تاریخ سند: تیر 1348
متن سند:
شماره : 1228 ر د ب ع ریاحی رئیس دزدها [و] ولینعمت ولیان1 و معصومی و گلسرخی2 برای ماست مالی کردن [می خواهند] پرونده ملیونها دزدی خود [را ]که بدست دزدهائی مثل فرجادی، شکیبی، علوی مقدم که سبیلشان بوسیله ولیان و معصومی دزد از محل دزدی های ریاحی چرب شده از بین ببرند و دزدی مانند ریاحی را بیگناه حساب نمایند.ولیان آنچه که از استاد خودش ریاحی آموخته است برای پر کردن جیب خودش در اصلاحات ارضی بکار می برد.
اگر بکار اصلاحات ارضی دقیقا رسیدگی شود، بی نظمی و رشوه گیری و چپاول، بیش از شرکت واحد است.
درباره شرکت واحد هر چه گفتیم و نوشتیم توجه نکردند تا پس از مدتها که کار دزدی به اینجا رسید آنهم بدست مرد باشرفی که در صحت عمل قابل مقایسه با دزدهائی مانند فرجادی و شکیبی و علوی مقدم نیست.
کاسه کوزه ها بیرون ریخته شد و افتضاح کار معلوم شد.
وضع اصلاحات ارضی بدتر از شرکت واحد است ولی ولیان می خورد و [چون] به دزدها در بازرسی شاهنشاهی که به سازمان شریف وارد شده اند می خوراند، کاری بکار او ندارند.
راه جدیدی که برای دزدی بیشتر برای خودش پیدا کرده تأسیس بانک تعاون است که حتما یک دزدی مثل خودش [را] در رأس آن کار قرار خواهد داد تا بتواند دزدی بیشتری بکند.
ولیان بدست ایادی خود مرتب سرقفلیهای استان ها را جمع آوری می کند و پولها را بوسیله بختیار در بانک سویس اندوخته می کند.
این پولها به دلار آزاد تبدیل می شود و برای او فرقی نمی کند چون زحمت کشیده نیست که دلش بسوزد منظور او باز نشدن دستش است و تمام این پولها را به اسم شاهنشاه می گیرد و برای ترسانیدن کارمندان مرتب صحبت از شرفیابی خود می کند و با این حقه بازی ها و تقویتی که از جانب دستگاهها می شود بیش از حد در کارمندان پاک اصلاحات ارضی رعب و وحشت بوجود آورده و جیب خودش را هر روز بیشتر پر می کند.
ولیان برای جلوگیری از افشای دزدی های خودش در زمان ریاحی در وزارت کشاورزی نمی گذارد پرونده دزدی ریاحی زیردست اشخاص باشرف در آن سازمان برود و [آنها را ]با کمک دزدهائی مثل فرجادی و شکیبی از بین [می]برد.
فیروز اعتضادی مظفر رونوشت برابر اصل است اصل در 225012 جلد 3
توضیحات سند:
1ـ عبدالعظیم ولیان فرزند «باباخان» در سال 1303 در تهران متولد شد.وی از جمله عناصر محوری در کابینه امیرعباس هویدا و صاحب نقش در اجرای اصلاحات ارضی در دوران وزارت خود بود.
وی بعد از ورود به ارتش دوره افسری را در دانشکده افسری در مهرماه 1326 هنگامی که بیست و چهار سال داشت، به پایان برد و برای آموزش دوره رسته ای به دانشکده توپخانه امریکا اعزام و بعد از پایان دوره، در سال 1335 بعد از مدتی برای گذراندن دوره عالی رسته ای توپخانه مجددا به امریکا از طریق ارتش عزیمت نمود و در سال 1341 دوره مذکور را پشت سر گذارد.
او در کنار آموزش های نظامی توپخانه ای موفق شد لیسانس خود را در رشته علوم سیاسی در دانشکده حقوق دانشگاه تهران اخذ کند و در دوران خدمت در یگانهای لشگری و در ارتش به سمت هایی همچون فرماندهی واحدهای توپخانه و تا حد معاونت گردان و سپس بازرسی نظامی لشکر 5 و آجودان فرماندهی سپاه 5 جنوب و بعد از آن هم رئیس شعبه قوانین اداره یکم ستاد بزرگ ارتشتاران ارتقاء یابد.
ولیان به عنوان وزیر اصلاحات ارضی و پس از اعلام ختم اصلاحات ارضی و انحلال وزارتخانه مزبور به عنوان وزیر تعاون و امور روستایی در کابینه حضور داشت.
در دوره وزارت متناسب با اشتغال در امر اصلاحات ارضی علاوه بر عضویت در دفتر سیاسی حزب در راس کمیته کشاورزی حزب ایران نوین نیز قرار داشت و به مقام آجودان کشوری شاه هم رسید.
ولیان در دوره وزارت به عنوان عنصری فریبکار، دروغگو، فحاش، مال اندوز و اختلاس کننده معرفی شده است.
ر.ک : عبدالعظیم ولیان به روایت اسناد ساواک ـ مرکز بررسی اسناد تاریخی ـ 1379 2ـ ناصر گلسرخی از 27 /7 /1346 به عنوان وزیر منابع طبیعی وارد کابینه هویدا شد.
وی از قماربازان مشهور در ایران و اروپا بود.
غالب جلسات آنها در منزل خسروانی تشکیل می شد و در همین جلسات هم کلاهبرداری های زیادی انجام می گرفت که به همراه وزیر کشور و وزیر دادگستری بود برخی از کلاهبرداری ها بدین شکل انجام می گرفت که واسطه به گلسرخی (وزیر منابع طبیعی) می گفت فلان بازاری یا مالک یک میلیون متر مربع در فلان منطقه زمین دارد و ارزش آن زیاد است، کافی است آگهی دهید و این زمین را به استناد ماده 56 جزء اراضی منابع طبیعی (ملی) اعلام کنید.
بعد واسطه از صاحب زمین میلیونها تومان رشوه می گرفت و با وزیر نصف می کرد و یک هفته بعد وزارت اعلام می کرد که در روزنامه اشتباه شده و زمین مذکور جزء منابع طبیعی نیست.
ناصر گلسرخی بعد از وزارت در اروپا به قمار کردن می پرداخت و در 1356 به سبب کشیدن 6 فقره چک بی محل در یکی از قمارخانه های شهر «تونون له بین» روانه زندان گردید وی در مدت تصدی وزارت چندین دستگاه آپارتمان در کنار دریاچه ژنو خرید و اموالی نیز در فرانسه جمع کرد.
در زمان وزارت زمینی را در شمال به منشی خود بخشید و منشی او زمین اهدایی از مردم را به چهار میلیون تومان فروخت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی وی به فرانسه رفت و در اردیبهشت 59 مبلغ یک میلیون دلار باخت و باز مجبور به کشیدن چک بی محل گردید که مجددا دادگاه فرانسه او را به مدت 8 ماه روانه زندان کرد