تاریخ سند: 10 بهمن 1357
متن سند:
گزارش خبر برابر اطلاع واصله.1ـ 5 دستگاه اتوبوس از شهرستانهای کرمان ـ تبریز ـ اصفهان به تهران آمده اند که افراد آن اکنون در مسجد مسلم بن عقیل سکونت دارند و گفته اند اگر تا 48 ساعت دیگر آیت اله خمینی بایران نیاید با اسلحه بفرودگاه حمله خواهیم نمود.
آدرس : خیابان بیست متری کوکاکولا ـ ده متری نصر مسجد مسلم ابن عقیل ارزیابی : اقامت افراد در مسجد صحت دارد.
2ـ مالک اتومبیل سواری ژیان شماره تهران ع 26829 کارمند شهرداری میباشد از محل فروش اسلحه قاچاق با اطلاع میباشد و نشانی محل فروش آنرا باشخاص مختلف میدهد.
3ـ در ساعت 1200 مورخه 10 /9 /13571 در سبزه میدان شایع است اسلحه پخش میکنند و بهمین منظور بوسیله پنچر کردن اتومبیل ها در خیابان بوذرجمهری سد معبر بوجود آورده اند تا مأمورین نتوانند وارد عمل شوند.
2 ارزیابی : قابل تحقیق و بررسی میباشد.
ساواک در جریان است.
بند 1 بمنطقه 1 اعلام گردید.
1445 10 /11 /57
توضیحات سند:
1ـ تاریخ 10 /11 /1357 درست است.2ـ در سندهای چند روز اخیر خبرهای قابل توجهی از توزیع اسلحه در مساجد، خانه های روحانیان و دیگر اماکن خواندید.
اگر فرض بر صحت این خبرها باشد، حجم اسلحه هایی که فقط در سطح تهران توزیع می شد، با اقلامی چون لوازم خانگی که در فروشگاهها عرضه می شد، برابری می کرد! این در حالی است که اخباری نیز مبنی بر خلع سلاح فلان پاسبان در فلان خیابان در میان این گزارشها دیده می شود.
اگر وفور سلاح بدان حد بود که در این خبرها آمده، واقعا چه نیازی به تحمل مشقت خلع سلاح یک عضو شهربانی بود؟ اگر سلاح گرم با وسعت ذکر شده در این گزارشها در دسترس بود، چرا روز هشتم بهمن که درگیری در اطراف ساختمان ستاد ژاندارمری پیش آمد و حدود 30 تن از شهروندان تهرانی شهید شدند، یک گلوله هم از طرف مردم به این ستاد شلیک نگردید؟ بنابراین می توان این دست از اخبار را اولاً شایعات منعکس شده در گزارشهای فرمانداری نظامی دانست که بدون پالایش و وجین نوشته می شد و ثانیا نشانگر هراس نیروهای مسلح از این گزارشها، که توان ارزیابی را در صحت و سقم این نوع خبرهای رسیده از آنان می گرفت.