موضوع : تحریکات آقای شیخ بهاءالدین محلاتی
تاریخ سند: 9 فروردین 1341
موضوع : تحریکات آقای شیخ بهاءالدین محلاتی
متن سند:
گیرنده : مدیریت کل اداره سوم فرستنده : ساواک فارس شماره: 4150/ د / ف 8 روزنامه اطلاعات در شماره 10752 سه شنبه بیست و دوم اسفند شرحی تحت عنوان (شیراز شهر عشق و شراب) نوشته بود این موضوع سبب شد که آقای شیخ بهاءالدین محلاتی که وابسته به جبهه ملی1 می باشد وسیله ایادی خود در منابر و تکایا به روزنامه اطلاعات حمله نموده و آن را تحریم نماید گرچه اصل موضوع چندان مهم نیست لیکن این قبیل تحریکات مرتبا از ناحیه این شخص معمول می گردد.رئیس سازمان اطلاعات و امنیت فارس و بنادر ـ آرشام2
توضیحات سند:
1ـ آیه اللّه محلاتی هیچ گونه وابستگی به جبهه ملی نداشت.ایشان از برخی از اقدامات دکتر مصدق و جبهه ملی در دهه سی حمایت نموده بود.
2ـ محمدعلی درخشی علاف که نام خانوادگی خود را به آرشام تغییر داد و به این نام مشهور گردید؛ عضو عالیرتبه ساواک بود.
او سال 1300 ش در مشهد زاده شد.
در جوانی به خدمت ارتش پیوست و از 1321 ش فعالیت اطلاعاتی خود را در رکن 2 ستاد لشگر 8 خراسان آغاز کرد.
در طول جنگ جهانی دوم و همزمان با اشتغال ایران توسط نیروهایی متفقین با دستگاه اطلاعاتی نظامی انگلیس به همکاری پرداخت و در پایان جنگ اقداماتی علیه نیروهای اطلاعاتی شوروی انجام داد.
از جمله در شکست شورش افسران چپگرای لشکر خراسان دست داشت.
بدین خاطر مورد توجه بیشتر انگلیسیها قرار گرفت و اقدام به ایجاد شبکه های مخفی اطلاعاتی در آذربایجان کرد تا اطلاعات مورد نیاز انگلستان را تهیه کند.
پس از آن به سمت رئیس تجسس رکن 2 لشگر خراسان منصوب گردید.
در مرداد 1331 ش بار دیگر به آذربایجان رفت و تا کودتای 28 مرداد 1332 در آن منطقه به سر برد.
بعد از کودتا به سمت رئیس اطلاعات لشکر خراسان گماشته شد.
همزمان با تأسیس ساواک در 1335 ش به توصیه و سفارش انگلستان به سمت ریاست ساواک خراسان منصوب شد، زیرا او از عوامل سازمان MI- 6 انگلیس در ساواک بود.
مدت پنج سال در سمت رئیس ساواک خراسان به رژیم خدمت کرد و افزون بر آن ریاست هیأت کشتی و ورزشهای باستانی خراسان را هم عهده دار بود.
در شهریور 1340 ش به سمت ریاست ساواک فارس و بنادر گماشته شد و تا آذر سال بعد این مقام را حفظ کرد.
در این تاریخ به مرکز منتقل گردید و در اداره کل یکم ساواک مشغول فعالیت شد.
پس از طی دوره ویژه در شهریور 1345 به ریاست ساواک کرمان رسید و تا آذر 1357 توانست مقام خود را حفظ کند.
او نقش مهمی در قتل عام مسجد جامع کرمان در مهرماه 1357 داشت.