فرمایشات علیاحضرت شهبانوی ایران در پایان جشن هنر شیراز (سی ام شهریور ماه /1346)
تاریخ سند: 30 شهریور 1346
فرمایشات علیاحضرت شهبانوی ایران در پایان جشن هنر شیراز (سی ام شهریور ماه /1346)
متن سند:
بسیار خوشوقتم که اولین جشن هنر ایران با موفقیت بسیار روبرو شد.1 منظور و هدف از برگزاری این جشن بزرگداشت هنر و هنرمند ایرانی و شناساندن هنر قدیم و جدید ایران به ایرانیان و به خارجیان و همچنین بزرگداشت هنرمندان خارجی و شناساندن شیوه کار آنان به ایرانیان بود.
2 در اینجا می خواهم از تمام هنرمندانی که در این جشن شرکت کردند تشکر کنم همچنین از عموم افرادی که با علاقه و همکاری بی نظیری برای برگزاری این جشن شبانه روز زحمت کشیدند و نیز از تماشاگرانی که با حضور خود باعث تشویق هنرمندان و برگزارکنندگان این جشن بودند قدردانی نمایم.
آرزو دارم که جشن هنر شیراز در سال آینده و در سالهای بعد با موفقیت بسیار روبرو شود و به هدف عالی خود نایل آید.
توضیحات سند:
1ـ جشن هنر شیراز بازیچه ی فرح پهلوی بود و او برای دلمشغولی خود و اطرافیانش دست به اقدامی زد که عملاً فروپاشی بنیادهای فرهنگی و اسلامی ایران را در پی داشت.او جشن هنر شیراز را جولانگاهی جهت مبارزه با دین و دینداری و ارائه بی بندوباری و فحشا قرارداد با این که اکثریت جامعه ایرانی قوت لایموت نداشتند اما او به صرف میلیاردها ریال در جشن های هنر شیراز پرداخت تا به اصطلاح ایران پس از پشت سرگذاشتن عقب ماندگی ها در زمینه هنری نیز پیشرفت کند.
او در خاطراتش در این باره می نویسد: پادشاه مایل بود که کشور بعد از جبران عقب ماندگی های اقتصادی به سوی دموکراسی پیش برود و در نظر من مهمترین انگیزه برای رسیدن به دموکراسی توجه به مفاهیم فرهنگی بود ...
بدینسان فکر ایجاد یک فستیوال بزرگ جهانی هنرها نضج گرفت.
از همان آغاز آرزوی نهایی من آن بود که این فستیوال مکانی باشد برای عرضه آفرینش های هنری معاصر...
(کهن دیارا، ص 219) پرفسور جولیو کوگنی متنقد موسیقی در انتقاد از موسیقی جشن هنر می گوید: برای ما اروپایی ها آنچه که از غرب به این فستیوال می آید تازگی ندارد، مهم عنصر فرهنگ شرقی این جشنواره است که متأسفانه روی آن تأکید و تبلیغی نشده است.
وقتی من در اروپا با بسیاری از منتقدین بزرگ درباره این فستیوال صحبت می کردم هیچکدام متوجه اهمیت سهم هنر شرق در این فستیوال نبودند.
روزنامه اطلاعات، دوشنبه 19 /6 /1352 2ـ هدف اعلام شده جشن هنر شیراز مطالبی می باشد که فرح می گوید اما برخلاف این اهداف و برنامه، نه تنها جشن هنر شیراز باعث ارتقا فرهنگ و هنر و هنرمندان ایران نشد بلکه نماد اصلی آن محصولات اروپایی و تمجید و ارائه فرهنگ غربی بود که اوج آن نمایش جشن آتش، خوک، بچه می باشد.