبناى حقایق، بلکه متناسب با روابط سیاسى سازمان متبوع خود با آن کشور تدوین مى‌کردند.