تاریخ سند: 12 مرداد 1349
موضوع: ارسال نامه زندانی
متن سند:
شماره: 43214-49427-127 تاریخ: 12 /5 /1349
از: ندامتگاه مرکزی
به: ریاست محترم اداره کل زندانها
موضوع: ارسال نامه زندانی
محترماً به قرار نامه شماره 805 ـ 10 /5 /49 اندرزگاه شماره 3 و 4 زندانی حبیباله عسگراولادی فرزند حسین که به اتهام قتل به موجب نامه شماره 46 - 28 – 7 – 12 - 11 /3 /49 شهربانی و دژ برازجان به حبس ابد محکوم و بازداشت میباشد نامهای در مورد نتیجه امتحانات خردادماه سال 48 که در زندان برازجان شرکت نموده نگاشته که عین مشروحه وی جهت صدور اوامر مقتضی به پیوست تقدیم میگردد. ﻫ
رئیس ندامتگاه مرکزی ـ سرهنگ 2 محرری1
عیناً جهت هرگونه اقدام مقتضی به دایره آموزش و پرورش تقدیم میگردد شعبه محرمانه... 13 /5 /49
______________________
1. سرتیپ منصور محرّری؛ رئیس زندان قصر، در سال 1308 ش در سنندج به دنیا آمد. پس از طی تحصیلات مقدماتی و متوسطه و اخذ دیپلم، وارد دانشکده افسری گردید و پس از فارغالتحصیلی با درجه ستوان دومی وارد ارتش شد. وی در ارتش سمتهای مختلفی را تصدی کرد و تا درجه سرتیپی ارتقاء مقام یافت. نام منصور محرّری بیشتر با زندان قصر گره خورده است. او تا آخرین روزهای حکومت پهلوی، در ریاست این زندان باقی ماند. در اواسط تابستان 1352 ش با اوجگیری مبارزات مسلحانه علیه حکومت پهلوی در جامعه، جو زندانها نیز متشنج شد و درگیریهای متعددی بین زندانبانان و زندانیان، به ویژه در زندان قصر، رخ داد. در پی این وقایع، رئیس زندان سیاسی و رئیس زندان قصر از کار برکنار شدند و گروه جدیدی مرکب از سرلشکر کمانگر، سرهنگ منصور محرّری و سرگرد منصور زمانی که بسیار خشنتر بودند، روی کار آمدند. کمانگر ریاست کل زندانها، محرّری ریاست زندان قصر و زمانی ریاست زندان سیاسی قصر را بر عهده گرفتند و بلافاصله سیاستهای جدید و خشنی در قبال زندانیان به اجرا درآمد. هرچند منصور محرّری بسیار سعی داشت که خود را نزد زندانیان فردی روشنفکر و دمکرات نشان دهد، اما اسناد ساواک نشان میدهد که وی گاه دستورهای مقامات فوقش را دربارۀ رعایت حال تعدادی از زندانیان نادیده گرفته است. وی علت این امر را رعایت عدالت و عدم تبعیض بین زندانیان عنوان میکرد. گزارشهای متعددی از زندانیان زندان قصر در دوره پهلوی دوم و در طول ریاست محرّری بر این زندان وجود دارد که نشان میدهد که وی دارای انضباط خشک، خشونت بسیار در برخورد با زندانیان و در عین حال مطیع بیچون و چرای دستورهای مقامات مافوقش بود و همین ویژگیها سبب شد که تا پیروزی انقلاب اسلامی وی در سمت خود باقی بماند. در مرداد 1357 حکومت پهلوی برای فروکش کردن مخالفتهای مردمی علیه نظام شاهنشاهی، تعدادی از بدنامترین عناصر حکومت را دستگیر و روانه زندان کرد. یکی از این افراد بازداشت شده، سرمایهدار بدنام بهایی هژبر یزدانی بود. روابط خوب محرّری با هژبر یزدانی باعث شد تا دفتر کار محرّری به محل زندان و حبس هژبر تبدیل شود. در ماجرای پیروزی انقلاب اسلامی، این دو به اتفاق یکدیگر درتاریخ 21 بهمن 1357 از زندان گریختند و مخفی شدند؛ سپس به کشور کاستاریکا در امریکای مرکزی رفتند. محرّری و هژبر یزدانی در کاستاریکا با همکاری سرمایهداران امریکایی و صهیونیستها، تشکیلات اقتصادی و تولیدی ایجاد کردند و سازماندهی بهائیت را در امریکای مرکزی و امریکای جنوبی پی گرفتند. سرگرد یحیایی رئیس زندان سیاسی قصر نیز که از جمله زندانبانان خشن و سختگیر زندان قصر بود، داماد سرتیپ منصور محرّری بود. (دائرۀالمعارف زندان سیاسی عصر پهلوی)
منبع:
کتاب
حبیبالله عسکراولادی به روایت اسناد ساواک صفحه 257