صورت اسامی وعاظ ممنوع المنبر در ماههای محرم و صفر سال 1393
صورت اسامی وعاظ ممنوع المنبر در ماههای محرم و صفر سال 1393
متن سند:
ردیفنام و شهرت نام پدر محل سکونت1 شیخ علی اکبر هاشمی رفسنجانیعلی تهران 2شیخ غلامحسین جعفری همدانی1محمد تقی تهران 3شیخ محمد جواد باهنر2علی اصغر تهران 4محمد تقی فلسفی محمدرضا تهران 5ـ نام و شهرت : علی شریعتی مزینانی3 نام پدر : محمد تقی محل سکونت : تهران ـ مشهد 6ـ نام و شهرت : شیخ جعفر جوادی شجونی فومنی نام پدر : حاج محمد محل سکونت : تهران 7ـ نام و شهرت : محمد جواد علوی طباطبائی نام پدر : محمد حسین محل سکونت : تهران ـ قم 8ـ نام و شهرت: سید محمود علائی طالقانی نام پدر: ابوالحسن محل سکونت: بافت ردیفنام و شهرت نام پدر محل سکونت9 شیخ صدرالدین حائری عبدالحسین شیراز10شیخ محمدصادق(محی الدین)حائریعبدالحسین شیراز ـ فومن 11منیرالدین حسینی الهاشمی سید نورالدین شیراز 12علی اکبر مکارم محمود شیراز 13شیخ حسینعلی منتظری علی اصفهان 14شیخ[سید] احمد کلانتر سلطان زاهدان 15شیخ زکی اله ولی زاده میرزا جان اردبیل 16هادی مروی صباغ یحیی قم ـ آبادان17شیخ محمد مدنی مشهد 18عبدالرحیم ربانی شیرازی قم ـ تهران طی شماره 11 /11 /5111775 /312 شهربانی اصل در 161113 است.طی شماره 12 /11 /5111799 /312 کلیه ساواکها در پرونده 10338 بایگانی شود.
طبق اوامر ریاست اداره نام ردیف 18 در گزارش عرضی که در مورد وعاظ ممنوع المنبر در ماههای محرم و صفر تهیه گردیده بود افزوده شد.
توضیحات سند:
1-حجه الاسلام شیخ غلامحسین جعفری فرزند محمد تقی در سال 1281 ش در همدان متولد شد.مشارالیه تحصیل علوم حوزوی را در نجف اشرف پی گرفت و از درس آیات عظام میرزا ابوالحسن مشکینی، سید ابوالحسن اصفهانی، ضیاءالدین عراقی، شیخ محمد حسین کمپانی و سید محمد حسین نائینی بهره مند شد و به درجه اجتهاد رسید وی پس از بازگشت به ایران در سال 1328 در مسجد جامع بازار تهران به اقامه جماعت پرداخت.
وی در تاریخ 24 /8 /1350 به اتهام اهانت به رئیس مملکت، دستگیر و منزل وی مورد بازرسی قرار گرفت که از منزل ایشان اجازه نامه خطی حضرت امام (ره) و اعلامیه های چاپی علیه اسرائیل کشف گردید و بر همین اساس تا مورخ 27 /11 /1350 در زندان به سر برد.
حجه الاسلام جعفری در منابر و سخنرانی های خود، به روشنگری می پرداخت و بر علیه حکومت طاغوت، سخن می گفت و بر این اساس برای سالهای متمادی ممنوع المنبر بود که از آن نمونه سالهای 1389 تا 1393 ق می باشد.
در سال 1355 ش نام وی در لیست 56 نفری روحانیون ممنوع الخروج قرار داده شد.
آیت الله جعفری همدانی در آبان 1374 در 93 سالگی دارفانی را وداع گفت.
اسناد ساواک، ابرار، ش 2040 (27 آبان 1374) 2ـ شهید حجت الاسلام دکتر محمد جواد باهنر در سال 1312 ش در کرمان متولد شد.
در سال 32 به قم عزیمت نمود.
سطوح عالی تحصیلات اسلامی را در حوزه علمیه قم ادامه داد و نزد بزرگانی چون آیت الله بروجردی، امام (ره) و علامه طباطبائی به تلمذ پرداخت.
از سال 36 فعالیتهای مطبوعاتی خود را آغاز و سالنامه مکتب تشیع را منتشر کرد.
از جمله تألیفات او: «جهان در عصربعثت» و «شناخت اسلام» و «خداشناسی» را میتوان نام برد.
شهید باهنر از سال 41 فعالیت سیاسی خود را شروع نمود.
در پی سخنرانی در اسفند 1342 که به مناسبت سالگرد حادثه فیضیه انجام شد، دستگیر و زندانی شد و تا سال 50 از سخنرانی منع گردید.
پس از پیروزی انقلاب در سمت های زیر به انجام وظیفه پرداخت، عضویت در شورای انقلاب، عضویت در تنظیم مدارس، نماینده مردم کرمان در مجلس خبرگان، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و همچنین در کابینه شهید رجائی به سمت وزارت آموزش و پروش منصوب شد.
وی مدتی نیز نخست وزیر بود، در عصر روز 8 /6 /1360 سرانجام در حادثه انفجار بمب در یکی از اطاقهای ساختمان نخست وزیری به همراه رئیس جمهوری شهید رجائی به شهادت رسید.
- شهید سعیدی، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ص 351 3ـ دکتر علی شریعتی در سال 1312 ه .
ش در روستای مزینان نزدیک شهر سبزوار متولد شد.
تحصیلات متوسطه رادر دبیرستانهای مشهد به پایان برد و پس از گذراندن دوره ای در دانشسرای تربیت معلّم آموزگار یکی از روستاهای خراسان شد.
چندی بعد با ورود به دانشگاه مشهد در رشته ادبیات و زبان فارسی فارغ التحصیل شد.
دکتر شریعتی برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در دانشگاه سوربن این کشور در رشته زبان شناسی درجه دکترا گرفت.
آشنایی وی با لویی ماسینیون، ژان پل سارتر، ژان برگ، جرج گورویچ و فرانتس فانون بر عمق یافته های علمی او افزود.
تلاشهای سیاسی دکتر شریعتی در خارج از کشور به طور جدی ادامه یافت تا جایی که وقتی در سال 1343 به ایران بازگشت در مرز ترکیه دستگیر شد و 6 ماه به زندان افتاد.
پس از آزادی، سخنرانیهای او در دانشگاه مشهد و حسینیه ارشاد تهران توانست جوانان فراوانی را به پای افکار و آراء او بنشاند.
همین توجه به همراه افشاگریهای او علیه رژیم باعث شد که بار دیگر دستگیر و حبس شود.
دکتر شریعتی پس از آزادی از زندان تصمیم به هجرت گرفت و راهی انگلستان شد، امّا در 29 خرداد سال 1356، در عین ناباوری درگذشت و پس از انتقال به سوریه در زینبیه دمشق دفن شد.