[موضوع:] دبیرستان احمدیه1 اصفهان
تاریخ سند: 4 خرداد 1347
[موضوع:] دبیرستان احمدیه1 اصفهان
متن سند:
[موضوع:] دبیرستان احمدیه1 اصفهانمحترماً به عرض می‌رساند با توجه به کشف فعّالیت‌های مضره اخیر تعدادی از دانش‌آموزان و بررسی حاصله در روی دبیران و رئیس این دبیرستان مشخص گردید کادر آموزشی و به ویژه رئیس این دبیرستان از افراد مذهبی متعصب و حتی برخی آنان خرافاتی بوده که روی اصل تعصبات مذهبی شدید توجهی به مسائل ملی و میهنی در دبیرستان نداشته و با عدم آموزش و آشنایی دانش‌آموزان به مسائل ملی و میهنی موجبات زمینه مساعد جهت فعّالیت مضره را ناآگاهانه در دانش‌آموزان معصوم فراهم و در نتیجه سبب گرفتاری برای آنان و خانواده‌های آنها گردیده است و از طرفی هم رئیس دبیرستان به علت اینکه غیر از شغل آموزشی که دارد فردی روحانی و واعظ است به هیچ وجه شایستگی و مدیریت ندارد.
علیهذا پیشنهاد می‌گردد در صورت تصویب ضمن مذاکره با مسئولین مربوطه نسبت به تعویض رئیس این دبیرستان اقدام و با توجه به آلودگی دانش‌آموزان این دبیرستان فردی شاهدوست و میهن‌پرست و مومن به لوایح انقلابی2 و مدبّر از فرهنگیان را با نظر ساواک به این شغل بگمارند و در ضمن در سال تحصیلی آینده نیز سعی شود نسبت به پراکندگی دبیران موجود این دبیرستان اقدام گردد و تدریجاً این محیط آلوده پاک گردد.
آقای تابش مراجعه نمایید تا فعلاً به آقای مدیر کل تلفن شود و سپس مراجعه و مذاکره لازم را بنمایید. 5 /3[تقوی]
محترماً طبق حکایت پرونده این شخص از طرفداران خمینی نیز بوده است و انتصاب یک رئیس جدی و وطن پرست ضروری است. نادری4 /3/[1347]
مذاکره گردید. کلاسه 3521
توضیحات سند:
1. احمدیه: در راستاى تعلیم و تربیت اسلامى نسل آینده و تقابل با سیاست‌هاى غرب‌گرایانه رژیم پهلوى و نیز واکسینه کردن قشر جوان در برابر فرهنگ منحط لائیک مجموعه‌ای که به موقوفه احمدیه در اصفهان معروف است در سوم شعبان 1344 افتتاح شد. نام اصلی این تشکیلات که در این سال بنا شد موسسه دینی و علمی چهارده معصوم اصفهان بود که اولین بنای آن به نام پیامبر اسلام و اولین معصوم «احمدیه» نامیده شد – که از دبستان، (کلاسهاى روزانه و شبانه)، کتابخانه و سالن سخنرانى تشکیل شده بود ـ توسط علمای اصفهان بنیان نهاده شد. هیئت موسس عبارت بودند از: آیت‌الله سید حسین خادمی، مقام نظارت شرعی تشکیلات، - سید جمال الدین صهری (مدیر عامل) شیخ مهدی مظاهری، معاون – شیخ غلامرضا فیروزیان، منشی جلسات – شیخ محمد رضا ناطق، سرپرست کتابخانه – شیخ محمدحسین منصورزاده، بازرس و میرزا حسن کلاهدوزان، مقام نظارت مالی تشکیلات. اساسنامه تشکیلات دینی و علمی چهارده معصوم اصفهان به عنوان یک تشکیلات آموزشی و مذهبی در 1 ماده و 3 تبصره در 7 /10 /1344 به تصویب رسیده و کار خود را آغاز کرد.حجت‌الاسلام محمدحسین منصورزاده یکی از موسسین در مورد تاریخچه تأسیس و اهداف این موسسه چنین می‌گوید:
احمدیه از سال 44 ابتدا طرح آن را اینجانب و آقای مهدی مظاهری دادیم و غرض از این کار تشکیل دبستان و دبیرستان و کودکستان که رقابت نماید با مدارس اقلیت‌های مذهبی موجود در شهرستان اصفهان و چون ما دو نفر دست تنها بودیم و از همه اهل علم دعوت کردیم که دیگران هم در این کار با ما تشریک مساعی نمایند. جلسات پی در پی و هفتگی در منازل اشخاص تشکیل شد و تقریباً یک سال طول کشید و به نتیجه نرسید تا اینکه عده‌ای از آنها مانند آقای صهری – حاج آقا فخرالدین کلباسی – آقای دکتر جمال‌الدین سیادت موسوی – آقای دکتر خلیل رفاهی – آقای سید شهاب‌الدین صفوی قمی – آقای شیخ محمدرضا ناطق و شیخ غلامرضا فیروزیان این عده هیئت مدیره را تشکیل دادند و من نیز جزو این عده بودم و پیشنهاد شد که یکی از تجار بازار با یکی از روحانیون برای نظارت در امور مالی و شرعی انتخاب بشوند و جزو هیئت مدیره قرار گیرند. برای این کار آقای حاج میرزا حسن کلاهدوزان و آقای خادمی مورد قبول اکثر واقع شدند و قبول کردند و برای بودجه پیشنهاد شد قبوض چاپ کنند و در مجالس روضه‌خوانی و ... به مردم بفروشند و این کار عمل شد و از این پول که در حدود 40 هزار تومان جمع‌آوری گردیده بود توسط آقای شیخ محمدرضا ناطق یک قطعه زمین خریداری گردید و برای مالکیت آن 6 نفر از آقایان متولی معین شدند و زمین وقف شد که این عده عبارت بودند از آقای کلاهدوزان – آقای ناطق – آقای فیروزیان - آقای مظاهری – آقای صهری و آقای خادمی که در وقفنامه قید شده و محضری است و شروع به ساختمان شد و با پول‌هائی که از فروش قبوض و یا کمک‌های دیگر که مردم 1000 تومان، پانصد تومان می‌دادند طبقه اول شروع به ساختمان شد و این سه ساله به همین ترتیب مشغول ساختمان بودیم یک مقدار از آن ناقص بود که تکمیل و محل آن در محله بیدآباد می‌باشد و اکثر این پول‌ها توسط مریدان آقا مظاهری که وجهه خوب دارد جمع‌آوری می‌گردید.
مسئولین این موسسه به مناسبت‌هاى مختلف از اندیشمندانى همچون علامه محمد تقى جعفرى، استاد شهید مرتضى مطهرى، شهید دکتر مفتح، علامه امینى و ... دعوت مى‌کردند تا شیفتگان علم و فضیلت از سخنان آنان بهره‌مند شوند.
این مؤسسه با پوشش کارهاى فرهنگى به امور سیاسى همگام با نهضت روحانیت مى‌پرداخت. به همین دلیل رژیم همواره تلاش مى‌کرد به هر نحو ممکن بر آن تسلط یابد؛ لیکن حمایت‌هاى قاطعانه آیت‌الله خادمى باعث عقب نشینى دستگاه مى‌گردید و در نهایت در نوک حمله اتهام‌هاى ناروا و ناجوانمردانه ساخته و پرداخته ساواک قرار مى‌گرفت که این جوسازی‌ها هرگز مانع تربیت نسل جوان و انقلابى در این مؤسسه نشد.
بسیاری از پرورش یافتگان این مرکز در جریان انقلاب اسلامی، از سردمداران تظاهرات و اقدامات انقلابی بودند که بعضی از آنان به خیل شهیدان پیوستند.
2. لوایح ششگانه یا انقلاب سفید: پس از طرح اصلاحات ارضی و لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، سومین طرح آزمایشی آمریکا برای تحکیم نفوذ در ایران، طرح انقلاب سفید بود.
در 19 دی ماه سال 1341 ﻫ ش شاه در تکمیل دو طرح قبلی، اصول شش‌گانه‌ای را به نام انقلاب سفید به شرح زیر اعلام کرد:
1- الغای رژیم ارباب رعیتی
2- تصویب لایحه قانونی ملی کردن جنگل‌ها
3- فروش سهام کارخانجات دولتی به عنوان پشتوانه اصلاحات ارضی
4- سهیم کردن کارگران در منافع کارگاه‌های تولیدی و صنعتی
5- اصلاح قانون انتخابات
6- ایجاد سپاه دانش به منظور اجرای تعلیمات عمومی و اجباری
روزنامه‌های وابسته به حکومت برای ترسیم چهر‌ه‌ای مترقی و اصلاح‌طلب از شاه و القای این اصول، تبلیغات بسیاری به راه انداختند اما همه می‌دانستند هدف اصلی این طرح و طرح‌های مشابه، فریب مردم، حفظ حکومت شاه و تحکیم پایه‌های نفوذ امریکا در ایران است.
نخست وزیر روز 6 بهمن را روز رفراندوم اعلام کرد و گفت که لوایح ششگانه شاه در سراسر کشور به آراى عمومى گذاشته خواهد شد.
پس از این اعلام، امام خمینی (ره) با انتشار اعلامیه‌ای، ضمن بر شمردن بعضی اشکالات لوایح ششگانه و مغایرت آن با قانون اساسی، شرکت در رفراندوم را تحریم کردند. با انتشار اعلامیه امام در دوم بهمن 1341 ﻫ ش تظاهرات وسیعی در تهران علیه برگزاری انتخابات انجام شد و عده زیادی از مردم به منزل آیت‌الله سید محمد بهبهانی رفتند و اعلامیه مشترکی از طرف ایشان و آیت‌الله العظمی سید احمد خوانساری در تحریم رفراندوم صادر شد. این تظاهرات با حمله ماموران امنیتی و پلیس سرکوب شد و بسیاری از مردم بازداشت شدند، عصر روز چهارشنبه سوم بهمن 1341 ﻫ ش جمعی از روحانیون تهران در منزل آیت‌الله حاج شیخ محمد غروی کاشانی اجتماع کرده بودند تا درباره مقابله با رفراندوم شاه برنامه‌ریزی نمایند که ناگهان منزل مورد هجوم ماموران ساواک قرار گرفت. از در و دیوار و پشت بام به منزل ریختند و هر کس را که در آنجا یافتند دستگیر کردند و به زندان گسیل داشتند.
تاریخ تحولات سیاسی ایران . دکتر موسی نجفی – موسی فقیه حقانی
نهضت امام خمینی، سید حمید روحانی، ج اول، ص 249.