گزارش خبر موضوع : دکتر مظفر بقائی کرمانی
گزارش خبر موضوع : دکتر مظفر بقائی کرمانی
متن سند:
در ساعت 1000 مورخه 3 /11 /36 جلسه ای با شرکت 12 نفر از جمله بقائی و هاشمی.آئینه چی.
ملحمی.
اسلامیت.
غنائی.
شیخ رضا.
آزمون (اهل اصفهان) شیرازی.
جعفری سرایدار در محل حزب زحمتکشان ملت ایران1 تشکیل گردید ابتدا غنائی گفت دیشب آقای جهان مدار فوت کرده بقائی از شنیدن خبر فوت جهان مدار تکانی خورد بی اختیار شروع به گریه کرد هاشمی گفت پایگاهی را از دست دادیم و سپس دکتر بقائی بطور مؤدبانه شماره تلفن را گرفت گفت جناب آقای دکتر ولی پاسخ دادند که نیستند گفت خبر کنید با من تماس بگیرد بعد از چند ثانیه تلفن زنگ زد بقائی گوشی را برداشت مانند یک زیردست که با مافوق صحبت میکند سلام کرد و پس از احوال پرسی گفت اکنون در محل حزب با رفقا هستیم یکی از رفقای حزبی ما بنام جهان مدار فوت کرده خواستم بعرض رسانده باشم.
دیگر خبر تازه ای نداریم بعدا گوشی را سرجایش گذاشت و سئوال کرد چه کسی اعلامیه مهندس بازرگان و مطهری را دیده است.
غنائی پاسخ داد گویا در متن اعلامیه دو نفر با هم اختلاف داشته مجبور شدند اعلامیه ها را جمع آوری و یا پخش نکرده اند فقط دو نصفه از اعلامیه های مزبور بدست دوستان افتاده و آنرا فتوکپی کرده اند سپس آئینه چی گفت روز پنجشنبه 29 /10 /36 با فشار از تعطیلی بازار جلوگیری کردند و عده ای نیز دستگیر شدند آزمون گفت در اصفهان خیابان صائب تبریزی هنگامیکه دبیرستان تعطیل میشود ناگهان عده ای با دردست داشتن شعارهای بسیار تند و زننده بین دانش آموزان دیده میشوند ولی پلیس متوجه شده مردم را متفرق میکند.
ولی افراد که بلوا راه انداخته بودند متواری شده تنها عده ای از دانش آموزان بیگانه دستگیر میشوند.
در این اثنا دکتر بقائی خطاب به آزمون گفت از شما سئوال میکنم در این تظاهرات و زد و خوردها در اصفهان مردم در حواشی چه نظری داشتند من نظر کلی مردم واقعی را میخواهم.
آزمون پاسخ داد 20% از مردم با دولت مخالف میباشند 80% مردم با صدای بلند می گویند ما دستورات و قوانین دولت را محترم میشماریم تا جائی که با دین ما مغایر نباشد.
اگر بخواهند دین ما را لگدمال کنند یا خدای نکرده ضعیف جلوه دهند ما از هر چیز چشم خواهیم پوشید و حالت دفاعی از دین خواهیم گرفت.
ملحمی گفت آخر ما نفهمیدیم شهدای قم چند نفر بودند.
هاشمی پاسخ داد آمار دقیق دارم اضافه کرد روز پنجشنبه 29 /10 در سرای بوعلی چند نفر بهائی فرش فروش مغازه باز کرده بودند.
ضد دولتی ها داخل کاروانسرا شدند یکی دو نفر را به شدت مضروب کردند و شیشه ها را شکستند.
دراین موقع دکتر مظفر بقائی خطاب به حاضرین گفت مواظب باشید حزب ما اکنون هیچ ماموریتی ندارد هرکس که شعار میدهد یا اعلامیه پخش میکند خود را داخل نکنید ما در حال حاضر تماشاچی هستیم و سکوت کرده ایم شیخ رضا گفت شاه حسینی را دیدم گفتم چه خبر گفت ما آماده هستیم دنبال رهبر می گردیم.
شیخ پاسخ داد که بقائی برای رهبری خوب است و از وی میخواهد به طرف دکتربقائی گرایش نماید ولی شاه حسینی پاسخ میدهد دکتر شاپور بختیار را در نظر گرفته ایم بقائی گفت آنها با ما سازگار نیستند.
حزب ما در چهار چوب قانون اساسی فکر میکند اگر کسی در حزب برخلاف ایده ما صحبت کرد باو کاری نداشته باشید فقط اسم او را یادداشت کنید بدهید اگر قوانینی مسئول کمیته حزب نبود خودم جلوگیری میکنم زیرا ما مسئول گذشته دیگران نیستم.
نظریه شنبه : نظری ندارد نظریه یکشنبه : شنبه در گفتار خود صادق بوده موضوع را کتبا گزارش نموده است.
طالع نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه مورد تائید است.
توضیحات سند:
1ـ حزب زحمتکشان: حزب زحمتکشان ملت ایران توسط خلیل ملکی و مظفر بقایی تأسیس شد.ملکی که به دنبال وقایع آذربایجان از حزب توده جدا شده بود با بقایی همداستان شد.
ملکی و یارانش (قندهاریان، جلال آل احمد، محمدعلی خنجی، ناصر وثوقی، غلامرضا وثیق، نادر پور، هوشنگ ساعد لو و...) امور تشکیلاتی، آموزشی، مطبوعاتی و عقیدتی حزب را در دست گرفتند و فعالیتهای سیاسی در اختیار بقایی و یاران او باقی ماند.
جریده شاهد ارگان سیاسی حزب زحمتکشان بود که تحت نظارت بقایی روزانه منتشر می شد و ملکی هفته نامه نیروی سوم و ماهنامه علم و زندگی را تأسیس کرد.
پس از حوادث سی تیر 1331 و دوری محسوس بقایی از مصدق اختلافات داخلی حزب زحمتکشان آغاز شد.
گروه ملکی که اکثریت فعالان، سازمان دهندگان و نویسندگان حزب را تشکیل می دادند اعتقاد داشتند که حزب زحمتکشان نمی باید از پشتیبانی فعال خود از دکتر مصدق دست بر دارد، در حالی که مظفر بقایی خواستار مخالفت علنی با مصدق شده بود.
این اختلاف چراغ عمر یک ساله حزب زحمتکشان را خاموش کرد.
سالهای پس از کودتای 28 مرداد 32 حزب زحمتکشان رسماً منحل نشد، امّا فعالیت چشمگیری نیز نداشت.
ولی بعدها در دهه پنجاه با تجدید فعالیت محدود احزاب، حزب زحمتکشان ملّت ایران که به رهبری مظفر بقایی تلاشهایی کم رنگ صورت داد که شباهتی به فعالیتهای عادی یک حزب سیاسی نداشت.