موضوع: دکتر على امینى
تاریخ سند: مهر 1357
موضوع: دکتر على امینى
متن سند:
گزارش خبربه: 312 شماره گزارش: 26272 /20 ﻫ 12
از: 20 ﻫ 12 تاریخ گزارش: 26 /7 /57
موضوع: دکتر على امینى
دوشنبه شب 24 /7 /57 آقاى اردشیر زاهد ى با دکتر على امینى تماس گرفت و پس از احوالپرسى اظهار داشت:
بنده جمعه یا شنبه می‌خواهم بروم و می‌خواستم بیایم شما را ببوسم و چه موقع وقت دارید بیایم خدمتتان. امینى گفت: شما کى می‌توانید و اردشیر گفت هر موقع شما تعیین بفرمایید امینى اظهار داشت واقعاً مى‌خواهید بروید؟ اردشیر گفت بله من آنجا گرفتارى دارم و باید بروم و عرض کردم که در آنجا یک شام خصوصى دارم که کارتر و خانمش مى‌آیند و امینى با ناراحتى گفت من تعجب کردم که شما کجا مى‌روید و زاهدى اظهار داشت مى‌رویم و برمى‌گردم چون رئیس جمهورى که هیچ جا نمى‌رود دعوت من را قبول کرده و ولیعهد را هم دعوت کرده‌ام و اگر بهم بزنم زشت است و اگر خودم نباشم باز زشت است و امینى سؤال کرد شما جمعه تشریف مى‌برید زاهدى گفت اگر خدا بخواهد مایلم روز جمعه حرکت کنم که یک شب هم در پاریس باشم و بعد بروم وگرنه شنبه مستقیم مى‌روم. بعد امینى گفت ترجیح مى‌دهم خودم بیایم پهلوى شما و اردشیر قبول نکرد و امینى گفت منزل من خیلى شلوغ است و مناسب نیست و بالاخره پس از تعارفات زیاد اردشیر قبولاند که امینى را در منزلش ملاقات نماید و قرار گردید روز چهارشنبه ساعت 00 /18 مورخ 26 /7 /57 اردشیر زاهدى به منزل امینى برود و وى را ملاقات نماید.
در خاتمه امینى به زاهدى اظهار داشت‌که از ایران پست (فرشاد) که در لندن چاپ مى‌شود به من متوسل شده و تقاضا داشتند که با جنابعالى مصاحبه‌اى انجام دهند بعد زاهدى با خنده گفت راستش اینکه من تصمیم گرفته‌ام که کمتر حرف بزنم و امینى با خنده در جواب زاهدى گفت من که نمى‌توانم و اضافه نمود به آنها جواب داده‌ام که ایشان مصاحبه نمى‌کنند سپس زاهدى به امینى اظهار داشت مى‌خواستم به عرضتان برسانم که یکى هست باسم «موریس» مال لوس آنجلس تایمز و یکى هم «راندل» مال واشنگتن پست اینها با من ناهار مى‌خوردند و خیلى معذرت مى‌خواهم که نمره جنابعالى را به آنها دادم و بعد هم با شما تماس مى‌گیرند و هر طور مایل بودید مصاحبه کنید و اگر نخواستید به صورت آپدررکورد (ضبط نوار) و امینى در جواب گفت باین صورت بهتره و اشکالى ندارد. زاهدى بیان داشت البته اینها از من تقاضا کرده بودند و چون چند نفرى در اطاق بودند نمى‌خواستم جواب منفى به آنها بدهم به هر حال مى‌آیند حضورتان و از یکدیگر خداحافظى نمودند.
ضمناً آقاى اردلان1 وزیر دربار با على امینى تماس گرفت و اظهار داشت همانطور که فرموده بودید این آقایان (دکتر معین‌زاده و چند نفر دیگر) قبلاً تقاضاى خود را تسلیم کنند و بعد وقتى برایشان تعیین خواهیم کرد.
نظریه یکشنبه: مطالب مندرج در متن خبر مورد تأیید است. ضمناً استنباط گردید در روز شنبه 22 /7 /57 حدود ساعت 00 /18 امینى آقاى شریف امامى را در منزلش ملاقات نموده است.
نظریه سه‌شنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
نظریه چهارشنبه: نظریه سه‌شنبه تأیید مى‌گردد.
توضیحات سند:
1ـ علیقلى اردلان در سال 1276 ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى را در مؤسسه عالى ایران و آلمان به پایان رسانید. سپس وارد مدرسه علوم سیاسى شد. در سال 1300 دیپلم گرفت و به لندن عزیمت کرد و تحصیلات عالى را در آن جا ادامه داد و موفق به اخذ دکترا در رشته علوم اقتصادى گردید.نامبرده سمت‌هائى از جمله: سفارت برلین به صورت افتخارى، مترجم اداره اطلاعات و ترجمه، نایب سفارت واشنگتن، دبیر دوم سفارت پاریس، وزیر مشاور، معاون سیاسى وزارت خارجه، وزیر صنایع و معادن، وزیر امورخارجه، سفیر کبیر ایران در آمریکا و... را عهده‌دار بود.
اردلان از مهره‌هاى به اصطلاح خوشنام و داراى وجهه عمومى بود که رژیم شاهنشاهى دراواخر عمر خود براى به ظاهر آشتى با ملت وى را به سمت وزیر دربار شاهنشاهى منصوب کرد و بخشنامه بیست ماده‌اى کنترل افراد خانواده سلطنتى توسط وى ابلاغ مى‌شود تمامى معاونان وزارت دربار شاهنشاهى در زمان تصدى او از پست خود استعفا کردند و یک سرى اقدامات عوام‌فریبانه دیگر مثل بازگردانیدن قسمت‌هاى دولتى وزارت دربار به بخش‌هاى مربوط و... انجام مى‌شود.
لیکن تأثیرى ندارد و عمر رژیم به پایان خود نزدیک مى‌شود. اردلان از اعضاى جمعیت فراماسونرى و عناصر مورد اعتماد شاه بود و تا آخرین لحظه عمر سیاسى خود سعى داشت رژیم پهلوى را حفظ نماید. مشارالیه پس از پیروزى انقلاب اسلامى از خدمت دولتى منفصل شده است. (اسناد ساواک پرونده‌هاى انفرادى)
ر.ک: بزم اهریمن جلد اول ص 36