تاریخ سند: 13 مهر 1342
س- هویت کامل خود را بیان کنید
متن سند:
تاریخ بازجوئی:13 /7 /42
س- هویت کامل خود را بیان کنید
ج - اسم سید محمد شهرت احمدی فروشانی فرزند سید مصطفی شماره شناسنامه ۹۰ صادره همایونشهر متولد ۱۳۱۳ مذهب مسلمان شیعه ۱۲ امامی - تابعیت ایران - با سواد متأهل هستم دارای ۸ نفر اولاد شغل تحصیل و منبر ساکن در اصفهان مسجد شاه1 و همایون شهر فروشان کوچه میر نصیری منزل شخصی سید محمد احمدی
س- عضو کدام یک از احزاب و دستجات سیاسی و غیره بودهاید و هستید؟
ج- نبوده و نیستم. سید محمد احمدی
س- تاکنون از طرف مأمورین انتظامی بازداشت شدهاید؟
ج- در فروردین ماه سال ۴۲ به اتهام الصاق بیانیه و اعلامیه به دیوار وسیله مأمورین ژاندارمری دستگیر و تحویل سازمان اطلاعات و امنیت شدم و مدت ۲۰ روز توقیف بودم. سید محمد احمدی
س- به چه قید و شرطی آزاد شدید؟
ج- به قید تعهد و التزام آزاد گردیدم. سید محمد احمدی
س- برابر گزارش رسیده شما متهم هستید که روی منبر نسبت به مقامات عالیه کشور توهین کرده و در موقع دستگیری متواری شدهاید اولاً شما که قبلاً در سازمان متعهد شدهاید که عملی خلاف مصالح مملکت انجام ندهید به چه علت دوباره کار خلاف خود را تکرار کردید. دوماً چرا در موقع دستگیری فرار کردید؟
ج- من روی منبر درباره مرگ و فنا و هستی خداوند و اهمیت قرآن گفتگو کردم و هیچگونه توهینی نسبت به مقامات کشور نکردم و در منزل خودمان بودم و درب منزل ابلاغ کردند که خودم را به کلانتری ۴ معرفی نمایم ولی کسی به من نگفته بود و فردا در ساعت ۴ بعد از ظهر خودم به کلانتری رفتم و کاری هم بر خلاف تعهد خود انجام ندادهام. سید محمد احمدی
س- چنانچه بعد معلوم شود که روی منبر علیه مقامات عالیه کشور توهین کردهاید و بر خلاف تعهد قبلی رفتار نمودهاید چه خواهید گفت.
ج - من پایبند به تعهد خود هستم و هیچگونه خلافی هم نکردهام و چنانچه معلوم شد خلاف تعهد خود کردهام و روی منبر علیه مقامات توهین نمودهام حاضرم مطابق قانون و مقررات با من رفتار شود. سید محمد احمدی
س۔ اظهارات خود را چگونه گواهی میکنید؟
ج- جواب سؤالات را خواندم امضاء میکنم. سید محمد احمدی
بازجو شادمانی
توضیحات سند:
١- مسجد جامع عباسی که قبل از انقلاب اسلامی مسجد شاه نامیده میشد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به مسجد امام شهرت یافته، مهمترین مسجد دوره صفوی در شهر اصفهان از لحاظ عظمت هنر معماری و کسرت تزئینات مسجد جامع عباسی (مسجد امام) است که در ضلع جنوبی میدان نقش جهان واقع شده است. ساختمان بخش اصلی این مسجد، که از شاهکارهای معماری و کاشی کاری و حجاری ایران در قرن یازدهم است، در سال ۱۰۲۰ به دستور شاه عباس اول شروع شده و در سال ۱۰۲۵ به اتمام رسیده است و ساخت و تزئین سایر بخشهای مسجد تا زمان جانشینان او شاه صفی و شاه عباس دوم ادامه یافته است. معمار و مهندس این مسجد استاد علیاکبر اصفهانی بوده و کتیبههای مسجد به خط خوشنویسان بزرگ عصر صفوی یعنی علیرضا عباسی، محمدرضا امامی و عبدالباقی تبریزی نوشته شده است. بدنه هر دو مناره سر در، باشکوه مسجد به طور یکسان با خطوط بنائی مارپیچ تزئین شده است. این مسجد دارای دو شبستان مسقف زمستانی است که یکی در جانب شرقی صحن و دیگری در جانب غربی و قرینه آن بنا شده است. شبستان ضلع شرقی بسیار بزرگتر از شبستان غربی است، ولی هیچگونه تزئیناتی ندارد و پوشش آن با گچ ساده است. اما سقف شبستان غربی و اطراف آن با کاشیهای خشت هفت رنگ، که بویژه رنگ زرد آن بسیار زیباست، آراسته شده است.
محراب این شبستان یکی از زیباترین محرابهای مساجد تاریخی اصفهان است که با کاشی هفت رنگ تزئین گردیده است. طرحهای بدیع و متنوع، با جلوهای از کاشیهای هفت رنگ، مقبرههای زیبا و فریبنده و خطهای ثلث از آیات قرآنی، تنیده در هم، جلودای فراموشنشدنی و جذبهای ابدی به مسجد امام بخشیده و آن را به آئینه تمام نمای شکوه و عظمت معماری عصر صفویه مبدل ساخته است. آشنائی با شهر تاریخی اصفهان. لطفالله هنرفر
منبع:
کتاب
روشنگر دوران / حجتالاسلام حاج سید محمد احمدی به روایت اسناد ساواک صفحه 27